Τι μπορεί να κρύβει, όμως, η ξαφνική πρεμούρα της κυβέρνησης για το Ελληνικό, μία μόλις εβδομάδα πριν από τις εκλογές; Η ανάγκη που ένιωσε ο ΣΥΡΙΖΑ να προσεταιριστεί τη μεσαία τάξη τον έκανε ξαφνικά… φιλελεύθερο;
Πώς… σχετίζεται ο Μητσοτάκης με την “τρεχάλα” του ΣΥΡΙΖΑ για το Ελληνικό;
Να είναι, άραγε, η δέσμευση Μητσοτάκη ότι το έργο θα ξεμπλοκάρει από την πρώτη εβδομάδα της διακυβέρνησής του που τους δημιουργεί ενοχές και διάφορα σύνδρομα; Δεν αποκλείεται. Άλλωστε, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του συστηματικά αντιγράφουν τα βήματα του αντιπάλου τους και προσπαθεί να «κλέψουν» στη διαδρομή για να περάσουν πρώτοι πριν από τον τερματισμό.
Δείτε τώρα τι γίνεται στο Ελληνικό. Μεταξύ αστείου και σοβαρού, μάλιστα, οι γνωρίζοντες λένε πως δεν αποκλείεται να δούμε την εβδομάδα πριν από τις εκλογές ακόμη και… ουρανοξύστες-μουσαμάδες σε λαμπερά εγκαίνια και τον πρωθυπουργό να κόβει κορδέλες. Όπως ακριβώς έγινε πριν από μερικούς μήνες με τη φιέστα στο Μετρό της Θεσσαλονίκης!
Τι έχει συμβεί; Στις αρχές της εβδομάδας, ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Περιουσίας απέστειλε επείγον αίτημα σε όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες υπουργείων και δήμων για να καταθέσουν τις παρατηρήσεις τους για το project, καθώς και ο επενδυτής. Επίσης, στο ΦΕΚ δημοσιεύτηκαν άρον-άρον πράξεις για τη διόρθωση λαθών στο Κτηματολόγιο, ανοίγοντας το δρόμο για την υπογραφή των κοινών υπουργικών αποφάσεων που χρειάζονται για να ξεμπλοκάρει η επένδυση! Από το ρεπορτάζ προκύπτει δε ότι αυτό είναι θέμα κάποιων 24ωρων για να γίνει, πιθανότατα στις αρχές της εβδομάδας.
Με το Ελληνικό γίνονται… θαύματα!
«Μα, επιτέλους: έχουμε κράτος. Μέσα σε μία εβδομάδα γίνονται όσα δεν έγιναν εδώ και 4,5 χρόνια!», θα μπορούσε ν’ αναφωνήσει θριαμβευτικά κάποιος. Με περίσσια, όμως, αφέλεια. Διότι ακριβώς το γεγονός ότι γίνονται σε μία εβδομάδα όσα δεν έγιναν σε 4,5 χρόνια συνιστά ομολογία ενοχής για την ίδια την κυβέρνηση. Μόνο που το χειρότερο είναι άλλο. Ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να προκύψουν νέα, σημαντικότερα εμπόδια για την υλοποίηση του project. Λάθη και… «λάθη» που δεν θα μπορούν να διορθωθούν. Όπως οι ιστορίες με το… δάσος που ανακαλύφθηκε ή με τα διατηρητέα κτίρια του παλαιού αεροδρομίου.
Η πρόσφατη ιστορία, άλλωστε, έχει αποδείξει ότι η πραγματικότητα θυσιάζεται στο βωμό της επικοινωνιακής πολιτικής αυτής της κυβέρνησης και στις παράτες που διοργανώνει. Πολλώ δε μάλλον, σε προεκλογική περίοδο. Δεν τους νοιάζει εάν θ’ αφήσουν ακόμη και καμένη γη πίσω τους – με ορισμένους, μάλιστα, να το επιδιώκουν κιόλας.
Ίσως διότι άργησαν να καταλάβουν πως πράγματι , όπως είχε πει και η Μπέτυ Μπαζιάνα, πήραν την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία. Διότι η εξουσία είναι – ευτυχώς – μια έννοια που έχει συνέχεια και το χαρακτηριστικό της εναλλαγής. Δεν είναι «λάφυρο», όπως ορέγονταν κάποιοι.