Ο ιδιαίτερα δημοφιλής chef και κριτής του Masterchef, Σωτήρης Κοντιζάς, μόλις πριν λίγο καιρό, είχε κάνει μια συγκλονιστική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάνοντας αναφορά στο πρόβλημα των τροφικών αλλεργιών που αντιμετωπίζει η ανήλικη κόρη του Αριάννα. Χιλιάδες φίλοι και “ακόλουθοι” του Σωτήρη Κοντιζά δεν άφησαν ασχολίαστη αυτή την ανάρτηση, ενώ χιλιάδες είναι και τα μηνύματα που γεμίζουν τον “τοίχο” του στο προσψπικό του προφίλ.
Έγραψε λοιπόν ο Σωτήρης Κοντιζάς στο προσωπικό του προφίλ: «Γαλακτοκομικά, αβγό, ψάρι, ξηροί καρποί, κοτόπουλο, ακτινίδιο. Mπορεί ένας άνθρωπος αλλεργικός σε όλα αυτά να φάει έξω; Σκεφτείτε καλά την απάντηση, είναι σημαντική. Παλιότερα εγώ ίσως απαντούσα όχι. Σήμερα απαντώ ότι μπορεί, ότι ΠΡΕΠΕΙ να μπορεί, αλλά για να μπορεί θέλει δουλειά.
Την αλλαγή την έκανε η κόρη μου. Kαμιά φορά μέχρι να ζήσουμε ένα πρόβλημα είτε δεν το κατανοούμε πλήρως είτε το υποβαθμίζουμε. Oμολογώ ότι πριν ανακαλύψουμε την πολυτροφική αλλεργία της Αριάννας, ενίοτε θεωρούσα κάποιους ισχυρισμούς για αλλεργία παραξενιές ή εκκεντρικότητες. Όμως οι αλλεργίες δεν είναι μόδα, είναι το πρόβλημα του μέλλοντος. Οπότε τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι μάγειρες; Καταρχάς να ενημερωνόμαστε και να ενημερώνουμε την ομάδα μας στην κουζίνα και στο σέρβις. Να προσέχουμε την πορεία της τροφής από την αρχή έως το τέλος, τις πιθανές επιμολύνσεις δηλαδή σε κάθε στάδιο μαγειρέματος, όπως π.χ. αν μια σχάρα, ένα τηγάνι ή ένας πάγκος έχει έρθει σε επαφή με κάποιο από τα αλλεργιογόνα. Να προσαρμοζόμαστε, να ακούμε τον πελάτη, να συνεργαζόμαστε μαζί του για να του δώσουμε μια ασφαλή επιλογή, ακόμα κι αν δεν υπάρχει στο μενού, και σε καμία μα ΚΑΜΙΑ περίπτωση, όταν ο πελάτης μας λέει πως είναι αλλεργικός σε κάτι να μην απαντάμε «μα έχει πολύ λίγο».
Με νεότερη ανάρτησή του, ο Σωτήρης Κοντιζάς επανέρχεται στο θέμα με τις τροφικές αλλεργίες, και δίνει συνέχεια στη συζήτηση που είχε ανοίξει με το προηγούμενο ποστάρισμά του. Δείτε το νέο ποστάρισμα που έκανε στο προφίλ του.
https://www.facebook.com/KontizasSotiris/posts/1044048779125902
Ο Σωτήρης Κοντιζάς, λοιπόν, αναφέρει σχετικά με τις αλλεργίες της κόρης του: «Όταν έγραφα το προηγούμενο ποστ για τις αλλεργίες ήξερα ότι αναφέρομαι σε ένα θέμα που αγγίζει πολύ κόσμο. Ομολογώ όμως ότι δεν περίμενα αυτή τη συγκινητική, αλλά και αγωνιώδη ανταπόκριση από τόσους από εσάς. Τα σχόλια και τα μηνύματα έδωσαν αφορμή για περαιτέρω συζήτηση. Κρατώ πολλά από όσα διάβασα: σημειώνω τις προτάσεις σας για εστιατόρια και ιστοσελίδες που προσπαθούν και ακόμα γελάω πικρά με το περιστατικό που μου μεταφέρατε για το εστιατόριο που αρνήθηκε να αποκαλύψει τυχόν αλλεργιογόνα υλικά για να μην «προδώσει» τα μυστικά της συνταγής! Επειδή όμως δεν έχουν μόνο τα εστιατόρια υποχρεώσεις, αλλά και όλοι όσοι έχουν αλλεργία, επανέρχομαι με μερικές σκέψεις-συμβουλές από προσωπική πείρα. Τι κάνω εγώ όταν επιλέγω να φάω έξω με την οικογένειά μου;
Επειδή η Αριάννα έχει έντονη αλλεργία στο ψάρι, αποφεύγω τις ψαροταβέρνες. Είναι δύσκολο να σου εγγυηθεί ένας επαγγελματίας που στο 80% του μενού του έχει ψάρια και θαλασσινά πως δεν θα υπάρξει καμία απολύτως επιμόλυνση ακόμα κι αν σου φτιάξει μπριζόλα. Αποφεύγω γενικά τα μέρη που η επιμόλυνση είναι σχεδόν αναπόφευκτη, γιατί αντιλαμβάνομαι και τη δική τους δυσκολία να μου προσφέρουν ασφαλή επιλογή. Δεύτερον, γράφω σε χαρτί τις αλλεργίες της Αριάννας και τις δίνω στο σέρβις, καθώς είναι πολλές και δεν μπορώ να περιμένω να τις θυμάται και να τις μεταφέρει με απόλυτη ακρίβεια ο σερβιτόρος, και να τις συγκρατήσει όλες η κουζίνα. Με αυτόν τον τρόπο φυλάω τα νώτα μου και διευκολύνω και τους μάγειρες. Τρίτον, δείχνω κατανόηση όταν είναι ώρα αιχμής και υπάρχει πίεση στην κουζίνα. Λίγη υπομονή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, βγαίνουμε για να χαλαρώσουμε! Τέταρτον, δεν περιμένω να μου αλλάξουν όλα τα πιάτα βάσει των αλλεργιών μας, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι αυτό ούτε εύκολο είναι, ούτε έχει πάντα νόστιμο αποτέλεσμα. Ζητώ να μου δώσουν 2-3 ασφαλείς επιλογές. Ίσως να μην είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελε να φάει, όμως της εξασφαλίζει δύο βασικά πράγματα: ότι θα είναι ασφαλής και ότι θα μπορεί να φάει κι εκείνη χωρίς άγχος και πολύωρες διαπραγματεύσεις.
Με καλή διάθεση, οργάνωση και προσπάθεια και από τις δύο πλευρές, νομίζω τό ‘χουμε! (υ.γ. τα γράμματα στη φωτό είναι της Δέσποινας, τα δικά μου δεν θα τα καταλαβαίνατε ούτε εσείς ούτε κανείς στην κουζίνα)».
