Μία από τις πιο ευχάριστες ειδήσεις για το real estate αποτέλεσε η απόφαση της Κυβέρνησης να μεταφέρει 9 Υπουργεία στις εγκαταστάσεις της άλλοτε κραταιάς ΠΥΡΚΑΛ, στη Δάφνη, δημιουργώντας παράλληλα ένα «πνεύμονα» 80 στρεμμάτων.
Με τη δημιουργία του «κυβερνητικού πάρκου», θα «ξαναζωντανέψουν» τα εγκαταλελειμμένα σήμερα κτίρια, που κάποτε, οι παραγωγικές μηχανές δούλευαν στο φουλ για να παράγουν πυρομαχικά για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, γράφοντας με χρυσά γράμματα «ιστορία» στη βιομηχανική ζωή της χώρας.
Το ξεκίνημα
Γυρίζοντας ενάμιση σχεδόν αιώνα πίσω, η ΠΥΡΚΑΛ ιδρύθηκε το 1874, αρχικά με την επωνυμία Ελληνικό Πυριτιδοποιείον, και με σκοπό να προμηθεύει πυρομαχικά τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Έχοντας απέναντί της την ανταγωνιστική εταιρεία Αδελφοί Μαλτσινιώτη, προηγήθηκαν πολλές επαγγελματικές «συγκρούσεις» έως ότου οι δυο εταιρείες αποφασίσουν να συγχωνευθούν το 1908. Η επωνυμία της νέας εταιρείας ήταν ΕΕΠΚ ή ΕΠΚ και προέκυψε από τα αρχικά της Εταιρείας (Ελληνικού) Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου, ενώ το ακρωνύμιο ΠΥΡ.ΚΑΛ. καθιερώθηκε αργότερα.
Τα μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της ήταν εκρηκτικά και πυρομαχικά, όπως φυσίγγια για τουφέκια. Μάλιστα στις εγκαταστάσεις της σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε ένα πρωτότυπο όπλο, το Πολυβόλο ΕΠΚ, το οποίο ωστόσο δεν προχώρησε σε μαζική παραγωγή.
Παράλληλες δραστηριότητες υπήρξαν η κατασκευή πετρελαιοκινητήρων και άλλων μηχανημάτων, αμαξωμάτων, εργαλείων, βιομηχανικών υποδομών, καυστήρων, μερών αεροσκαφών κ.α. Πολλά από τα προϊόντα της εξάγονταν σε όλο τον κόσμο.
Η «χρυσή εποχή» Μποδοσάκη
Σταθμός στην ιστορία της ΠΥΡΚΑΛ ήταν το 1934, όταν η εταιρεία πέρασε στον έλεγχο του Πρόδρομου Μποδοσάκη Αθανασιάδη, που αποτελούσε έναν από τους πιο ισχυρούς βιομήχανους και δωρητές της εποχής, έχοντας δημιουργήσει μία βιομηχανική αυτοκρατορία.
Η επιχειρηματική του δραστηριότητα εκτεινόταν από τις χημικές βιομηχανίες, τα υαλουργεία, τις ναυτιλιακές εργασίες και τα οινοπνευματώδη, μέχρι τα ορυχεία, τα μεταλλεία και τα πυρομαχικά, που κάλυπταν το 35% του βιομηχανικού δυναμικού της χώρας. Μεταξύ άλλων η προσφορά του στον πόλεμο του ’40, ήταν ιδιαίτερα σημαντική, καθώς ο ίδιος ο Μποδοσάκης μερίμνησε, ώστε τα αποθέματα πυρομαχικών της ΠΥΡΚΑΛ να ενισχύουν τον ελληνικό αγώνα. Όπως περιγράφουν οι ιστορικοί, χωρίς τα πυρομαχικά αυτά, ο πόλεμος θα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα υπέρ των αντιπάλων, καθώς τα υπάρχοντα πυρομαχικά της ελληνικής κυβέρνησης επαρκούσαν μόνο για ένα μήνα και η προμήθεια από το εξωτερικό θα έπαιρνε τουλάχιστον έξι μήνες.
Εκτός από την κάλυψη των αναγκών της χώρας, η ΠΥΡΚΑΛ ισχυροποιούνταν οικονομικά, λόγω των εξαγωγών πολεμικού υλικού, κυρίως προς την Ισπανία την περίοδο 1936 -1939, όπου η χώρα βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση.
Η καταστροφή και οι προσπάθειες «αναγέννησης»
Οι εγκαταστάσεις της ΠΥΡΚΑΛ καταστράφηκαν την περίοδο της Κατοχής, όταν με την αποχώρησή τους οι Γερμανοί, «αποψίλωσαν» τα μηχανήματα και τον εξοπλισμό, αφήνοντας το εργοστάσιο ερείπιο με την αποχώρησή τους.
Τα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν προσπάθειες για να παράγει το εργοστάσιο κυρίως μεταλλικά είδη, ωστόσο οι παραγγελίες που δέχθηκε από τον Ελληνικό Στρατό, το ΝΑΤΟ και τη Δυτική Γερμανία, έδωσαν «ώθηση» στην εταιρεία και ελπίδες για την αναγέννηση της ΠΥΡΚΑΛ.
Η περίοδος ευημερίας διήρκησε μέχρι το 1976, όταν το Ελληνικό Κράτος δημιούργησε την ΕΒΟ, που παρήγαγε ανταγωνιστικά προϊόντα. Τα τουφέκια της νεοσύστατης τότε εταιρείας εξάγονταν στις ίδιες χώρες, όπου απευθυνόταν και η ΠΥΡΚΑΛ, με αποτέλεσμα η δεύτερη να χάσει πολλούς από τους πελάτες της. Η θυγατρική του ομίλου Μποδοσάκη κρατικοποιήθηκε το 1982 κι εξακολούθησε να δραστηριοποιείται σε πυρομαχικά, νάρκες βόμβες και ηλεκτρονικά, συμμετέχοντας παράλληλα στην παραγωγή πυραύλων, ενώ το 2002 σχεδίασε μία σύγχρονη ανεμογεννήτρια.
Το 2004, αποτέλεσε ημερομηνία σταθμό στην ιστορία της ΠΥΡΚΑΛ, καθώς συγχωνεύθηκε με την ΕΒΟ, για να δημιουργήσουν μία ισχυρή αμυντική βιομηχανία, που η νέα της επωνυμία ήταν Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ).
Το επόμενο κεφάλαιο θα γραφτεί την επόμενη πενταετία, όταν προβλέπεται να υλοποιηθεί το σχέδιο της Κυβέρνησης για τη δημιουργία νέου, μεικτού χώρου στον οποίο θα στεγαστούν 9 υπουργεία και πολλές σημαντικές κυβερνητικές υπηρεσίες και ταυτόχρονα θα δημιουργηθεί χώρος αναψυχής και πρασίνου για τους δημότες Δάφνης και Υμηττού, αλλά και για όλους τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της ανατολικής Αθήνας.
Αξίζει δε, να σημειωθεί, ότι η αναγέννηση της ΠΥΡΚΑΛ, δημιουργεί νέες προσδοκίες σε ανθρώπους της κτηματαγοράς, ότι θα αποτελέσει παράδειγμα για την αξιοποίηση και άλλων κρατικών ακινήτων, με ανάλογα χαρακτηριστικά εγκατάλειψης.