Αντίθετα όπως τόνισε ο Σόιμπλε σε σημερινή συνέντευξή του στην δημόσια Αυστριακή Ραδιοφωνία-Τηλεόραση, στην Γερμανία κανείς δεν πρέπει να ανησυχεί από την εξαγγελία της Μέρκελ, ότι δεν θέλει να διεκδικήσει πλέον την θέση της αρχηγού της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης.
Και αυτό όπως εξήγησε γιατί η Γερμανία είναι μία σταθερή δημοκρατία, αλλά και πως η καγκελάριος είναι μία εξαιρετικά επιτυχημένη και επίσης με μακρά θητεία αρχηγός κυβέρνησης, για της οποίας την απόφαση ο ίδιος έχει πολύ μεγάλο σεβασμό.
Απορρίπτοντας την θέση πως η Μέρκελ βρίσκεται για πολύ μακρύ διάστημα στο αξίωμα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επισημαίνει πως κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική θητεία συνέβησαν πολλά, που είχαν οδηγήσει την καγκελάριο στο να είναι για μία ακόμη φορά υποψήφια. Οι εξελίξεις των τελευταίων δώδεκα μηνών, έδειξαν πως είναι σωστό να δρομολογηθεί μία νέα ρύθμιση στην Χριστιανοδημοκρατική Ένωση, καθώς, κατά την άποψή του, όλα όσα κάνουν οι άνθρωποι κάποια στιγμή εξαντλούνται.
Εκτιμώντας ότι από την εξαγγελία της αποχώρησης της, έχει αυξηθεί το κύρος της Μέρκελ, ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής συνιστά σε κάθε πολιτικό να τηρεί προσεκτική στάση απέναντί της, εάν δεν θέλει να ζημιώσει ο ίδιος τον εαυτό του.
Στην συνέντευξή του στην δημόσια Αυστριακή Ραδιοφωνία-Τηλεόραση, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θεωρεί ως αιτία της ενίσχυσης της ακροδεξιάς στην Γερμανία όχι την προσφυγική πολιτική της Γερμανίδας καγκελαρίου, αλλά ως αποτέλεσμα του Μεγάλου Συνασπισμού, ο οποίος, όπως σημειώνει, ενίσχυσε τα πολιτικά άκρα, όπως η” Εναλλακτική για την Γερμανία”. Ο ίδιος είναι πεπεισμένος πως μία, με εντονότερο χρώμα συζήτηση στο κέντρο της κοινωνίας, θα οδηγήσει σε αποδυνάμωση και πάλι των άκρων.
Σε ερώτηση για το θέμα της μετανάστευσης και της αλληλεγγύης στην Ευρώπη, ο πρόεδρος της γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής επισημαίνει ότι θα πρέπει τα πράγματα να μπουν στη σωστή σειρά τους. Αρχικά, είναι σαφές πως στην Ευρώπη δεν πρέπει να υπάρχουν έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα και για να ισχύει αυτό χρειάζεται στα εξωτερικά σύνορα ένα κοινό και αποδεκτό από όλους καθεστώς και αυτό μπορεί να λειτουργήσει μόνον σε συνεργασία με τις χώρες διέλευσης και τις χώρες προέλευσης, συνοδευόμενο από ένα ενιαίο δικαίωμα στο άσυλο.
Στο τέλος, θα πρέπει, όπως αναφέρει, να υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην κατανομή των προσφύγων, και ο ίδιος πάντα θεωρούσε σφάλμα να ξεκινά η συζήτηση ως προς την αλληλεγγύη, με την αναλογική κατανομή των προσφύγων.
Τέλος σωστή θεωρεί την απόφαση της Γερμανίας να προσχωρήσει στο Σύμφωνο του ΟΗΕ για την Μετανάστευση ενώ, όπως σημειώνει, σέβεται, αλλά δεν θέλει να σχολιάσει, την απόφαση της Αυστρίας να αποσυρθεί από αυτό το Σύμφωνο.