Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κατούνης σε μια προσπάθεια να «αποσαφηνίσει» τα αισθήματά του ως προς την ανακοίνωση που θέλει τους κληρικούς να παύουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι δηλώνει μεταξύ άλλων: «Όταν η αδικία σφίγγει την ύπαρξή σου, νιώθεις βιασμένος. Το «δημοσιοϋπαλληλίκι» για μένα δεν ήταν ντροπή. Ήταν τιμή. Ήταν μία ένδειξη εκτίμησης της Πολιτείας για μένα που δούλευα για ‘κείνη και για τον λαό. Δεν ήταν βόλεμα».
Για να καταλήξει δανειζόμενος τους στίχους γνωστών ασμάτων: «Δόξα το Θεό, οι δυο τους αποφάσισαν «για μένα χωρίς εμένα» βεβαίως «για το καλό μου» και έτσι ξαφνικά «…ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω», που θα ‘λεγε κι ο φίλος μου από την Αλεξάνδρεια».
Διαβάστε περισσότερα στο dogma