Τα αποτελέσματα της μελέτης, που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Plos Medicine», έδειξαν ότι αυτοί που στα 60 τους συναντούσαν φίλους καθημερινά, μείωναν κατά 12% την πιθανότητα εμφάνισης άνοιας συγκριτικά με εκείνους που έβλεπαν έναν ή δυο φίλους κάθε λίγους μήνες. Οι συναντήσεις με συγγενείς δεν είχαν την ίδια επίδραση.
Η εξάσκηση του εγκεφάλου στη μνήμη και στη γλώσσα κατά τις κοινωνικές συναναστροφές δημιουργεί την επονομαζόμενη γνωστική εφεδρεία –Σ.τ.Σ: ικανότητα ανοχής νευρολογικών βλαβών λόγω γήρανσης και άλλων παραγόντων χωρίς να φαίνονται ορατά σημάδια επιβράδυνσης ή απώλειας μνήμης-. Τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα διαπιστώθηκαν και για τις ηλικίες 50 και 70 ετών.
Ο Άντριου Σόμερλαντ, επικεφαλής της μελέτης του U το Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου, τόνισε ότι τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας προτείνουν μια μέθοδο μέσω της οποίας οι άνθρωποι μπορούν να βελτιώσουν την υγεία του εγκεφάλου τους και να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο εκδήλωσης άνοιας.
Η Τάρα Σπιρς – Τζόουνς, καθηγήτρια ειδικευμένη στον νευροεκφυλισμό στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, εξηγεί πως το να μαθαίνει κανείς καινούργια πράγματα πολλαπλασιάζει τις συνάψεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων του και η κοινωνική συναναστροφή δρα με τον ίδιο τρόπο. Επομένως, κατά την ίδια, αν το δίκτυο του εγκεφάλου είναι ‘καλύτερα συνδεδεμένο’ μπορεί να αντισταθεί για μεγαλύτερο διάστημα στην παθολογία.
Ο Κλιβ Μπάλαρντ, καθηγητής συνδεόμενων με την ηλικία διαταραχών στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ υπογράμμισε ότι ενδέχεται να υπάρχουν παράγοντες που υποβόσκουν και εξηγούν την κοινωνική απομόνωση, όπως είναι η κατάθλιψη και η απώλεια ακοής. Ο ίδιος δήλωσε: «Ίσως πρόκειται για ένα σύνολο παραγόντων που δεν είναι μεταξύ τους απόλυτα ανεξάρτητοι». Προσθέτει, μάλιστα, πως δεδομένου ότι το 35% της άνοιας εξηγείται από αναστρέψιμους παράγοντες που αφορούν τον τρόπο ζωής, παρατηρείται μια μείωση των περιστατικών της νόσου τα τελευταία χρόνια.
«Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως βρισκόμαστε σε μια κοινωνία στην οποία η απομόνωση και η μοναχικότητα γίνονται όλο και πιο συνήθεις. Ευελπιστούμε ότι θα αναληφθούν δράσεις, τόσο σε κοινοτικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, ώστε οι ηλικιωμένοι να διατηρήσουν τη κοινωνικότητα τους», δήλωσε ο Σόμερλαντ.
Πράγματι, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με την ονομασία «Men’s Shed» ξεκίνησε από την Αυστραλία στα τέλη της δεκαετίας του 90 ακριβώς με αυτό το σκοπό, δηλαδή να βοηθήσει τους ανθρώπους της μέσης ηλικίας, άνω των 50, να κοινωνικοποιηθούν.
Στη Βρετανία υπάρχουν αυτή τη στιγμή πάνω από 500 κέντρα – παραρτήματα αυτού του οργανισμού. Ο Στιβ, ο οποίος βρέθηκε σε ένα κέντρο του οργανισμού στο ανατολικό Λονδίνο, μετά από μια περίοδο κατάθλιψης που ακολούθησε το χαμό της γυναίκας του, μιλά για τον Men’ Shed λέγοντας: «Πολλοί άνθρωποι καλλιεργούν νέες δεξιότητες οι οποίες μπορεί να πυροδοτήσουν κάτι καινούργιο στη ζωή τους. Μπορεί απλά να νιώσουν ότι ανήκουν κάπου, αλλά και να καταφέρουν πρακτικά πράγματα, δεδομένου ότι είναι πολύ δύσκολο για τους ηλικιωμένους να συνάψουν μακροχρόνιες φιλίες. Αυτό το μέρος δίνει αυτή τη δυνατότητα. Είναι ένα μέρος ελπίδας. Είναι όμορφο για τους ανθρώπους που είχαν ασταθείς ζωές να έρχονται εδώ».
