Ο λαλίστος πολιτικός με το επικοινωνιακό χάρισμα είτε απέχει των κοινοβουλευτικών δραστηριοτήτων είτε προσέρχεται στα “ορεινά” για να σηκώσει το χέρι του και να ψηφίσει συμπαρατασσόμενος με τον νέο αρχηγό όπως έκανε το δύσκολο απόγευμα της Πέμπτης.
Η εύκολη και λαϊκίστικη κριτική για τις εκδρομές και τα μπάνια του, ξεφεύγει από τις αρμοδιότητες και την αισθητικής της στήλης. Ωστόσο η παρατεταμένη σιωπή του όταν όλος ο κόσμος ζητεί εξηγήσεις όταν τον προκαλεί με τρόπο σκαιότατο ο νυν πρωθυπουργός, τον καθιστά περισσότερο ένοχο από όσο πιθανώς είναι. Στη συνείδηση πολλών ο κ. Καραμανλής καταγράφεται ως φυγόπονος πρωθυπουργός που είχε επιμερίσει αρμοδιότητες και ασχολείται μόνο με όσα «δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς».Ετσι, φαίνεται, πως παρέδωσε τα κλειδιά της οικονομίας στον κ. Αλογοσκούφη και την πρώτη φορά που αναγκάστηκε να ξαναασχοληθεί ήταν τέσσερα χρόνια μετά όταν ξέσπασε η παγκόσμια κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.Αυτή η εντύπωση ακόμα κι αν ευσταθεί απολύτως δεν τον απαλλάσσει από καμιά ευθύνη. Δείχνει, όμως, τον τρόπο της «νέας διακυβέρνησης» για την οποί μιλούσε. Οι επισκέπτες αυτού του ιστολογίου θα θυμούνται πως κατακεραύνωνε από τα μπαλκόνια τους «νταβατζήδες» της διαπλοκής. Στη συνέχεια ανέθεσε στον… υπασπιστή του κ. Ρουσσόπουλο να τους κατακεραυνώσει.
Το αποτέλεσμα ήταν να “καταπιεί” το νομοθέτημα για τον βασικό μέτοχο και η διαπλοκή της οικονομικής ελίτ (μεγαλοεκδοτών – μεγαλοεργολάβων) με την πολιτική εξουσία να συνεχιστεί αδιαμαρτύρητα. Χαρακτηριστικό της απουσίας του από την εποπτεία της καθημερινής διακυβέρνησης ήταν να παραδεχτεί ότι δεν είχε κατανοήσει το μέγεθος του σκανδάλου της μονής Βατοπεδίου… Ακόμα κι έτσι να έχουν τα πράγματα, ο κ. Καραμανλής υπερχρέωσε τη χώρα, διόγκωσε το δημόσιο τομέα και μέχρι τις παραμονές των εκλογών κάτω από τη μύτη του (;) γινόντουσαν χιλιάδες διορισμοί σε ΔΕΚΟ και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Την ώρα δηλαδή που ο ίδιος από τα μπαλκόνια μιλούσε για δυσάρεστες αποφάσεις…
Ο ίδιος γνωρίζει ασφαλώς τη δυσκολία που έχει ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Γ. Αλογοσκούφης, να κινηθεί ελεύθερα στους δρόμους της πόλης. Γνωρίζει ότι διογκώνεται η αγανάκτηση των πολιτών για τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης του. Γνωρίζει ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα μπορεί να μιλάει αφηρημένα για τις αμαρτίες της Ν.Δ όταν ήταν κυβέρνηση. Κάποια στιγμή από την πίεση των καταστάσεων θα τον συμπεριλάβει και τον ίδιο ως “θανάσιμο αμάρτημα”. Η εξεταστική επιτροπή της Βουλής για την οικονομία θα τον φέρει αναγκαστικά στα έδρανα της ως απολογούμενο.Κάποτε ενθουσίαζε στη συνέχεια απογοήτευσε τώρα εξοργίζει…
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163