Τέσσερις ημέρες έχουν περάσει από τη στιγμή που σημειώθηκε η απαγωγή του 20χρονου δόκιμου μηχανικού του εμπορικού ναυτικού στο τάνκερ Elka Aristotle, στο Τόγκο…
Τέσσερις ημέρες μετά, λοιπόν, οι απαγωγείς δεν έχουν δώσει σημεία ζωής.
Δεν έχουν επικοινωνήσει ούτε για τον 20χρονο Έλληνα, ούτε για τους τρεις συναδέλφους του από το ελληνικό τάνκερ που βρισκόταν την στιγμή της επίθεσης στον κόλπο της Γουινέας.
Η οικογένεια του νεαρού Δημήτρη βιώνει στιγμές αγωνίας. Ο πατέρας του δόκιμου μηχανικού ο οποίος έκανε το δεύτερο ταξίδι του και επρόκειτο να επιστρέψει στην Ελλάδα και στη σχολή περί τα μέσα Φεβρουαρίου επιβεβαιώνει στο newsit.gr ότι μέχρι ώρας δεν έχει καμιά ενημέρωση για την τύχη του παιδιού του μετά την απαγωγή.
«Τίποτα τίποτα, δεν έχουν επικοινωνήσει ακόμη. Ούτε μ’ εμάς, ούτε με το υπουργείο, ούτε με την εταιρία. Είμαστε σε αναμονή. Αυτό είναι το πρόβλημα» λέει χαρακτηριστικά.
Και ο ίδιος αναμένει ειδοποίηση από τις αρμόδιες Αρχές. Σύμφωνα άλλωστε με τους γνωρίζοντες τέτοιου τύπου καταστάσεις, οι απαγωγείς πρόκειται να επικοινωνήσουν για να ζητήσουν λύτρα. Όταν αυτό γίνει, θα ξεκινήσουν και οι διαπραγματεύσεις μαζί τους.
Η τετραπλή απαγωγή και τα ερωτήματα
Κι ενώ οι πληροφορίες αναφορικά με την απαγωγή των τεσσάρων ναυτικών φτάνουν με το σταγονόμετρο και η οικογένεια του 20χρονου δόκιμου μηχανικού συνεχίζει να αγωνιά, οι Αρχές παρέχουν ενημέρωση με φειδώ, ενώ είναι άγνωστο αν τρεις ημέρες μετά το ρεσάλτο των απαγωγέων στο Elka Aristotle, έχει υπάρξει οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί τους.
Το newsit.gr, σε μια προσπάθεια να διερευνήσει το πώς ακριβώς γίνονται οι διαπραγματεύσεις με τους απαγωγείς επικοινώνησε και τον κ. Ανδρέα Κωνσταντακόπουλο. Απόστρατος ανώτατος αξιωματικός της Αστυνομίας, ο Ανδρέας Κωνσταντακόπουλος υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες διαπραγματευτές τέτοιων κρίσεων. Με εκπαίδευση στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο και εμπειρία σε απαγωγές όπως αυτή του Περικλή Παναγόπουλου ή πιο πρόσφατα του Μιχάλη Λεμπιδάκη, ο κ. Κωνταντακόπουλους εξηγεί στο newsit.gr τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει ένας διαπραγματευτής απέναντι στους απαγωγείς.
Η κουλτούρα των δραστών σε πρώτο πλάνο
Σύμφωνα με τον απόστρατο αξιωματικό της ΕΛ.ΑΣ., οι δράστες της απαγωγής στο Τόγκο είναι πιθανό να πήγαιναν για πειρατεία, για να καταλάβουν δηλαδή το πλοίο. Δεν το κατάφεραν και προχώρησαν σε απαγωγή ανθρώπων.
«Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν ξεφεύγουμε από τη διαπραγμάτευση για μια πειρατεία όπου διαπραγματευόμαστε το πλοίο ή το εμπόρευμα. Εδώ έχουμε να διαπραγματευτούμε ζωές ανθρώπων» λέει ο κ. Κωνσταντακόπουλος στο newsit.gr και προσθέτει: «τα σημαντικά στοιχεία που πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν όσοι ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη υπόθεση είναι τα στοιχεία κουλτούρας των δραστών, τα θρησκευτικά τους χαρακτηριστικά ενδεχομένως, να δουν τι ακριβώς πρεσβεύουν και πώς αξιολογούν την ανθρώπινη ζωή. Αυτά πρέπει να ανιχνευθούν μέσα από τη διαπραγμάτευση. Είναι κι αυτή μια από τις δουλειές των διαπραγματευτών. Διότι με βάση το τι πρεσβεύουν οι απαγωγείς γίνεται και ο χειρισμός».
Click4More Elka Aristotle: «Δεν θα πειράξουν το παιδί! Ας κάνουμε υπομονή»!
«Αν ο στόχος είναι αποκλειστικά τα λύτρα» προσθέτει ο ίδιος, «μειώνεται δραστικά ο κίνδυνος για τους απαχθέντες». «Αυτό δεν σημαίνει ότι ο διαπραγματευτής θα λειτουργήσει όπως θέλει. Πρέπει να λειτουργήσει με πολύ μεγάλη προσοχή για να μην έχουμε απροσδόκητο αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να είμαστε θρασείς απέναντί τους. Εμείς θέλουμε τους ανθρώπους πίσω διότι οι ζωές δεν αντικαθίστανται. Κανένας δεν μπορεί να πάρει τη ζωή ενός ανθρώπου στα χέρια του και να την κάνει ό,τι θέλει. Είναι υποχρεωμένος να παλέψει για το επιθυμητό αποτέλεσμα», συμπληρώνει.
Δεδομένος ο πόλεμος νεύρων
Σύμφωνα με τον Ανδρέα Κωνσταντακόπουλο, ένας διαπραγματευτής πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι θα του γίνει πόλεμος νεύρων και να μην προχωρά σε κρίσεις. «Το ότι καθυστερούν να επικοινωνήσουν μπορεί να συμβαίνει για πολλούς λόγους. Μπορεί να θέλουν να εξασφαλίσουν ένα ασφαλές καταφύγιο ή να θέλουν να κάνουν πόλεμο νεύρων. Οι διαπραγματευτές θα πρέπει να έχουν πολλά πράγματα μέσα στο μυαλό τους και να κάνουν και πολλούς συνδυασμούς», υπογραμμίζει ο απόστρατος αξιωματικός.
Συμπληρώνει: «οι απαγωγείς μπορεί να έχουν σκληρό προφίλ, αλλά παραμένουν ανθρώπινα όντα. Ένας διαπραγματευτής θα πρέπει να λαμβάνει όλες αυτές τις παραμέτρους υπ’ όψιν του. Αν πάμε με τσαμπουκά ή με τη λογική να τους τσακίσουμε, τότε μάλλον δεν θα τα καταφέρουμε. Αν ο διαπραγματευτής κάνει κρίσεις, μάλλον έχει αποκτήσει θράσος. Ο διαπραγματευτής πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι θα του γίνει πόλεμος νεύρων. Αυτό γίνεται συνήθως με το να μην επικοινωνούν αυξάνοντας την αγωνία των συγγενών των απαχθέντων».
«Πρωτίστως» επαναλαμβάνει ο κ. Κωνσταντακόπουλος, «ο διαπραγματευτής θα πρέπει να μάθει την κουλτούρα αυτών των ανθρώπων. Υπάρχουν λαοί οι οποίοι δεν μιλούν. Η απαγωγή Λεμπιδάκη στην Ελλάδα για παράδειγμα, έσπασε διεθνές ρεκόρ. Θα θυμάστε ίσως ότι υπήρχε χάσμα επικοινωνίας περίπου δύο μηνών. Η διαφορά κουλτούρας και μόνο μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα» τονίζει και επισημαίνει την ανάγκη να ζητείται από τους δράστες απόδειξη ζωής. «Είναι επιβεβλημένο να ζητάμε επικοινωνία με τα θύματα. Το ότι το ζητάμε δεν σημαίνει ότι θα συμβεί όμως. Ο διαπραγματευτής πρέπει διαρκώς να ζητάει απόδειξη ζωής», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Καταλήγοντας ο Ανδρέας Κωνσταντακόπουλος αναφέρει: «από την εμπειρία μας στην Ελλάδα, οι απαγωγείς ζητούν κάποια ποσά τα οποία μειώνονται σημαντικά προκειμένου να κλείσει η συμφωνία και να απελευθερωθεί ο όμηρος. Σε κάθε περίπτωση στόχος μιας διαπραγμάτευσης είναι να επιστρέψουν ασφαλείς οι απαχθέντες. Αν ήταν να δίνουμε ό,τι ζητούν, δεν θα υπήρχε λόγος διαπραγμάτευσης. Πρώτα όμως πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι άνθρωποι αυτοί θα γυρίσουν πίσω σώοι και αβλαβείς. Το ύψος του ποσού που θα δοθεί είναι απόφαση των ανθρώπων που πληρώνουν, όχι των διαπραγματευτών».
Ρεπορτάζ: Μάριος Αραβαντινός.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163