Καθώς συνεχίζονται στο Εθνικό Θέατρο έως τις 12 Ιανουαρίου η «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Τσάρλς Ντίκενς αλλά και το «Νερό της Κολωνίας» του Ευθύμη Φιλίππου, το νέο έργο του Γιάννη Καλαβρινού «Hotel Éternité» ανεβαίνει στις 18/1 μετατρέποντας τη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» σε ένα ιδιότυπο ξενοδοχείο όπου σύμφωνα με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη της παράστασης «το προσωπικό κι η διευθύντρια κάνουν τα πάντα να παγώσουν τον χρόνο πιστεύοντας πως αυτό θα βοηθήσει τους πελάτες που καταλύουν εκεί να διαχειριστούν τη ζωή τους που περνά. Ή που δεν περνά».
Επίσης εντός του μηνός , στις 24/1, στη Σκηνή «Κατίνα Παξίνου» στο Εθνικό Θέατρο η Ελένη Ευθυμίου σκηνοθετεί και συμμετέχει στην διανομή της παράστασης «Και τώρα: ο κόσμος! ή Αυτό που αποκαλείτε Έξω, εμένα δεν μου λέει τίποτα» της Σιμπίλε Μπεργκ. Την πολυμεταφρασμένη Γερμανίδα λογοτέχνη και θεατρική συγγραφέα που ζει κι εργάζεται στην Ζυρίχη και την οποία το περιοδικό Der Spiegel έχει αποκαλέσει «το πιο βίαιο eye-liner της Γερμανίας». Με την διαπεραστική της ματιά, χιούμορ και σαρκασμό σκιαγραφεί απλά και καθημερινά πράγματα της ζωής , την ποιότητα μιας κοινωνίας, που όπως λέει η συγγραφέας «φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στους αδύναμους.
Στους εαυτούς μας δηλαδή, οι οποίοι θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στον δρόμο αύριο λόγω κάποιας μακροχρόνιας αρρώστιας, τυχόν απόλυσης ή μιας άλλης κακοτυχίας. Σχεδόν παντού επικρατεί σήμερα η περίεργη πίστη στην επικράτηση του πιο εύρωστου. Και το μίσος για όλους όσοι έχουν εκπέσει, τους αδύναμους και τους ασθενείς, είναι για πολλούς η έκφραση του φόβου για τη δική τους κατάρρευση».
