Ένα σημείο καμπής, πέρασε κατά τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια, η Ελληνική υποψηφιότητα για την εκλογή σε θέση μη μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, για την περίοδο 2025-26.
Όπως δήλωσε: «Εξασφαλίστηκαν 97, γραπτές δεσμεύσεις υπέρ της ελληνικής υποψηφιότητας. Δηλαδή πέρα από το 50% των κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών στηρίζουν την εκλογή μας, που θα λάβει χώρα τον Σεπτέμβριο του 2024. Αποτελεί αυτό μια σημαντική επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι απτό αποτέλεσμα της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η πολιτική αυτή οικοδομεί συμμαχίες και εταιρικές σχέσεις με όλο τον κόσμο. Και πρέπει να πω ότι αυτό στηρίζεται από την πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών δυνάμεων».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και πρόσθεσε: «Τα τελευταία χρόνια, η χώρα έχει αναπτύξει στρατηγικές σχέσεις με τρία μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Γαλλία και την Μεγάλη Βρετανία. Διατηρούμε επίσης ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και σχέσεις με άλλα δύο μόνιμα μέλη, την Ρωσία και την Κίνα. Παράλληλα διατηρούμε διαύλους με την Αφρική, την Ασία, τη Λατινική Αμερική, πέρα από την Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο μόνο υποψήφιες χώρες για τις δύο θέσεις που αντιστοιχούν στη γεωγραφική ομάδα που ανήκουμε: η Ελλάδα και η Δανία. Δεν πρέπει, όμως, να αποκλείσουμε την υποβολή και άλλης υποψηφιότητας. Και θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι η ελληνική υποψηφιότητα δεν είναι μια υποψηφιότητα κενή περιεχομένου. Βασικό μήνυμα της υποψηφιότητας μας είναι: “80 χρόνια Χάρτης του ΟΗΕ: οι θεμελιώδεις αρχές του είναι επίκαιρες όσο ποτέ”. Το 2025 θα συμπληρωθούν 80 χρόνια από την σύγκληση της Διάσκεψης του Αγίου Φραγκίσκου που αποτελεί τη γενεσιουργό πράξη του ΟΗΕ και οδήγησε στην μετέπειτα υιοθέτηση του Χάρτη. Σχεδόν 8 δεκαετίες μετά, οι θεμελιώδεις αρχές που πρεσβεύει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών βρίσκονται υπό διαρκή αμφισβήτηση».
Ο υπουργός Εξωτερικών έστειλε και μήνυμα στην Τουρκία λέγοντας: «Σκοπός μας είναι να προβάλλουμε τις αρχές αυτές, οι οποίες αποτελούν και τις βασικές αξίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Τον σεβασμό στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών. Τον πλήρη σεβασμό στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Την απαγόρευση της χρήσης βίας ή ακόμα και της απειλής της χρήσης βίας. Την ειρηνική επίλυση των διαφορών με βάση το Διεθνές Δίκαιο και επίσης, όπου χρειάζεται, με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Άλλωστε, το Διεθνές Δικαστήριο είναι ένα από τα βασικά όργανα του ΟΗΕ».
