Και αυτή η ελπίδα εμποτίζεται από το πνεύμα των Χριστουγέννων, από το μήνυμα της αγάπης και της αλληλεγγύης. Η σκέψη στρέφεται στον συνάνθρωπο, στους αδύναμους και τους πάσχοντες, για τους οποίους η γιορτινή ατμόσφαιρα είναι οδυνηρή υπόμνηση των δυσκολιών τους.
Ο απολογισμός της τελευταίας τετραετίας δείχνει ότι σ’ αυτούς τους αδυνάτους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιφύλαξε τη μεγαλύτερη διάψευση, το βαρύτερο ψεύδος της. Δεν κουράζονταν να επαναλαμβάνουν – και με περίσσεια θράσους να εξακολουθούν να το κάνουν- ότι δήθεν διακονούν την κοινωνική δικαιοσύνη. Ότι επιβαρύνουν τους ευπόρους, για να ανακουφίσουν του αδυνάτους. Αποδείχθηκε τελικά ότι βάφτισαν «ευπόρους»τη μεσαία τάξη, την οποία ισοπέδωσαν – και ότι στους αδύναμους δεν έδωσαν τίποτε. Το περίφημο «υπερπλεόνασμα» που επιτεύχθηκε με την υπερφορολόγηση και τις εξοντωτικές ασφαλιστικές εισφορές, διοχετεύεται σε ετήσια εφάπαξ επιδόματα-μπόνους προς κάποιους που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θεωρούν εκλογικούς πελάτες τους και σε προσλήψεις «ημετέρων».
Πράγματι, ενώ 4.300.000 Έλληνες -ο ένας στους δύο μας- οφείλουν 103 δισ. στο Δημόσιο και 34,5 δισ. στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ μόλις ένας στους τρεις Έλληνες εργάζεται –και από τους εργαζόμενους ένας στους τέσσερις εργαζόμενους παίρνει μισθό 500 ευρώ το μήνα, ενώ προγραμματίζονται 500 πλειστηριασμοί την εβδομάδα, το μισθολογικό κόστος του κράτους έχει αυξηθεί κατά 2 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα, οι συντάξεις χηρείας έχουν εκφυλισθεί σε ψίχουλα, δεκάδες χιλιάδες μικροσυνταξιούχοι έχουν αποκλεισθεί από το ΕΚΑΣ, το οποίο έχει περιορισθεί σε επίπεδο φιλοδωρήματος, η δε συμμετοχή των ασφαλισμένων στο κόστος προμήθειας φαρμάκων έχει ξεπεράσει κατά μέσο όρο το 30%. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ, το ποσοστό της φτώχειας στο σύνολο του πληθυσμού έφτασε το 15% και εκείνο της παιδικής φτώχειας το 18,9%, ποσοστά άκρως ανησυχητικά και πολύ ψηλότερα από το μέσο όρο των κρατών-μελών του Οργανισμού. Η δε Ελλάδα επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατατάσσεται τελευταία μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε. στην αντιμετώπιση της φτώχειας από το κοινωνικό κράτος.
Ανάλογη είναι η εικόνα στη δημόσια παιδεία και υγεία. Οι δύο τομείς, που αποτελούν στήριγμα των αδυνάμων και των μικρομεσαίων, εκπίπτουν σταθερά σε ποιότητα λόγω των ελλείψεων, με αποτέλεσμα οι μη έχοντες να αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην εκπαίδευση των παιδιών τους και στην περίθαλψή τους τη δύσκολη ώρα της ασθένειας.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ανέστρεψαν την αναπτυξιακή πορεία, στην οποία είχε εισέλθει η χώρα το 2014. Φόρτωσαν την Ελλάδα με ένα αχρείαστο τρίτο Μνημόνιο, με πρόσθετο οικονομικό κόστος 100 δισ. και συνολική ζημία που μπορεί να φτάσει τα 200 δισ. Φτωχοποίησαν τη μεσαία τάξη. Και περιήγαγαν τους αδύναμους σε δυσμενέστερη θέση, σε χειρότερη φτώχεια. Το «κοινωνικό τους πρόσωπο» αποδείχθηκε –και αυτό- ένα τεράστιο ψέμα, όπως οι υποσχέσεις τους ότι θα έσκιζαν τα Μνημόνια.
Οι μέρες των εορτών είναι μέρες ελπίδας. Για την Ελλάδα, η ελπίδα έχει ως προϋπόθεση την επερχόμενη πολιτική αλλαγή – το συντομότερο δυνατόν. Την αλλαγή προς μία διακυβέρνηση με ειλικρίνεια, υπευθυνότητα, ικανότητα και αληθινό πρόγραμμα κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Μία διακυβέρνηση για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα, που μόνο η Νέα Δημοκρατία και το πρόγραμμά της μπορούν να εγγυηθούν.
Άρθρο Ιωάννας Καλαντζάκου- Τσατσαρώνη, Δικηγόρου – τ. Αντιπροέδρου Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών – ΝΔ
