Μετά τις αποκαλύψεις της στην εκπομπή Pop Up για την κακοποίηση που υπέστη, η Άριελ Κωνσταντινίδη μίλησε στο Ευτυχείτε και στον Γιάννη Πουλόπουλο για την δική της περιπέτεια αλλά και για όσα δημοσιοποίησε η Ζέτα Δούκα, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου.
«Θυμάμαι τη Ζέτα να περπατάει και θυμάμαι αυτό το βλέμμα της. Ήταν ένα βλέμμα που αναγνώριζα γιατί το είχα κι εγώ πριν κάποιες σεζόν. Ήταν ένα βλέμμα μεγάλου πόνου, φυλακής, εγκλωβισμού… Αυτό το βλέμμα είχε η Δούκα, αυτό το βλέμμα είχα εγώ. Αυτό το αγρίμι που είναι σε μια φυλακή… Και σκας! Στο σχολείο είχα έναν καθηγητή. Μια μέρα φορούσα ένα πουλόβερ με λουλούδια και μου είπε “α, τι ωραία!!” και άρχισε να τα μετράει και να με αγγίζει με το δάχτυλό του στο στήθος. Το νιώθω τώρα αυτό που σου λέω», είπε αρχικά η Άριελ Κωνσταντινίδη.
«Κι εγώ έχω κλειστεί στο καμαρίνι, στην τουαλέτα. Κάθε μέρα στην παράσταση μου έκανε μια συγκεκριμένη κίνηση ο πρωταγωνιστής. Είχαμε ένα φιλί το οποίο ήταν χυδαίο, δεν ήταν ένα φιλί ανάμεσα σε δύο συναδέλφους. Όλο μου το σώμα αντιστεκόταν και πάγωνε, ήταν πάνω στη σκηνή και δεν είχα διέξοδο. Έμπαινα στα παρασκήνια και έκλαιγα. Υπήρχε ένας συνάδελφός μου που καθόταν στην κουίντα και μου έλεγε “θα τον σκοτώσω” και του έλεγα όχι, άστο, θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα», πρόσθεσε επίσης η Άριελ Κωνσταντινίδη.