Ομάρ Σαρίφ: Η δόξα, ο τζόγος και το μετάλλιο της UNESCO

Συμμετείχε στις ταινίες Ο Λώρενς της Αραβίας (1962), Δόκτωρ Ζιβάγκο (1965) και Ένα Αστείο Κορίτσι (1968). Είχε τιμηθεί με Χρυσή Σφαίρα ενώ είχε προταθεί για Όσκαρ. Ο λόγος για τον Ομάρ Σαρίφ που τιμά σήμερα, 10 Απριλίου η Google με ένα doodle.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Ομάρ Σαρίφ

Ο Σαρίφ γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ήταν γιος της Κλαιρ και του Ιωσήφ Χαλούμπ, ενός εμπόρου ξυλείας. Στην οικογένειά του ήταν καθολικοί στο θρήσκευμα. Ο Σαρίφ αποφοίτησε από το Κολλέγιο Βικτωρία της Αλεξάνδρειας. Κατόπιν πήγε στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου, όπου σπούδασε φυσική και μαθηματικά. Αργότερα, εργάστηκε με τον πατέρα του στην οικογενειακή επιχείρηση ξυλείας.

Το 1953, ο Σαρίφ ξεκίνησε την καριέρα του σε μία αιγυπτιακή ταινία, με τίτλο Σιρα’ Φι αλ-Γουαντι (Ο Φλογερός Ήλιος ή Μάχη στην Κοιλάδα). Ακολούθησαν πολυάριθμες αιγυπτιακές παραγωγές. Πρωταγωνίστησε στο πλάι της πρώην συζύγου του, Φατέν Χαμαμά, σε ρομαντικές ταινίες. Ανάμεσα στις ταινίες της φιλμογραφίας του περιλαμβάνονται: Οι Καλύτερές μας Μέρες (1955), Δεν Κοιμάμαι (1958), Η Κυρία του Κάστρου (1959) και η διασκευή της Άννα Καρένινα με τίτλο Ο Ποταμός της Αγάπης (1961).

Η υποψηφιότητα για Όσκαρ και το μετάλλιο της UNESCO

Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Ομάρ Σαρίφ ήταν Λώρενς της Αραβίας το 1962 όπου υποδύθηκε τον Σαρίφ Άλι. Η ερμηνεία του αυτή του εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου, μια βράβευση με Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικής Ερμηνείας σε Κινηματογραφική Ταινία και Πολλά Υποσχόμενου Άνδρα Ηθοποιού και παγκόσμια φήμη ως ο δημοφιλέστερος Γαλλοάραβας ηθοποιός.

Ο Ομάρ Σαρίφ επίσης υποδύθηκε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία του 1965 Δόκτωρ Ζιβάγκο του σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λην. Την ίδια ώρα, έμπαινε στους τίτλους των εφημερίδων για τις επιδόσεις του στο επαγγελματικό μπριτζ. Ωστόσο, έκανε την επάνοδό του το 2003 στη διασκευή του μυθιστορήματος Ο Κύριος Ιμπραήμ και τα Λουλούδια του Κορανίου. Για την ερμηνεία του βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας και με Βραβείο Σεζάρ.

Το Νοέμβριο του 2005 τιμήθηκε με μετάλλιο από την UNESCO σαν αναγνώριση της αξιοπρόσεκτης προσφοράς του στην ποικιλότητα του παγκόσμιου κινηματογράφου και του πολιτισμού. Το μετάλλιο – το οποίο αποδίδεται πολύ σπάνια – φέρει το όνομα του Ρώσου σκηνοθέτη Σεργκέι Άιζενσταϊν. Το μετάλλιο αυτό μπορεί να απονεμηθεί συνολικά 25 φορές από τη Mosfilm της Ρωσίας.

Το πάθος για τον έρωτα αλλά και τον τζόγο…

Ο Σαρίφ προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ ώστε να παντρευτεί τη διάσημη Αιγύπτια ηθοποιό Φατέν Χαμαμά το 1955, οπότε και πήρε το όνομα Ομάρ αλ-Σαρίφ. Ο γάμος τους κράτησε περίπου 20 χρόνια και έλαβε τέλος το 1974. Καρπός του ήταν ένα παιδί, ο Ταρέκ Σαρίφ (γεν. 1957), που εμφανίστηκε στο Δόκτωρ Ζιβάγκο σε ηλικία 8 ετών, στο ρόλο του μικρού Γιούρι. Φήμες που ήθελαν τον Σαρίφ να παντρεύεται την ηθοποιό Σοχαΐρ Ραμζί το 1977, αποδείχτηκαν αναληθείς.

Ο Σαρίφ μιλούσε με ευχέρεια αραβικά, αγγλικά, ελληνικά και γαλλικά. Επίσης λίγα ιταλικά και τούρκικα. Υπεβλήθη το 1992 σε εγχείρηση τριπλού μπαϊπάς. Υπέφερε από ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο το 1994. Μέχρι το μπαϊπάς, ο Σαρίφ κάπνιζε πενήντα τσιγάρα την ημέρα…

https://www.youtube.com/watch?v=il-CWVHDnvU

Οι εξάρσεις επιθετικότητας και τα τελευταία χρόνια της ζωής του

Στις 5 Αυγούστου 2003, καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός μηνός με αναστολή επειδή χτύπησε αστυνομικό σε ένα καζίνο στα προάστια του Παρισιού τον Ιούλιο. Έλαβε επίσης πρόστιμο $1700 και διατάχθηκε να πληρώσει τον αστυνομικό $340 σαν αποζημίωση. Για την ακρίβεια πρόσβαλε και έριξε κουτουλιά στον αστυνομικό, όταν εκείνος προσπάθησε να επέμβει στη διαμάχη του ιδίου με έναν κρουπιέρη ρουλέτας. Στις 13 Φεβρουαρίου 2007, ο Σαρίφ κρίθηκε ένοχος για επίθεση σε έναν υπάλληλο πάρκινγκ στο Μπέβερλυ Χιλς και σπάσιμο της μύτης του.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, όπως είχε αποκαλύψει ο γιος του. Η ασθένεια τον είχε αναγκάσει να αποσυρθεί από την υποκριτική.

Το 2006, ο Ομάρ Σαρίφ αποχώρησε από το χώρο και δήλωσε: «Σταμάτησα εντελώς. Αποφάσισα πως δεν ήθελα να ήμουν σκλάβος πια κανενός πάθους εκτός από τη δουλειά μου. Είχα πολλά πάθη, μπριτζ, άλογα, τζόγο. Επιθυμώ να ζήσω ένα άλλο είδος ζωής, να είμαι περισσότερο με την οικογένειά μου γιατί δεν της αφιέρωσα αρκετό χρόνο».

Απεβίωσε στις 10 Ιουλίου 2015 στο Κάιρο, ύστερα από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 83 ετών.

To doodle

Πηγή βίντεο: Journeyman Pictures/ oldworldcat/ Rajamanickam Antonimuthu