Σε αυτό φαίνονται τα μέλη της αναρχικής ομάδας να κάνουν… βόλτα στον προαύλιο χώρο της Ευελπίδων και να πετούν παντού “τρικάκια” με συνθήματα.
“Η Δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους” έγραφε ένα από αυτά. Όπως φαίνεται στο βίντεο πέταξαν τρικάκια και στην είσοδο ενός από τα κτίρια.
Στην διάρκεια της “εξόρμησής” τους δε φάνηκε να διαπλικτίζονται με κάποιον.
Το κείμενο που ανήρτησαν
Οι αναρχικοί ανέβασαν και κείμενο στο indymedia, με τίτλο “Η Δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια: Δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους”.
Ρουβίκωνας: Η Δικαιοσύνη βρωμάει
Κατά τον Ρουβίκωνα, ο χώρος της δικαιοσύνης (σ.σ. τη λέξη τη βάζουν σε εισαγωγικά) «βρωμάει και ζέχνει». Θυμούνται δε πολλές πολύκροτες υποθέσεις που απασχόλησαν την επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια.
Όλο το κείμενο του Ρουβίκωνα
Ο χώρος της «Δικαιοσύνης» βρωμάει και ζέχνει. Σκάνδαλα και διαπλοκή, χρηματισμοί για να πέφτουν “ημέτεροι” στα μαλακά, συγκάλυψη υποθέσεων -ενίοτε και σκανδάλων-, καταγγελίες για εξαγορά αποφάσεων, κατα συρροή αθωώσεις σε υποθέσεις-μαμούθ. Το πρόβλημα, αρχικά, είναι ότι συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις. Και εν συνεχεία ότι εδώ και χρόνια αυτές οι καταστάσεις δεν εκπλήσσουν κανέναν.
Η λίστα των σκανδάλων ολκής που έχουν περάσει από τις δικαστικές αίθουσες τα τελευταία 15-20 χρόνια και δεν έχει καταδικαστεί ουσιαστικά κανείς κυριολεκτικά προκαλεί δέος: Χρηματιστήριο και δομημένα ομόλογα, Βατοπέδι, Siemens, εξοπλιστικά, Παραδικαστικό Ι και Παραδικαστικό ΙΙ, υπόθεση του Noor 1, λίστα Λαγκάρντ. Κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω υποθέσεων είναι ότι στη συντριπτικη τους πλειοψηφία κατέληξαν είτε σε παραγραφή των αδικημάτων, είτε σε πλήρη αθώωση όλων των εμπλεκομένων, είτε σε ποινές-χάδια του τύπου 10 χρόνια κάθειρξη με αναστολή.
Ας θυμηθούμε, ενδεικτικά, κάποια στιγμιότυπα όπου “έλαμψε” η Δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια.
Σκάνδαλο Χρηματιστηρίου: Ο ιστορικός του μέλλοντος θα το καταγράψει ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο της σύγχρονης ιστορίας της χώρας. Ένας βούρκος, κυριολεκτικά, στον οποίο κυλίστηκαν με χαρά όλο το μιντιακό και πολιτικό κατεστημένο της χώρας, σε αγαστή συνεργασία με τις χρηματιστηριακές εταιρείες που ξεφύτρωναν σα μανιτάρια προβάλλονταν ώς ένα “Eλντοράντο” που υποσχόταν άκοπα κέρδη. Λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά των ταμείων, φαγώθηκαν περιουσίες, καταστράφηκαν σπίτια και ζωές. Η “Δικαιοσύνη” έλαμψε πριν από 4 περίπου χρόνια, οπότε και έκλεισε την υπόθεση με την πλήρη απαλλαγή των 42 κατηγορουμένων.
Βατοπέδι: Ποιος δεν θυμάται το “ιερό σκάνδαλο”… Καραμπινάτη εμπλοκή του “νόμιμου και ηθικού” ζεύγους Βουλγαράκη-Πελέκη σε σωρεία επιμέρους σκανδάλων, τα οποία θα αρκούσε και το καθένα από μόνο του να τους χώσει μέσα για τα καλά. Απιστία σε βάρος του δημοσίου σε βαθμό κακουργήματος, ξέπλυμα χρήματος και φοροδιαφυγή μέσω offshore εταιριών, ψευδείς δηλώσεις εισοδήματος και πόθεν έσχες, εμπλοκή στην περίφημη λίστα Λαγκάρντ, οι αξιότιμοι κύριοι δικαστές τα βρήαν όλα καλώς καμωμένα. Άξιος ο μισθός τους.
Siemens: Ατασθαλίες στη Γερμανία, αρχικά, είχαν αναγκάσει στελέχη της εταιρείας να παραδεχθούν “μαύρο κονδύλι” ύψους 1,3 δις μάρκων που χρησιμοποιούνταν για εξαγορά συνειδήσεων σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, στην Ελλάδα διοχετεύτηκαν 100 με 130 εκατομμύρια μάρκα ενώ σύμφωνα με την ίδια τη γραμματέα του Χριστοφοράκου, τα χρήματα αυτά κατευθύνονταν προς όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, ενώ δεν έλειπαν και οι παροχές σε είδος προς πολιτικά πρόσωπα όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ντόρα Μπακογιάννη. Οι αξιότιμοι κύριοι δικαστές, βέβαια, δε βλέπουν κανένα λόγο να κληθούν οι γόνοι του Μητσοτακέικου ούτε καν ως μάρτυρες. Όσο για την υποτιθέμενη απονομή δικαιοσύνης, μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ ακόμα. Τσουκάτος και Μαντέλης καθ’ομολογίαν, τους έλαβαν τουλάχιστον 1,5 εκατομμύριο μάρκα αλλά οι αξιότιμοι κύριοι δικαστές δε βλέπουν τίποτα μεμπτό.
Εξοπλιστικά: Θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρες. Χορός δισεκατομμυρίων και ατελείωτο γλέντι επί δεκαετίες, υποβρύχια που γέρνουν, βρώμικα μυστικά που δε θα αποκαλυφθούν ποτέ. Βρέθηκε το βολικό εξιλαστήριο «θύμα», που μόνο θύμα δεν ήταν βέβαια, στό πρόσωπο του Άκη, δέχθηκε να κάνει λίγα χρονάκια μέσα με το στόμα του κλειστό και πλέον κυκλοφορεί ελεύθερος κι ωραίος, ενώ φημολογείται ότι ετοιμάζει καινούριες “χρυσές δουλειές” στο next best thing της ελληνικής αγοράς, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
Παραδικαστικό Ι και Παραδικαστικό ΙΙ: Τα τυπικότερα παραδείγματα της ενδημικής διαφθοράς στο χώρο της Δικαιοσύνης. Πολύπλοκες υποθέσεις με δεκάδες εμπλεκόμενους σε κάθε είδους απάτη, λαμογιά και χειραγώγηση, από απιστίες και υπεξαιρέσεις μέχρι χρηματισμούς για αποφάσεις κατά παραγγελία. Κάθε λίγο και λιγάκι εμφανίζονται στη δημοσιότητα πτυχές αυτών των κυκλωμάτων, συνοδευόμενες από βαρύγδουπες δηλώσεις υπουργών, πρωθυπουργών και ανώτατων δικαστικών περί της “αλήθειας που θα λάμψει”, περί “άπλετου φωτός” και περί “μαχαιριού που θα φτάσει στο κόκκαλο” αλλά κάθε φορά το αποτέλεσμα είναι μηδέν εις το πηλίκο. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της υπόθεσης είναι κάποιος Ευάγγελος Καλούσης (αλήθεια, τον θυμάται κανείς;), ο οποίος το καλοκαίρι του 2008 καταδικάστηκε σε 20 χρόνια κάθειρξη για να εκτίσει τελικά περίπου τα 3,5 ενώ όταν βγήκε άνοιξε δικηγορικό γραφείο για να συνεχίσει απερίσπαστος το έργο του που έμεινε στη μέση.
Noor 1: Το γνωστό σε όλους μας πρεζοκάραβο. Δύο τόνοι ηρωίνης φορτωμένοι σε ένα σαπιοκάραβο, βγαίνουν βόλτα και πηγαινοερχονται σε βίλες και αποθήκες. Η υπόθεση στραβώνει και αρχίζει κουτσά-στραβά να διερευνάται, αλλά οι περισσότεροι βασικοί μάρτυρες δε φτάνουν ποτέ στην αίθουσα του δικαστηρίου. Άλλοι εξαφανίζονται από προσώπου γης, άλλοι δολοφονούνται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου, ενώ κάποιοι πεθαίνουν μυστηριωδώς ακόμα και μέσα στα κρατητήρια της αστυνομίας. Η κατάληξη είναι σε όλους λίγο-πολύ γνωστή: για μία ακόμα φορά η Δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος της, καθώς αποφάνθηκε ότι κανείς δεν φέρει κανενός είδους ευθύνη για την πρέζα-λαθρεπιβάτη.
Λίστα Λαγκάρντ: Ένα ακόμα έπος στην ιστορία των δικαστικών εδράνων. Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου βρέθηκαν στο κατάλληλο υπουργείο την κατάλληλη στιγμή. Όταν έσκασε η υπόθεση με το πάρτι του αιώνα σε επίπεδο φοροδιαφυγής, όπου όπως είναι αναμενόμενο εμπλέκονταν πολλά βαριά ονόματα του εγχώριου κατεστημένου, τα προαναφερθέντα καθάρματα δε θα μπορούσαν να ελπίζουν σε καταλληλότερο συνεργό από τον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Ιωάννη Διώτη. Έχοντας υπηρετήσει το βαθύ κράτος από διάφορα πόστα, με μεγαλύτερο “παράσημο” του την υπόθεση της 17Ν, ανέλαβε να διεκπαιρεώσει ένα ομολογουμένως απαιτητικό έργο: να κλείσει η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ με το μικρότερο δυνατό κόστος για τον ίδιο και τα αφεντικά του. Έργο το οποίο έφερε εις πέρας ιδιαίτερα αποτελεσματικά, καθώς η ουσία της υπόθεσης ουσιαστικά συσκοτίστηκε, ελάχιστοι κατήγορήθηκαν, κανείς δεν πήγε και κανείς δεν πρόκειται να πάει φυλακή για την υπόθεση αυτή, καθώς όλα τα σχετικά αδικήματα παραγράφηκαν, χάρη και στις ενέργειες του. Για τα εγκλήματά του επί της ουσίας απαλλάχθηκε καθώς η δεκαετής κάθειρξη που του επιβλήθηκε είχε ανασταλτικό χαρακτήρα.
Αυτό είναι το πρόσωπο της Δικαιοσύνης που αντικρύζουν οι ισχυροί αυτού του τόπου, το οποίο όλοι μας γνωρίζουμε κυρίως από την επικαιρότητα. Το άλλο πρόσωπο της Δικαιοσύνης, αυτό που αντικρύζουν οι φτωχοί, είναι τελείως διαφορετικό και όποιος είχε την ατυχία να το γνωρίσει από πρώτο χέρι, έχει να πει “ου μπλέξεις”. Ου μπλέξεις αν είσαι φτωχός. Η δικαιοσύνη δεν ήταν ποτέ λειτούργημα, σίγουρα όμως η Δικαιοσύνη πλέον είναι και εμπόρευμα. Όσο πιο πολλα χρήματα διαθέτει κάποιος, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει να καταλήξει στη φυλακή, ασχέτως του τι έχει κάνει, αν φταίει, αν αδίκησε ή αδικήθηκε. Αυτό είναι μια πικρή όσο και αδιαμφισβήτητη αλήθεια για την οποία δε γίνεται λόγος ποτέ. Το ταξικό πρόσωπο της Δικαιοσύνης είναι κάτι που γίνεται φανερό με την πρώτη ματιά στις δικαστικές αίθουσες όλου του κόσμου, από τα πρώτα κι όλας λεπτά. Όποιος έχει βρεθεί έστω και ελάχιστα σε δικαστικές αίθουσες, έχει γίνει μάρτυρας καταστάσεων όπου βαριεστημένες αυθεντίες του νόμου μοιράζουν τις ποινές σαν τα στραγάλια όταν πρόκειται για φτωχοδιάβολους, μικροπαραβατικούς και κοινωνικούς αγωνιστές, σε αντίθεση με την εικόνα που περιγράφεται παραπάνω.
Όλοι αυτοί οι “αξιοσέβαστοι” κύριοι που δε βλέπουν τίποτα κακό στη συστηματική λεηλασία της κοινωνίας και των ζωών μας που συντελείται τα τελευταία χρόνια, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να γνωμοδοτούν και να χαρακτηρίζουν σύννομα όλα τα νομικά αίσχη που ψηφίζονται το ένα πίσω από το άλλο και δεν το κάνουν προφανώς ούτε από άγνοια, ούτε από “λάθος”. Πολύ απλά πρόκειται περί συνενόχων που βρίσκονται στο απυρόβλητο, καθώς έχουν την ελευθερία να καθορίζουν με ισχύ νόμου το ύψος των απολαβών τους και βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με το έτερο κάστρο της διαπλοκής, τη Βουλή. Που ακριβώς βρίσκεται η υποτιθέμενη ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος όταν ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΤΕ καταγγέλει κατευθυνόμενες ψήφους σε κρίσιμες ψηφοφορίες που αργότερα “εξαργυρώθηκαν” με προαγωγές;
Η αστική δικαιοσύνη για τους πολιτικούς κρατούμενους: Υπάρχει πάντοτε το πρόσωπο που δείχνουν οι δικαστές σε αυτούς που δεν είναι ούτε εκατομμυριούχοι, ούτε μεγάλα πολιτικά πρόσωπα, ούτε γόνοι μεγάλω οικογενειών αλλά άνθρωποι που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση και στην καταπίεση που ασκούν κράτος και αφεντικά. Για αυτούς τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που δείξαν αδιαφορία απέναντι στο νόμο , η δικαιοσύνη φυλάσσει σκευωρίες, εισαγγελικά βέτο και καταδίκες στα κελιά της. Δεν ξεχνάμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που βρίσκονται στις φυλακές αυτής της χώρας και δε συφχωρούμε το μηχανισμό που φρόντισε να τους οδηγήσει εκεί. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους μεν και απαράλλαχτα εχθρικοί στους δε.
Όσον αφορά εμάς, όπως και όλους τους υπόλοιπους αγωνιστές, γνωρίζουμε από τώρα ότι όταν η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη λάβει εντολή, θα προσπαθήσει να μας χτυπήσει όσο μπορεί περισσότερο. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι σε περιπτώσεις σαν τη δική μας το κύριο μέλημα είναι η αποπολιτικοποίηση της δράσης με σκοπό να παρουσιαζονται οι αγωνιζόμενοι ως κατηγορούμενοι του κοινού ποινικού δικαίου. Έτσι γινόταν πάντα, έτσι θα γίνει και με μας. Ξέρουμε τις μεθοδεύσεις που ήδη γίνονται εναντίον μας. Ξέρουμε ότι κάποιοι αξιότιμοι κύριοι δικαστές προβάρουν από τώρα τα φτηνά τους λογύδρια εναντίον μας. Γνωρίζουμε όμως ότι κατά βάση δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό στα χέρια τους, όπως γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Ας γνωρίζουν λοιπόν, εντολείς κι εντολοδόχοι, ότι αυτό που κάνουμε εδώ και καιρό, αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε και στο μέλλον. Όσο μας το επιτρέπουν οι μικρές μας δυνάμεις και οι περιορισμένοι μας πόροι θα αγωνιζόμαστε για ένα πιο δίκαιο κόσμο. Ας συνεχίσουν να υπηρετούν κι αυτοί τις δικές τους “αξίες” της μίζας, της λαμογιάς και της ρεμούλας και θα μας κρίνει όλους η ιστορία.
ΟΤΑΝ Η ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας
