που είναι πολύ κοντά μας και σε πολλά σημεία μοιάζει με τη δική μας περίπτωση. Πρόκειται για την περίπτωση της Ρουμανίας, όπως εξελίσσεται τις τελευταίες οδυνηρές μέρες για τη γειτονική μας χώρα. Η Ρουμανία, ως γνωστόν, είναι από τα νεώτερα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά δεν ανήκει στη ζώνη του ευρώ. Η χώρα αυτή δεν έχει μεγάλο δημόσιο χρέος, όπως η Ελλάδα, διότι όταν κατέπεσε το σαθρό και δικτατορικό καθεστώς του Νικολάϊ Τσαουσέσκου πριν από 20 περίπου χρόνια δεν άφησε οφειλές.
Ο μακαρίτης δικτάτορας πίστευε ότι ήταν προτιμότερο για τον λαό του να πεινά, (μολονότι ο ίδιος ζούσε μέσα σε απίστευτη χλιδή), παρά να χρωστά στους ξένους. Γι’ αυτό κι η Ρουμανία δεν είχε πρόβλημα με το χρέος ποτέ, όπως η πατρίδα μας. Όμως, η οικονομία της, που πέφτει από κρίση σε κρίση έχει ανάγκη από δανεικά κυρίως για να μπορέσει να εισαγάγει τεχνολογία και να αναπτυχθεί. Αλλά οι δανειστές της, εξαιτίας των σοβαρών δημοσιονομικών της πλέον προβλημάτων, την εγκατέλειψαν και της γύρισαν την πλάτη, όπως έκαναν κι οι δικοί μας δανειστές.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση του προέδρου Μπασέσκου αναγκάστηκε να καταφύγει απευθείας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κι όχι στον μηχανισμός στήριξης, που καταφύγαμε εμείς επειδή δεν έχουν ευρώ αλλά το τοπικό νόμισμα λέϊ. Το ΔΝΤ τους επέβαλε, όπως ήταν αναμενόμενο, ένα αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας, που περιελάμβανε περικοπές συντάξεων, αυξήσεις φόρων, μειώσεις αποδοχών κι απολύσεις άνω των 60 χιλιάδων στο Δημόσιο, ιδίως ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς, στους δήμους και στους σιδηροδρομικούς.
Όμως στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας έκρινε ότι ορισμένα μέτρα, που υποδείχθηκαν από το ΔΝΤ, όπως η περικοπή κατά 15% των συντάξεων, που προκάλεσε τη βαθιά λαϊκή δυσαρέσκεια, ακριβώς όπως και στην Ελλάδα, είναι αντισυνταγματικά. Κατόπιν τούτου το ΔΝΤ, που επρόκειτο να συνεδριάσει στην Ουάσιγκτον την προηγούμενη Δευτέρα για να εγκρίνει την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου προς τη Ρουμανία, ανέβαλε επ’ αόριστον την συνεδρίαση, προβάλοντας με τον τρόπο αυτό την αντίθεση του για την de facto καταστρατήγηση της συμφωνίας του με τη ρουμανική κυβέρνηση.
Αυτό, όπως ήταν φυσικά, βύθισε στην απελπισία το Βουκουρέστι, που αναζήτησε άλλους τρόπους για να περιορίσει τα ελλείμματα του, ισοδύναμους με την περικοπή των συντάξεων. Και μέσα στην αναμπουμπούλα αποφάσισε να αυξήσει δραστικά τον ΦΠΑ στα προϊόντα και στις υπηρεσίες κατά 5 μονάδες (από το 19% στο 24%, πιο πάνω κι από της Ελλάδας) και να προχωρήσει και σε νέες περικοπές στο Δημόσιο. Οι νέες ρυθμίσεις της κυβέρνησης Μπασέσκου, που είναι λίαν αμφίβολο αν θα πείσουν τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ, είναι ακόμα πιο επαχθείς για το σύνολο των πολιτών, από ότι ήταν η περικοπή του 15% των συντάξεων, τις οποίες μάλιστα πολύ δύσκολα θα μπορούσε να εγγυηθεί το ρουμάνικο δημόσιο στην περίπτωση, που το ΔΝΤ εμποδίσει την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου.
Όλα αυτά, που ομοιάζουν τρομακτικά με τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, θα έπρεπε να μας προβληματίσουν σοβαρά. Διότι η επανάληψη τους στην πατρίδα μας μπορεί να μας οδηγήσει σε απρόβλεπτες κι ανυπέρβλητες περιπέτειες. Ηδη στην πατρίδα μας, το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε ότι ορισμένες από τις ρυθμίσεις του ασφαλιστικού νομοσχέδιου, και μάλιστα εκείνες, που επιβαρύνουν τους δικαστικούς, είναι αντισυνταγματικές.
Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη κι αν το μνημόνιο, που συμφώνησε η ελληνική κυβέρνηση με την τρόϊκα, δεν εφαρμοσθεί κατά γράμμα, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μην εκταμιευθεί η επόμενη δόση του δανείου, που έχει εγκριθεί υπέρ της χώρας μας, τότε υπάρχει ο βάσιμος κίνδυνος, που πολλοί φοβόμαστε ότι δεν έχει αντιληφθεί η πλειοψηφία των συμπολιτών μας, να μην υπάρχει η δυνατότητα να πληρωθούν στο σύνολο τους οι έστω και κουτσουρεμένοι σήμερα, μισθοί και συντάξεις. Και τότε από την πτώση του βιοτικού μας επιπέδου, που βιώνουμε σήμερα, θα πάμε με μαθηματική ακρίβεια στην ένδεια, σε ορισμένες περιπτώσεις στην απόλυτη φτώχεια.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163