Πριν από πενήντα περίπου χρόνια ο λύγκας της χώρας εξαφανίστηκε από την ελληνική επικράτειας. Ωστόσο, πλέον κάνει και πάλι την εμφάνισή του στην Ελλάδα στο Διεθνές Περιβαλλοντικό Κέντρο του Αρκτούρου.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για το Ευρασιατικό λύγκα (Lynx lynx), ένα εξαιρετικά σπάνιο είδος, το οποίο εδώ και πολλά χρόνια δεν συναντάται πια στην Ελλάδα. Όπως αναφέρει ο Αρκτούρος οι ελάχιστες μαρτυρίες θέασής του, κρίνονται ως αναξιόπιστες.
3 λύγκες και 4 λύκοι
Τρία ζώα του είδους «μετακόμισαν» πλέον στην Ελλάδα, ο Ντοράι (10 ετών), η Κάρμεν (11 ετών) και η Μίσσι (2 ετών) καθώς και 4 λύκοι, που μεταφέρθηκαν από το πάρκο Naturland της Ανδόρρας, το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί ως ζωολογικός κήπος. Υπολογίζεται ότι λιγότερα από 50 άτομα ζουν ακόμα ελεύθερα στη φύση και για τον λόγο αυτό το υποείδος του βαλκανικού λύγκα θεωρείται «κρισίμως κινδυνεύον».
«Θέλοντας να καθιερώσει την προστασία του λύγκα και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που καθιστούν εφικτή την επιστροφή του είδους στη χώρα μας, ο Αρκτούρος προχώρησε στη μετατροπή του Καταφυγίου του Λύκου σε Κέντρο Προστασίας Λύκου και Λύγκα. Οι 3 λύγκες φιλοξενούνται σε ειδικά διαμορφωμένη πτέρυγα και πλέον δίνεται η δυνατότητα φιλοξενίας και άλλων λυγκών στο μέλλον», αναφέρεται σχετικά.
Με δεδομένη την εξαφάνιση του λύγκα από την Ελλάδα, η οργάνωση έχει προχωρήσει σε μια πρωτοβουλία μελέτης και προστασίας του, που επικεντρώνεται σε έρευνα στο πεδίο με την εγκατάσταση αυτόματων καμερών στα βουνά της Φλώρινας, με στόχο την καταγραφή τυχών ενδείξεων της παρουσίας του είδους και σε δράσεις περιβαλλοντικής ενημέρωσης.
Γιατί εξαφανίστηκε ο λύγκας;
Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του Αρκτούρου, ο λύγκας εξαφανίστηκε από τις πεδιάδες της Ευρώπης μετά από την καταστροφή τεράστιων πεδινών δασικών εκτάσεων, την επέκταση και εντατικοποίηση της γεωργίας και, τέλος, την αύξηση και επέκταση του πληθυσμού της υπαίθρου.
Στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, μεγάλο ρόλο έπαιξε επίσης και η εξόντωση των μικρών οπληφόρων, κυρίως του ζαρκαδιού αλλά και του αγριόγιδου, που αποτελούσαν μεγάλο μέρος της τροφής του. Αυτή του η ιδιαιτερότητα τον έκανε και πιο ευάλωτο στις όποιες αλλαγές στους πληθυσμούς των οπληφόρων.
Η έλλειψη άγριων θηραμάτων έστρεψε το ενδιαφέρον του λύγκα στα οικόσιτα ζώα (αιγοπρόβατα) που ανέβαζαν οι βοσκοί το καλοκαίρι από τα πεδινά στα ορεινά. Αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς ήταν η συχνή θανάτωση μεγάλου αριθμού λυγκών.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163