Συνέδριο Βιοποικιλότητας 26-27 Ιανουαρίου στη Μαδρίτη

2010 Παγκόσμιο Έτος Βιοποικιλότητας και η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να παρουσιάσει μία νέα, πιο αποτελεσματική, στρατηγική για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας, με δεδομένη ήδη την αδυναμία επίτευξης του στόχου. Το Συνέδριο για τη Βιοποικιλότητα διοργανώνει η Ισπανική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μαδρίτη (26-27 Ιανουαρίου), το Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος (ΕΕΒ). Ο διεθνής διάλογος για τη βιοποικιλότητα, αναμένεται να κορυφωθεί στην 10η Συνδιάσκεψη της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα, που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο του 2010 στην Ιαπωνία.

Μέχρι σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιοποίησε τέσσερις διαφορετικές επιλογές για τον στόχο διατήρησης της βιοποικιλότητας μετά το 2010, οι οποίες διαφοροποιούνται ως προς τον βαθμό φιλοδοξίας τους. Ο ρυθμός απώλειας της βιοποικιλότητας είναι 100 με 1000 φορές μεγαλύτερος από τους ρυθμούς της φυσικής εξέλιξης. Με απλά λόγια, δεν έχουμε περιθώριο για εναλλακτικά σενάρια και διφορούμενες κουβέντες. Επίσης υπολογίζουν ότι από το 2050 η απώλεια της βιοποικιλότητας θα κοστίζει περίπου 1.1τρις ευρώ ετησίως ή περίπου 4% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού με αντιπροσωπεία στην ισπανική πρωτεύουσα, προτείνει ένα Σχέδιο Διάσωσης (ΣΔ) με το οποίο καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση:
–Να υιοθετήσει ένα νέο στόχο για το 2020 για να σταματήσει την περαιτέρω απώλεια βιοποικιλότητας, να κατορθώσει να αντιστρέψει την υφιστάμενη τάση και να μειώσει το οικολογικό της αποτύπωμα στα επίπεδα του 2000.
-Να θέσει τα επίπεδα των απαραίτητων επενδύσεων για την προστασία και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας έως το 2020, καθώς και τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς (μεταρρύθμιση ζημιογόνων επιδοτήσεων στη γεωργία και την αλιεία), έτσι ώστε να μετατραπούν σε πληρωμές για υπηρεσίες οικοσυστημάτων.
-Να ξεκινήσει την κατασκευή Πράσινων Υποδομών, οι οποίες θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως το 2015, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο στην επιστροφή της άγριας ζωής στους οικοτόπους της και προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στα ίδια τα οικοσυστήματα. Αυτό μπορεί αρχικά να γίνει με την βελτίωση της εφαρμογής των υφιστάμενων πολιτικών για την φύση και το νερό, όπως π.χ. η Οδηγία για τα Πουλιά, η Οδηγία των Οικοτόπων και η Οδηγία Πλαίσιο των Υδάτων.