Αναφερόμενος στην προσωπικότητα του Νικολάου Δημητρακοπούλου, ο Προκόπης Παυλόπουλος έκανε λόγο για έναν Ευπατρίδη Πολιτικό και εμπνευσμένο νομοθέτη και εξέφρασε το αυτονόητο χρέος, και υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου της Δημοκρατίας, να σταθεί, στις θεσμικές και πολιτικές παρακαταθήκες που μας έχει αφήσει ο Νικόλαος Δημητρακόπουλος ως προς την ανάγκη σεβασμού της Ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.
Όπως τόνισε: «Το έργο του Νικολάου Δημητρακοπούλου πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί και σήμερα» και συνέχισε λέγοντας πως αν πρέπει να επιλέξει μεταξύ των παρακαταθηκών του Νικολάου Δημητρακόπουλου θα ξεχώριζε: Πρώτον, την παρακαταθήκη του πλήρους σεβασμού της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των Δικαστικών Λειτουργών. Και, δεύτερον, την παρακαταθήκη της έγκαιρης και αποτελεσματικής απονομής της Δικαιοσύνης, έτσι ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο της, λόγω βραδύτητας, αρνησιδικίας.
«Φαινόμενο, το οποίο δυναμιτίζει, διαβρωτικώς, την εμπιστοσύνη του διαδίκου στην αποστολή των Δικαστικών Λειτουργών, άρα την εμπιστοσύνη του προς το Κράτος Δικαίου και την Αρχή της Νομιμότητας» σημείωσε ο Πρόεδρος και πρόσθεσε ότι «η Δίκαιη Δίκη, κατοχυρωμένη πολλαπλώς από το Εθνικό, το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο, αποτελεί κορωνίδα του όλου Νομικού μας Πολιτισμού».
Υπογραμμίζοντας τη συνεισφορά του Νικολάου Δημητρακοπούλου στην οργάνωση και την λειτουργία της Δικαιοσύνης, αναφέρθηκε στον νόμο περί σεβασμού, εκ μέρους πάντων, της Ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και, ιδίως, της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των Δικαστικών Λειτουργών. «Στο πλαίσιο του νόμου αυτού ιδιαίτερη θέση κατέχει η θεσμοθέτηση, για πρώτη φορά, Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, του οποίου η δικαιοδοσία και αρμοδιότητα επικεντρώνονταν στην προστασία των Δικαστικών Λειτουργών από έξωθεν παρεμβάσεις κατά την άσκηση του δικαιοδοτικού τους έργου, κυρίως δε στην αξιοκρατική αντιμετώπισή τους κατά την διαδρομή του cursus honorum, που καθορίζει την πορεία της σταδιοδρομίας τους ως την κορυφή της Δικαιοσύνης» πρόσθεσε ο κ. Παυλόπουλος.
Υπενθύμισε, επίσης, -καταδεικνύοντας το μέγεθος της ολοκληρωμένης νομικής του προσωπικότητας- ότι, αμέσως μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Υπουργός Δικαιοσύνης, ο Νικόλαος Δημητρακόπουλος είχε απευθύνει εγκύκλιο προς όλα τα Κρατικά όργανα, ιδίως δε τα Δικαστικά, μέσω της οποίας προσδιόριζε τους στόχους του νομοθετικού του έργου, περιγράφοντας, ταυτοχρόνως, με μελανά χρώματα τα μεγάλα προβλήματα του Ελληνικού Κράτους τότε: Γραφειοκρατία, διαφθορά, έλλειψη ισονομίας κατά την άσκηση των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και, κυρίως, κραυγαλέα έλλειψη σεβασμού της Ανεξαρτησίας των Δικαστικών Λειτουργών, τόσο της προσωπικής όσο και της λειτουργικής.
Επισήμανε, ακόμη, ότι, στην εγκύκλιό του αυτή, ο Νικόλαος Δημητρακόπουλος υπογράμμιζε ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα της Δικαιοσύνης, το οποίο και σήμερα δεν έχει πλήρως αντιμετωπισθεί και ταλανίζει ακόμη την λειτουργία της. «Πρόκειται για το πρόβλημα της μεγάλης βραδύτητας κατά την απονομή της Δικαιοσύνης, γεγονός το οποίο, κατά τον Νικόλαο Δημητρακόπουλο, οδηγούσε, σε μεγάλη μάλιστα κλίμακα, στην ολοένα και πιο έντονη εμφάνιση περιπτώσεων αποκρουστικής και άκρως διαβρωτικής, για το κύρος της Δικαιοσύνης, αρνησιδικίας» πρόσθεσε ο κ. Παυλόπουλος.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163