Στην προκειμένη περίπτωση από τον Μπομπ Κοζώνη που με «την μεγάλη οικονομική επιφάνεια» θα έβγαζε την ομάδα από τα οικονομικά, διοικητικά και αγωνιστικά αδιέξοδα. Τα εισαγωγικά χρησιμοποιήθηκαν γιατί η συγκεκριμένη φράση μπήκε αυτούσια πριν από περίπου δύο μήνες σε επίσημη ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΚ. Για να αποδειχτεί ότι εκτός από τους οπαδούς, συμπεριφορά πνιγμένου είχαν και οι μέτοχοι.
‘Οσο περνούν οι μέρες τόσο μεγαλώνουν οι επιφυλάξεις και τα ερωτηματικά γύρω από το βίο και την πολιτεία του «θείου από το Σικάγο».
Ετσι φτάνουμε από την μεγάλη οικονομική επιφάνεια στις απειλές για προσφυγή στις ομοσπονδιακές δικαστικές αρχές των ΗΠΑ.
Θυμάμαι καλά ότι όσοι λίγοι – με πρώτο τον Αντώνη Πανούτσο – σταθήκαμε επιφυλακτικά απέναντι στο φαινόμενο Κοζώνη αντιμετωπίσαμε την χλεύη των οργανωμένων οπαδών και την απαξίωση του προέδρου της ΠΑΕ κ. Θανόπουλου που μας αντιμετώπισε με την φράση «τι λέτε ρε…».
Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι. Γιατί από αυτή την αξιοθρήνητη ιστορία προκύπτουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
• Ο ελληνικός αθλητικός Τύπος αποτελείται από αρκετά “αμερικανάκια” έτοιμα να καταπιούν ό,τιδήποτε αρκεί να κολακεύει το θυμικό και τις προσδοκίες των οπαδών.
• Οι μέτοχοι της ΑΕΚ (προεξάρχοντος του κ. Νοτιά) ήταν έτοιμοι να καταστήσουν αξιόπιστο συνομιλητή τον κ. Κοζώνη και κατά συνέπεια νέο «μεσσία» και «σωτήρα». Σαν να μην είχαν διδαχτεί τίποτα από το φιάσκο με τον κ. Αναστασίου και τον όμιλο επιχειρηματιών από την Κύπρο.
• Ο οπαδός – δυστυχώς – εξακολουθεί να τοποθετεί τη δυνητική σωτηρία της ομάδας του πάνω από νόμους, πόθεν έσχες των χρημάτων της “σωτηρίας” κ.λ.π.
Σε ένα τέτοιο σκηνικό αν σήμερα δεν τα “κατάφερε” ο κ. Κοζώνης αύριο μεθαύριο θα τα “καταφέρει” κάποιος άλλος.