Από την πλευρά τους οι τελευταίοι πασχίζουν και επιδιώκουν να περιορίσουν σημαντικά, αυτούς που τελικά θα ενταχθούν στην πλατφόρμα. Νέο σημείο τριβής είναι το χρονικό σημείο μετά το οποίο μπορεί κάποιος να ενταχθεί στο νέο πλαίσιο. Η κυβέρνηση στο σχέδιο που έχει καταθέσει, θεωρεί πως αυτό πρέπει να είναι η 31η Δεκεμβρίου. Αντίθετα οι δανειστές θεωρούν ότι αυτό πρέπει να είναι προγενέστερο και το αιτιολογούν λέγοντας, ότι ήδη είχε ανοίξει η δημόσια συζήτηση και ως εκ τούτου κάποιοι μπορεί να κοκκίνισαν δολίως το δάνειό τους.
Αντιπροτείνουν το σημείο αναφοράς να είναι η 31η Οκτωβρίου και όχι μεταγενέστερα.
Τα νέα αγκάθια που έχουν προκύψει καθιστούν αμφίβολη την οριστικοποίηση της συμφωνίας έως τις 25 Μαρτίου, ημέρα κατά την οποία συνεδριάζει το EuroWorking Group και οι δανειστές θα ήθελαν να έχει υπάρξει συμφωνία.
Όπως κατ’ επανάληψη έχουν πει, τόσο η ΕΚΤ όσο και το ΔΝΤ, θα πρέπει μέσα από τον νέο νόμο να περάσει ένα σαφές μήνυμα προς όλους, ότι δηλαδή το κάθε δάνειο θα πρέπει να εξυπηρετείται και δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής, ειδικά υπό την κρατική προστασία.
Όμως και στα υπόλοιπα ζητήματα που παρατηρήθηκαν αντίθετες απόψεις δεν υπάρχει οριστική συμφωνία.
Και ποια είναι αυτά; Το σύνολο της περιουσίας που θα πρέπει να διαθέτει ο δανειολήπτης, όπως επίσης και το σύνολο των καταθέσεων. Η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να αποδέχεται ένα ύψος καταθέσεων κάτω από το 50% του υπολοίπου του δανείου, αλλά οι δανειστές ζητούν αυτές να είναι κάτω και από 30%. Σε ό,τι αφορά το σύνολο της περιουσίας, αυτή να μην υπερβαίνει το 100% του συνολικού δανείου. Δηλαδή αν κάποιος έχει υπόλοιπο δανείου 100.000 ευρώ, οι καταθέσεις του να μην είναι άνω των 30.000 ευρώ και η περιουσία να μην υπερβαίνει τις 100.000 ευρώ.
Ένα θέμα υπάρχει και με τα επιχειρηματικά δάνεια. Η ΕΚΤ επιμένει να μην περιλαμβάνονται στον νέο νόμο, έστω και η ΤτΕ διαβεβαιώνει ότι οι επιπτώσεις είναι μικρές και υπό απόλυτο έλεγχο.
Τέλος οι τραπεζίτες πιέζουν να κλείσει το θέμα το ταχύτερο δυνατό, δεδομένου ότι θα πρέπει επιτέλους να μπει μία τάξη στο τοπίο και να ξεκινήσει η μεγαλύτερη επιχείρηση «κόκκινα δάνεια», που αποτελεί και τον μεγάλο βραχνά των τραπεζών.