Κοινωνική αποστασιοποίηση για… τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα στη σκηνή του West End στο Λονδίνο προσαρμοσμένοι στην νέα κανονικότητα.
Οι θεατρικές σκηνές του West End στο Λονδίνο αποτελούσαν ανέκαθεν πόλο έλξης ανθρώπων από όλον τον κόσμο που συνέρρεαν για να δουν τις φημισμένες παραστάσεις του. Όμως μετά την πανδημία του κορονοϊού τα θέατρα της περιοχής αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.
Δεκαπέντε εκατομμύρια εισιτήρια πωλούνται κάθε χρόνο για παραστάσεις κάποιες από τις οποίες παίζονται πολλές δεκαετίες, όπως “Το Φάντασμα της Όπερας”, “Οι Άθλιοι” και “Η Ποντικοπαγίδα” της Άγκαθα Κρίστι που παίζεται από το 1952.
Τον Μάρτιο τα θέατρα αυτά αναγκάστηκαν να κλείσουν λόγω της πανδημίας με το μέλλον τους πλέον να φαντάζει αβέβαιο καθώς τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης που εξακολουθούν να ισχύουν απειλούν την ίδια την ύπαρξή τους.
Ο Λούις Χάρτσχορν και ο Μπράιαν Χουκ, συνιδρυτές της εταιρείας παραγωγής “Hartshorn – Hook Productions”, είναι από τους πρώτους που προσαρμόστηκαν στη νέα πραγματικότητα ανακοινώνοντας το ανέβασμα τον Οκτώβριο του “Μεγάλου Γκάτσμπι”. Αλλά, με άλλη μορφή.
“Θα πρέπει να φανταστούμε την παράσταση σαν έναν αποκριάτικο χορό”, δήλωσε ο Χουκ στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP).
Οι θεατές καλούνται να φοράνε μάσκες, τις οποίες θα μπορούν να ενσωματώνουν στη μεταμφίεσή τους, και αν θέλουν και γάντια.
Το κοινό επίσης θα είναι περιορισμένο αριθμητικά – 90 αντί 240 – και η διάρκεια διαμορφώθηκε έτσι ώστε να υπάρχει χρόνος για ενδελεχή απολύμανση.
Η ευχάριστη είδηση είναι ότι “ο κόσμος αγοράζει εισιτήρια και θέλει να επιστρέψει”, προσθέτει ο Χουκ.
Ο Χάρτσχορν ωστόσο παραδέχεται ότι “θα πρέπει να πάμε υπερβολικά καλά ώστε να ρεφάρουμε γιατί οι αριθμοί είναι εναντίον μας”.
Λονδίνο: Λιγοστοί τουρίστες
Μια άλλη άμεση πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα θέατρα του Γουέστ Εντ είναι η έλλειψη τουριστών καθώς τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τα μουσεία θα παραμείνουν κλειστά μέχρι τουλάχιστον τις αρχές Ιουλίου.
Η επιβολή στις 8 Ιουνίου καραντίνας 14 ημερών για τους περισσότερους ταξιδιώτες που φθάνουν στη χώρα γκρέμισε τις ελπίδες για ταχεία ανάκαμψη.
“Περίπου το ένα τρίτο των θεατών των θεάτρων του Λονδίνου είναι ξένοι τουρίστες… και για την ώρα φυσικά υπάρχουν ελάχιστες προοπτικές να έχουμε τουρίστες από το εξωτερικό”, είπε πρόσφατα ενώπιον κοινοβουλευτικής επιτροπής ο Τζούλιαν Μπερντ, επικεφαλής του λόμπι UK Theatre.
Έως και το 70% των θεάτρων κινδυνεύουν να χρεοκοπήσουν μέχρι το τέλος του χρόνου, προειδοποίησε ο ίδιος.
Λονδίνο: Με τη συμμετοχή του κοινού
Η παρούσα κρίση άφησε τρύπα 3,3 δισ. ευρώ στα έσοδα από τα θέατρα αυτή τη χρονιά, δηλαδή πτώση μεγαλύτερη του 60%, σύμφωνα με μια έρευνα της ομοσπονδίας Oxford Economics for the Creative Industries.
Η εκτίμηση αυτή δεν λαμβάνει υπόψη της την πιθανή διστακτικότητα των πολιτών να επιστρέψουν στις αίθουσες, όταν αυτό επιτραπεί, με την ομοσπονδία να προειδοποιεί για 200.000 απολύσεις χωρίς παρέμβαση της κυβέρνησης.
Για να επιβιώσουν κάποια θέατρα προσφέρουν εναλλακτικά “προϊόντα”.
Στο Old Vic του Λονδίνου οι ηθοποιοί Κλερ Φόι και Ματ Σμιθ, πρωταγωνιστές της διάσημης τηλεοπτικής σειράς “The Crown” (Το Στέμμα), θα ερμηνεύσουν το έργο “Lungs” (Πνεύμονες) χωρίς θεατές, ενώ θα τηρούν και τις αποστάσεις μεταξύ τους.
Κάθε παράσταση θα βιντεοσκοπείται και θα μεταδίδεται ζωντανά σε 1.000 ανθρώπους που αγόρασαν εισιτήρια στις συνηθισμένες τιμές δηλαδή από 10 έως 65 λίρες παρότι όλοι θα απολαύσουν το ίδιο θέαμα.
Είναι ένα τολμηρό εγχείρημα όταν πολλά άλλα θέατρα, όπως το Εθνικό Θέατρο στο Λονδίνο, έχουν ανεβάσει στο διαδίκτυο παραστάσεις θεατρικών έργων που είχαν βιντεοσκοπήσει πριν από την πανδημία και τις οποίες μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει δωρεάν.
Σύμφωνα με τον Μπράιαν Χουκ, οι παραστάσεις εκείνες που περιλαμβάνουν τη συμμετοχή του κοινού πιθανόν να είναι οι μεγάλοι νικητές.
Η One Night Records θα ανεβάσει μια τέτοια παράσταση στις αρχές Οκτωβρίου μεταφέροντας όσους βγάλουν εισιτήριο σε ένα ταξίδι μέσα από μουσικά είδη, από την περίοδο του 1920 έως την περίοδο του 1950, σε μια μυστική τοποθεσία που θα ονομάζεται “Lockdown Town” (Η πόλη του lockdown).
“Επειδή ο χώρος είναι τόσο μεγάλος και επειδή το συμμετοχικό θέατρο έχει αυτό το πλεονέκτημα, του χώρου δηλαδή. Γι’ αυτό μπορούμε να το κάνουμε”, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο γενικός διευθυντής της One Night Records Τιμ Γουίλσον.
Το άγχος του καλλιτέχνη
Στον παραδοσιακό κόσμο του θεάτρου τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης είναι μεγάλος πονοκέφαλος.
Με τους ανθρώπους να καλούνται να κρατάνε αποστάσεις δύο μέτρων, με βάση τους σημερινούς κανονισμούς, η θεατρική ομάδα Royal Shakespeare Company δήλωσε ότι μπορεί να χωρέσει μόλις το 20% του κοινού της στον χώρο όπου εμφανίζεται.
“Με την άδεια άνευ αποδοχών να αλλάζει μορφή μέσα στους επόμενους μήνες και τελικά να καταργείται, αυτή είναι μια πολύ ευάλωτη περίοδος. Και πώς θα ανεβάζουμε τις παραστάσεις με κοινωνική αποστασιοποίηση; Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα με απόσταση δύο μέτρων… δύσκολα μπορεί να το φανταστείς”, λέει η Κάθριν Μάλιον, η εκτελεστική διευθύντρια του θιάσου αυτού που εδρεύει στο Στράτφορντ απόν Έιβον.
πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163