Πέρα από την εγνωσμένη αξία του Παναγιώτη Γιαννάκη ως παίκτη και ως προπονητή, ήταν το ήθος του στη διαδρομή του μέχρι σήμερα που τονίστηκε από όσους ανέβηκαν στο βήμα για να προλογίσουν τον μοναδικό άνθρωπο που έχει κατακτήσει χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ ως αρχηγός της εθνικής (1987) και ως Ομοσπονδιακός προπονητής (2015).
Εκείνος, επίσης συγκινημένος, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Ευγενία και τα παιδιά του Κέλλυ και Δημήτρη, έστειλε μηνύματα… ζωής στα παιδιά του σχολείου «Παναγιώτης Γιαννάκης», όπως το να πιστεύουν στο εαυτό τους, στο ταλέντο και τη δύναμή τους, να μην χάνουν την πίστη τους ποτέ και «κάθε μέρα να προσπαθείτε να νικήσετε το ανθρωπάκι μέσα σας που σας λέει να μη διαβάσετε, να μη γυμναστείτε, να το παίζετε έξυπνοι…».
Η δική του φράση «μία πάσα κάνει δύο ευτυχισμένους» ακούστηκε πολλές φορές στο αμφιθέατρο του σχολείου, όπου έλαβε χώρα η εκδήλωση, κι εκείνος ακούραστα μιλούσε στα παιδιά για τη σημασία της συνεργασίας, της ομαδικότητας, εκφράζοντας διαρκώς την ευγνωμοσύνη του στους συμπαίκτες του, αφού προσπαθώντας εκείνος να τους κάνει καλύτερους, γινόταν ολοένα καλύτερος και ο ίδιος.
Όλοι, πρώην συμπαίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη στον Ιωνικό ή στην εθνική (σ.σ. Λιβέρης Ανδρίτσος), αλλά και μεγάλοι αντίπαλοι, άνθρωποι της Δημοτικής Αρχής, προεξάρχοντος του δημάρχου Νικαίας, Γιώργου Ιωακειμίδη, της διευθύντριας του σχολείου, Τζένης Γεωργαντζέλη, της οποίας ιδέα, αλλά και εισήγηση ήταν να πάρει το όνομα του μεγάλου αυτού μπασκετμπολίστα το σχολείο της γενέτειράς του, Νίκαιας, καθώς και εκπρόσωποι του Υπουργείου Παιδείας Ερευνας και Θρησκευμάτων, το οποίο και ήταν αυτό που αποφάσισε δια του υπουργού Κωνσταντίνου Γαβρόγλου, την προσθήκη προσωνυμίας του σχολείου με το όνομα αυτής της παγκόσμια αναγνωρισμένης προσωπικότητας.
Τα φλας άστραψαν αρχικά στο graffiti με τον «Δράκο», που σχεδίασε στην αυλή ο μαθητής του 1ου ΕΠΑΛ Νικαίας Ευθύμιος Σιγάλας για τον Παναγιώτη Γιαννάκη, αλλά και εν συνεχεία, όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια της νέας ταμπέλας του σχολείου με το όνομα «Παναγιώτης Γιαννάκης».
Ο ίδιος ο Παναγιώτης Γιαννάκης δήλωσε εν συνεχεία στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Είναι μια κίνηση που τιμά το μπάσκετ, την εργατικότητα και το πάθος που παίρνεις από αυτόν τον τόπο. Γιατί η Νίκαια είναι ένας τόπος που σε μαθαίνει να παλεύεις και να δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου για να κυνηγήσεις τα όνειρά σου. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω εγώ γιατί εδώ, στη Νίκαια, βρήκα ανθρώπους που με βοήθησαν πάρα πολύ στο να μάθω, να σέβομαι τους αντιπάλους μου, να αγαπάω τον συναγωνισμό, ν’ αγαπώ τους αντιπάλους μου γιατί με μαθαίνουν τόσα και να πιστεύω ότι κάθε μέρα μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο από χθες».
Για το γεγονός πως το όνομά του δόθηκε σε ένα σχολείο της Νίκαιας, ο Παναγιώτης Γιαννάκης είπε: «Είναι σημαντικό να μπορείς να δώσεις στα παιδιά μηνύματα που θα “ταρακουνήσουν” τις επιδεξιότητές τους και θα τις βγάλουν στην επιφάνεια. Όλα τα παιδιά κρύβουν και ταλέντο και δυνατότητες. Θέλουν το κατάλληλο κίνητρο για να τα καταφέρουν. Θέλω να πιστεύω ότι οι καθηγητές και οι δάσκαλοι που θα τα συντροφεύουν σε αυτή τη διαδρομή τους, να τους δώσουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν το τεράστιο ταλέντο που κρύβουν».
Για το γεγονός πως, αν και τα παιδιά συνήθως… φοβούνται τους «Δράκους», τα παιδιά του 1ου ΕΠΑΛ «Παναγιώτης Γιαννάκης» το έκαναν σήμα του σχολείου και των αγωνιστικών εμφανίσεών τους, εκείνος απάντησε: «Δεν ξέρω αν θα είναι το νέο σήμα, αλλά εγώ θα τους πω ότι δεν πρέπει να φοβούνται εν γένει, γιατί ο φόβος δεν σου δίνει τη δυνατότητα να βγάλεις το ταλέντο σου. Ξεπερνώντας το “Δράκο” μπαίνοντας στην είσοδο του σχολείου, θα έχουν τη δύναμη να κυνηγήσουν τα όνειρά τους».
Η σύζυγός του Ευγενία, εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τους λόγους που σημαίνει τόσα πολλά για τον Παναγιώτη Γιαννάκη και την οικογένειά του πως το 1ο ΕΠΑΛ Νίκαιας θα φέρει από σήμερα (21/2) το όνομά του: «Είναι μεγάλη, συγκινητική στιγμή! Μια στιγμή που ολοκληρώνει μια σκέψη που είχε πάντα ο Παναγιώτης, ότι ο Αθλητισμός πρέπει να περνά από τα σχολεία και ότι πρέπει ο αθλητής να ολοκληρώνεται από τα σχολεία. Αυτό θα τον κάνει ευτυχισμένο και κάνει κι εμένα ευτυχισμένη γιατί θα τον βλέπω πιο χαρούμενο. Όταν είδα την ταμπέλα στο σχολείο που γράφει “Παναγιώτης Γιαννάκης” ένιωσα μεγάλη συγκίνηση, δάκρυσα».
Πώς ήταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης στα δικά του παιδιά, την Κέλλυ και τον Δημήτρη; «Ηταν πάντα πολύ γλυκός πατέρας, όσο μπορούσε βέβαια να είναι μαζί τους. Δεν ήταν πάντα πολύ κοντά τους λόγω έλλειψης χρόνου. Αυτό είναι ένα απωθημένο που έχει και προσπαθεί τώρα να το αναπληρώσει όσο μπορεί. Και με τα εγγόνια μας σήμερα. Ποτέ δεν τα μάλωνε χωρίς λόγο, τον ένιωθαν κοντά τους, τα συμβούλευε, τα αγαπούσε, τα αγκάλιαζε. Ηταν τρυφερός. Πάντα είναι δίπλα τους!».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163