Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε η Μαρίζα Ρίζου στη Δανάη Μπάρκα και στο Πάμε Δανάη, λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα του X Factor.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, η Μαρίζα Ρίζου σημείωσε χαρακτηριστικά πως «συνεχίζω να μην είμαι πολύ των τηλεοπτικών γεγονότων. Δεν το έχω ξανακάνει και θέλω να μείνει εκεί.
Δεν έχει αλλάξει ο τρόπος που επιθυμώ να εκτίθεμαι. Τώρα εκτίθεται ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι μου, που έχει να κάνει με τη δουλειά μου, τη μουσική μου και τη γενική μου ιδιοσυγκρασία.
Είχα καιρό στο μυαλό μου ότι ήθελα να κάνω κάτι παρεμφερές. Μου αρέσει που θα ακουστούν οι δίκες μου επιρροές. Μου είχε γίνει άλλες πέντε, έξι φορές πρόταση και τώρα ένιωσα ότι ήταν η στιγμή. Είναι όμορφο να μην έχουμε αγκυλώσεις. Παλιότερα θεωρούσα ότι αυτό που αρέσει σε εμένα, είναι το καλύτερο και το πιο ποιοτικό».
«Μεγαλώνοντας και κάνοντας ψυχοθεραπεία, κατάλαβα ότι, είναι πολύ όμορφο να είμαστε πιο ανοιχτοί. Δεν με αφορά καθόλου η σοβαροφάνεια, πλήττει το είναι μου. Η σοβαρότητα με αφορά πάρα πολύ.
Πριν δέκα χρόνια που ξεκίνησα, μου λέγανε οι εταιρείες στα live μου «μην κάνεις πλάκα, μην κάνεις αστεία, δεν θα σε πάρουν για σοβαρή έντεχνη τραγουδίστρια. Μου αρέσει οι άνθρωποι να είναι ελεύθεροι και να λένε αλήθεια».
«Στην επιτροπή του X Factor εγώ με τον Στέλιο Ρόκκο είμαστε οι πιο διαφορετικοί. Όμως ο Στέλιος είναι μια βόμβα. Διαφωνούμε εικαστικά και όταν μιλάμε στα παιδιά διαφωνούμε. Παρόλα αυτά, υπάρχει πολύς αλληλοσεβασμός» συμπλήρωσε, ακόμα, η Μαρίζα Ρίζου στο μαγκαζίνο του MEGA.
«Η ξινιόλα του X Factor είναι ο Χρηστάρας μας. Είναι εκπληκτικός, φοβερός τραγουδιστής. Με τον Χρήστο Μάστορα είμαστε σαν ξαδερφάκια. Σαν αύρα και ιδιοσυγκρασιακά έχουμε κάτι κοινό. Εκείνος είναι πολύ αυστηρός».
Παράλληλα, όμως, η Μαρίζα Ρίζου μίλησε από καρδιάς για τις δύσκολες ψυχολογικά στιγμές της τα τελευταία δύο χρόνια. «Παλαιότερα είχα τρομερή άρνηση σε οτιδήποτε μαύρο.
Τα τελευταία δύο χρόνια όμως πέρασα πολύ άσχημα, δηλαδή δεν πέρασα καλά την καραντίνα. Δεν ήμουν σε καλή φάση ψυχολογική. Ήμουν αρκετά μαύρη, υποψιάζομαι ότι είχα και μια μικρή κατάθλιψη».