Ντου του Ρουβίκωνα στο ΚΕΑΟ στην Πειραιώς

«Η κρίση, ανάμεσα στα άλλα, αναδιάρθρωσε την ταξική δομή της Ελληνικής κοινωνίας. Όπως κάνουν πάντα οι κρίσεις εκτός από το παραδοσιακό προλεταριακό κομμάτι – αυτό που και την εποχή των παχιών αγελάδων ίδρωνε για να βγάλει πέρα – συντρίβουν και αυτό που βρίσκεται λίγα σκαλιά πιο πάνω. Η «μεσαία τάξη» αυτό το πολιτικό εφεύρημα του καπιταλισμού, άρχισε, από το 2009 να κατεβαίνει κουτρουβαλώντας τα σκαλιά της ταξικής πυραμίδας. Άνθρωποι «καλοβαλμένοι», είτε μικροί επιχειρηματίες είτε αυτοαπασχολούμενοι στον χώρο των υπηρεσιών βρέθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια να παλεύουν για την επιβίωση, έγιναν τα νέα μέλη της ταξικής μας οικογένειας.

Τους καλοσωρίζουμε όσο κι αν γνωρίζουμε ότι αυτοί, όπως κι εμείς άλλωστε, δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι με αυτή την αλλαγή θέσης. Δεν είναι όμως στο χέρι τους, όπως άλλωστε δεν είναι και στο δικό μας. Αυτός είναι ο καπιταλισμός.

Σε αυτόν τον καπιταλισμό, στην Ελλάδα του 2017, μια 62χρονη στον Εύοσμο της Θεσσαλονίκης βρέθηκε ξαφνικά υπό την απειλή να χάσει ότι της απέμεινε απο ένα καλύτερο ταξικό παρελθόν, το σπίτι στο οποίο ζει. Ένα δυάρι 64 τετραγωνικών σε μια λαική γειτονιά. Μια γυναίκα που λόγω χρεών δεν μπορεί να πάρει σύνταξη και αναγκάζεται να δουλεύει για να ζήσει τον εαυτό της κι ένα ανάπηρο παιδί. Περικυκλωμένη από χρέη μόλις κατάφερε να πετύχει ρύθμιση για χρεή προς τράπεζες της επιτέθηκε το κράτος. Της ήρθε κατασχετήριο αυτού του σπιτιού για οφειλές στον ΕΦΚΑ. Για 30 χιλιάδες που με το νταβατζηλίκι των προσαυξήσεων διπλασιάστηκε. Μια περίπτωση ανάμεσα σε χιλιάδες αλλά με όλα τα στοιχεία να γίνει εμβληματική.

Μια περίπτωση που γκρεμίζει τον μύθο ότι δεν γίνονται κατασχέσεις Α κατοικίας ή ότι αυτές έχουν εισοδηματικά κριτήρια. Μια χαρά γίνονται κατασχέσεις και η υποτιθέμενη σύγκρουση γύρω απο τη νομολογία του Νόμου Κατσέλη είναι μια φενάκη: το κράτος μπορεί να κατάσχει ότι θέλει, όποτε θέλει. Στην πραγματικότητα η εξουσία γνωρίζοντας την κοινωνική απαξία στην τακτική των πλειστηριασμών, μια απαξία που διατηρείται ζωντανή και μαχητική απο την πολύμορφη δράση του ανταγωνιστικού κινήματος, παίζει καθυστερήσεις. Ο σύριζα προσπαθεί να θολώσει το τοπίο την ίδια ώρα που οι τράπεζες πουλάνε τα κόκκινα δάνεια σε funds για το 3% της αξίας, την ίδια ώρα που ο Μακρόν προτείνει οι ατομικές περιουσίες να μπούν επίσημα στη διαχείριση των εθνικών χρεών. Ακούμε με περιφρόνηση εξαγγελίες για συμφωνίες κυρίων με τις τράπεζες για κάτω όριο τα 300.000 ευρώ στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, παρατηρούμε με προσοχή την καθεστωτική καμπάνια για «μπαταχτσήδες»και κακοπληρωτές.

Η 62χρονη είναι μια εμβληματική περίπτωση προλεταριοποίησης, είναι μία από εμάς που κινδυνεύει να πεταχτεί στον δρόμο. Οι παπάτζες του κράτους ότι «το χαρτί κατάσχεσης στάλθηκε για τυπικούς λόγους» δεν πείθουν κανένα. Η «φιλανθρωπία» των διαβεβαιώσεων ότι παρά την αποστολή κατασχετηρίου δεν θα γίνει πλειστηριασμός είναι τουλάχιστον προκλητική. Ούτε ζητιάνοι είμαστε ούτε θα κάτσουμε να μας πάρετε όμηρους. Θα απαντήσουμε μαχητικά. Θα χτυπήσουμε χωρις καμιά διάθεση ούτε διαπραγμάτευσης ούτε «διαλόγου». Το αίτημά μας είναι απλό: σταματήστε τώρα τις κατασχέσεις 1ης κατοικίας των ανθρώπων της τάξης μας. Αντί να δίνετε διαβεβαιώσεις, πάρτε πίσω τα κατασχετήρια. Και μια και μιλάμε για την 62χρονη από τον Εύοσμο, μην τομλήσετε να την πετάξετε στον δρόμο ούτε αυτή ούτε κανέναν από όσους βγάζουμε τα προς το ζήν με την ψυχή στο στόμα.

Καλούμε τον καθένα και την καθεμιά να στρατευτεί στον αγώνα για την άμεση υπεράσπιση της τελευταίας γραμμής άμυνας του λαικού πλούτου που έχει αντέξει την επίθεση του κράτους και του κεφάλαιου στα χρόνια της κρίσης. Τόσο σε γενικό πολιτικό επίπεδο όσο και σε κάθε περίπτωση χωριστά, προσωποποιημένα όπως κάνουμε τώρα.

Εμείς ως ρουβίκωνας αλλά και όλο το ανταγωνιστικό κίνημα θα συνεχίσουμε, αλλά δεν μπορούμε να νικήσουμε αν δεν βρεθούν και άλλοι να ξεκινήσουν. Πολλοί άλλοι.

Για όλους αυτούς τους λόγους αποφασίσαμε να επιτεθούμε σήμερα στα γραφεία της ΚΕΑΟ επί της οδού Πειραιώς 28».

Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας