Ο βουλευτής της ΝΔ και έμπειρος διπλωμάτης, Γιώργος Κουμουτσάκος, μίλησε στο newsit.gr για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, για το τι περιμένουμε από την Σύνοδο Κορυφής την Πέμπτη και την Παρασκευή, για το πως βλέπει η Ουάσινγκτον την Αθήνα και τα ελληνοτουρκικά, αλλά και για το τι θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές.
Ειδικά για την Ουκρανία ο κ. Κουμουτσάκος επισημαίνει ότι πριν ξημερώσει θα βιώσουμε το απόλυτο σκοτάδι, περιγράφει τις προθέσεις της Ρωσίας, ενώ αναλύει και την στάση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην κρίση αυτή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Πρέπει να βλέπουμε με σεβασμό τους Έλληνες πολίτες»
«Οι εξελίξεις είναι στην άμεση γειτονιά μας, δεν είναι μακριά, είναι δίπλα μας. Εάν το δούμε από την πλευρά του μέσου Έλληνα πολίτη, δεν είναι μόνο η πανδημία και ο πόλεμος. Οι πολίτες έχουν υποστεί μια πολύ μεγάλη πίεση, άλλαξε η ζωή τους και οι οικονομικές τους δυνατότητες, ξεκίνησαν έναν μαραθώνιο πίεσης οικονομικής από το 2010 και μετά», τονίζει ξεκινώντας την κουβέντα μας ο κ. Κουμουτσάκος. Και συνεχίζει: «Πρέπει να βλέπουμε με σεβασμό τους Έλληνες πολίτες που υπέστησαν δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης με ό,τι αυτό σημαίνει για τα εισοδήματά τους, για την οικονομικό τους προϋπολογισμό και προγραμματισμό. Αμέσως μετά μόλις η οικονομική κρίση άρχισε να φθίνει μπήκε δυναμικά και εφιαλτικά στη ζωή μας η κρίση της πανδημίας».
Περιγράφοντας την κατάσταση που βιώνουμε ο κ. Κουμουτσάκος λέει: «Μόλις η πανδημία παρουσίασε μια πρώτη κάμψη μπήκαμε σε αυτή την απάνθρωπη δίνη του πολέμου, με πολύ σοβαρές οικονομικές συνέπειες στην καθημερινότητά μας. Επομένως οι Έλληνες πολίτες έχουν δείξει μεγάλη ωριμότητα, έχουν αντέξει όλα αυτά τα χρόνια και τώρα μας χρειάζονται-μιλάω για το κράτος και όλους μας-δίπλα τους να τους ακούμε και να τους καταλαβαίνουμε. Η κυβέρνηση έχει δείξει ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ευαισθησία και στην πανδημία με μια παρέμβαση 43 δις.ευρώ, η μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση στην ιστορία του σύγχρονου κράτους και τώρα είτε με τις μειώσεις φόρων είτε με τα επιδόματα, με τις στηρίξεις. Πάντως η ευαισθησία της κυβέρνησης έχει καταχωρηθεί αλλά ποτέ δεν φτάνει».
Ελπίζω σε κάτι θετικό από την Σύνοδο Κορυφής
«Όσον αφορά στην Σύνοδο Κορυφής, με τα σημερινά δεδομένα, αυτό που βλέπω στις Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, πρώτα απ’ όλα μια ακόμα στενότερη σχέση μεταξύ των δύο ακτών του Ατλαντικού, ΗΠΑ και Ευρώπης και είναι μια θετική εξέλιξη γιατί τα χρόνια της προηγούμενης διοίκησης Τραμπ δεν είχαν αυτή την λογική της πολυμερούς διπλωματίας και της φροντίδας για τους δυτικούς συμμάχους. Αυτό υπάρχει σήμερα. Ελπίζω ότι θα παραχθεί κάτι θετικό και για τους συμμάχους αλλά κυρίως για την ειρήνη στην περιοχή», αναφέρει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Είμαι βέβαιος ότι πριν ξημερώσει θα βιώσουμε το βαθύτερο σκοτάδι»
«Η αποφασιστικότητα των μηνυμάτων έναντι του επιτιθέμενου Πούτιν θεωρώ είναι δεδομένη και αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον σε στρατηγικό επίπεδο είναι η στάση του ΝΑΤΟ. Σε αυτήν την πολύ κρίσιμη περίοδο έχει πολύ αυξημένη σημασία διότι πραγματικά πολλές φορές και εγώ που μελετώ τις διεθνείς σχέσεις είτε ως ερευνητής είτε ως επαγγελματίας δουλεύοντας στο υπουργείο εξωτερικών, με τρομάζει ότι μπαίνει πρώτη φορά στη δημόσια συζήτηση, σε μεγάλα και σοβαρά μέσα όλου του κόσμου, όπως Economist, New York Times, η αναφορά σε χρήση πυρηνικών όπλων, έστω και τακτικών», αναφέρει ο βουλευτής της ΝΔ.
Και σημειώνει: «Μια διελκυστίνδα που μπορεί να φύγει από τα όρια τα οποία τώρα ξέρουμε, δηλαδή περπατάμε σε ένα πολύ επικίνδυνο ναρκοθετημένο έδαφος. Αυτό με τρομάζει πάρα πολύ. Πραγματικά περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον την απόφαση της της συμμαχίας γι’ αυτό. Είμαι βέβαιος ότι πριν ξημερώσει θα βιώσουμε το βαθύτερο σκοτάδι. Εάν το πριν ξημερώσει στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια συμφωνία στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Αλλά μέχρι να φτάσουμε εκεί, επειδή τα μέρη και κυρίως ο Πούτιν θέλει να φτάσει σε αυτό το τραπέζι από την ισχυρότερη δυνατή θέση στο πεδίο και όσο υπάρχει αντίσταση από πλευράς Ουκρανίας και του ουκρανικού λαού, οι επιθέσεις θα γίνονται σφοδρότερες και καταστρεπτικότερες. Θα περάσουμε λοιπόν μέσα από το βαθύ σκοτάδι για να φτάσουμε σε μια συμφωνία».
Τα χαρακτηριστικά της συμφωνίας
«Αυτή η συμφωνία δεν μπορεί παρά να έχει ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά, ειδάλλως δεν θα υπάρξει. Να εξασφαλιστεί ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με δήλωση της Ουκρανίας διότι το ΝΑΤΟ ποτέ δεν θα αποδεχθεί ότι στις αποφάσεις του να εκχωρήσει εμμέσως ένα βέτο σε οποιονδήποτε εκτός συμμαχίας, πόσω μάλλον στην Μόσχα. Επομένως η θέση ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ πρέπει να προέλθει μονομερώς από το Κίεβο. Δεύτερον το θέμα του εξοπλισμού της Ουκρανίας. Θεωρώ ότι αυτή η συζήτηση ως έναν βαθμό έχει τελειώσει, υπό την έννοια ότι όλη η αμυντική υποδομή, κατασκευή του στρατιωτικού υλικού κτλ στην Ουκρανία ουσιαστικά έχει ισοπεδωθεί, ήταν μεταξύ των πρώτων στόχων της ρωσικής επίθεσης, επομένως ο αφοπλισμός της Ουκρανίας όσον αφορά στις δικές της δυνάμεις νομίζω ότι έχει κλείσει. Το θέμα είναι μια περιφερειακή συμφωνία εξοπλισμών την οποία θα διεκδικήσει η Ρωσία προκειμένου η Ουκρανία να μην είναι εξοπλισμένη.
Τρίτον η τύχη των περιοχών τις οποίες έχει καταλάβει. Εκεί αρχίζουμε να μπαίνουμε στα πιο ακανθώδη ζητήματα γιατί ζητάει μια αποδοχή από πλευράς Κιέβου, των προσαρτήσεων αυτών. Νομίζω πολύ δύσκολα το Κίεβο θα αποφύγει κάτι τέτοιο διότι ουσιαστικά εδώ και 8 χρόνια οι δημοκρατίες στην περιοχή Ντονμπάς έχουν πάρει τον δικό τους δρόμο. Θα ήταν λάθος να επιμείνει πάρα πολύ το Κίεβο σε αυτό. Δεν είναι μια κατάσταση που ανατρέπεται εύκολα, παρά το γεγονός ότι είναι κάτι που καταλαβαίνω οτι για λόγους κύρους θα το διεκδικήσει. Επίσης η Κριμαία πολύ δύσκολα θα ανατραπεί. Λυπάμαι που τα λέω αυτά γιατί η Ελλάδα έχει το Κυπριακό μαζί της και εκεί εμείς δεν μπορούμε να αναγνωρίζουμε ότι παράνομες κατοχές μπορούν να υιοθετούνται από το διεθνές δίκαιο. Υπάρχει όμως μια αδήριτη κυνική πραγματικότητα ότι το ισχυρό μέρος και αυτό που έχει επικρατήσει στο πεδίο πολύ δύσκολα μπορεί να κάνει πίσω. Υπάρχουν δύο μεγέθη που είναι ανάλογα. Ο μακρύς χρόνος της αντιπαράθεσης με την ένταση και την βιαιότητα των επιθέσεων. Όσο μακρύτερος είναι ο χρόνος τόσο βιαιότερες γίνονται οι επιθέσεις και οι συμπεριφορές».
Δεν έχουμε Γ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά παγκόσμια ένταση
«Αυτή την στιγμή προφανώς δεν έχουμε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, έχουμε όμως μια παγκόσμια γεωπολιτική ένταση, μια παγκόσμια γεωπολιτική διελκυστίνδα που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Υπάρχουν έμμεσες και άμεσες εμπλοκές πολλών διεθνών παραγόντων, δεν είναι πια η Ρωσία και η Ουκρανία. Είναι το ΝΑΤΟ, είναι η Κίνα, η Τουρκία, διάφορα κράτη που σκέφτονται πώς θα συμμετάσχουν, μέχρι και η Συρία ακούστηκε ότι μπορεί να στείλει Σύριους μισθοφόρους. Δηλαδή η κρίση διεθνοποιείται. Δεν έχουμε χαρακτηριστικά παγκόσμιου πολέμου αλλά έχουμε μια εύφλεκτη κατάσταση με διεθνή και παγκόσμια χαρακτηριστικά. Οι συνέπειες στις οικονομίες είναι παγκόσμιες. Ενεργειακή, επισιτιστική, στην τιμή των μετάλλων, ο κόσμος έχει μπει σε περιδίνηση από την ουκρανική κρίση», αναφέρει ο κ. Κουμουτσάκος.
Μεταξύ των ηττημένων και η Ευρώπη
«Αυτή τη στιγμή μεταξύ των ηττημένων, όχι πολιτικά ούτε ηθικά, φαίνεται να είναι και η Ευρώπη. Η Ευρώπη για την επόμενη περίοδο-που μπορεί να είναι και χρόνια- έχει να αντιμετωπίσει τα εξής:
να διαχειριστεί την μεγαλύτερη προσφυγική κρίση από το τέλος του Β’ παγκόσμιου πολέμου. Αυτό σημαίνει πρώτον, μια μεγάλη πίεση για τις οικονομίες και για ορισμένα κράτη και για τις κοινωνίες κρατών-μελών της ΕΕ.
Δεύτερον, είναι βέβαιο ότι θα εκτιναχθούν οι αμυντικές δαπάνες σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Αυτό είναι μια μείωση, διότι οι κρατικοί προϋπολογισμοί δεν είναι αστείρευτοι. Και τρίτον, η μεγάλη οικονομική πίεση λόγω του ενεργειακού ακόμα και η μετάβαση ενεργειακής σε άλλης μορφής πηγής ενέργειας είναι μια πολύ ακριβή προσπάθεια. Η Ευρώπη θα πιεστεί πάρα πολύ για το επόμενο χρονικό διάστημα και χωρίς να θέλω να γίνω άγγελος κακών ειδήσεων, αυτή τη στιγμή η Ευρώπη είναι ενωμένη μπροστά σε ένα κοινό και ορατό εχθρό, δεν ξέρω αν θα διατηρήσει την απόλυτη ενότητα όταν θα βρίσκεται αντιμέτωπη με οικονομικές η κοινωνικές συνέπειες της κρίσης. Πώς θα διαχειριστούμε το προσφυγικό, διότι βλέπετε ότι η Ουγγαρία δεν θέλει να πάρει κανέναν πρόσφυγα. Και αυτό κρύβει μια ειρωνία. Όταν η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία, την Ισπανία, την Μάλτα, την Κύπρο δεχόμασταν αυτό το ωστικό κύμα των προσφύγων και των μεταναστών ζητήσαμε αλληλεγγύη. Κάποια κράτη ήταν έτοιμα να την δώσουν με διάφορες μορφές, κάποια άλλα κράτη όμως όταν τη ζητήσαμε (αλληλεγγύη) και κυρίως όταν προσπαθήσαμε να την κάνουμε το κομβικό σημείο αναφοράς μιας συνεκτικής ευρωπαϊκής πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου, αντέδρασαν τα κράτη που σήμερα την έχουν περισσότερο από καθέναν ανάγκη. Δηλαδή είχε αντιδράσει η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Πολωνία. Εμείς έχουμε πει ότι θα δώσουμε αλληλεγγύη γιατί τις αρχές μας δεν τις γυρνάμε γύρω-γύρω ανάλογα με τις εξελίξεις. Αλλά και πάλι η Ουγγαρία μπορεί να γίνει ένα πρόβλημα στο να υπάρξει επιτέλους μια συνεκτική κοινή ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστες βασισμένη στην αρχή της αλληλεγγύης. Κι όμως η Ουγγαρία αρνείται. Επομένως απέναντι στον κοινό εχθρό υπάρχει μια πολύ μεγάλη συνοχή της Ευρώπης. Δεν ξέρω όμως την επόμενη μέρα απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που θα είναι οικονομικά, κοινωνικά, ενεργειακά αν αυτή η συνοχή θα συνεχίσει να υφίσταται».
«Δεν μπορούσε η Ελλάδα να κάνει καμία έκπτωση διότι θα ήταν σαν να πυροβολούσε τα πόδια της»
Για το πόσο επηρέασε η στάση της χώρας μας τις σχέσεις μας με την Ρωσία ο βουλευτής της ΝΔ λέει: «Η Ελλάδα με την Ρωσία πάντα είχαν λειτουργικές σχέσεις λόγω της ιστορίας μας, των πολιτιστικών και θρησκευτικών δεσμών μας. Ταυτόχρονα, είχαμε πείσει νομίζω την Μόσχα να αποδεχτεί πριν τον πόλεμο ότι είμαστε μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Εμείς δεν μπορούσαμε να πάρουμε καμία άλλη θέση μετά την επίθεση Πούτιν και την εισβολή στην Ουκρανία, διότι η πολιτική αυτή και η επίθεση αυτή χτύπαγε την καρδιά της θεμελιακής θέσης της εξωτερικής μας πολιτικής, που είναι ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου, σεβασμός του status quo, εδαφική ακεραιότητα των κρατών, ανεξαρτησία και κυριαρχία. Όλη μας η εξωτερική πολιτική διακομματικά και διαχρονικά βασίζεται σε αυτές τις αρχές. Δεν μπορούσε η Ελλάδα να κάνει καμία έκπτωση διότι θα ήταν σαν να πυροβολούσε τα πόδια της. Επομένως σωστά κάναμε ό,τι κάναμε».
Λάθος οι συγκρίσεις με την Τουρκία
Ο κ. Κουμουτσάκος επίσης υπογραμμίζει το λάθος που γίνεται και κάποιοι συγκρίνουν την στάση την δική μας με της Τουρκίας.
«Ακούω ότι γίνονται συγκρίσεις με αυτά που έκανε η Τουρκία. Μην κάνετε αυτό το λάθος. Κάθε κράτος ακολουθεί την εξωτερική πολιτική που του ταιριάζει, που βγαίνει από την γεωπολιτική του θέση, από την στρατηγική του σημασίας , από τις συμμαχίες που έχει. Η Τουρκία δεν είναι μέλος της ΕΕ. Από την διαμόρφωση των σχέσεων που έχει με πολλούς παίκτες. Οπότε εμείς κάνουμε μια πολιτική και δεν την ετεροπροσδιορίζουμε. Κάνουμε την πολιτική που πιστεύουμε καλύτερη για εμάς. Η Τουρκία κάνει την πολιτική της, κρίνεται γι’ αυτήν. Οι συνέπειες στις ρωσικές σχέσεις είναι σοβαρές. Με την σημερινή Ρωσία έχουν κλυδωνιστεί οι σχέσεις μας αλλά με τη Ρωσία του αύριο και προοπτικά είναι τέτοιοι οι δεσμοί (πολιτιστικοί, θρησκευτικοί, ιστορικοί) που πιστεύω ότι μετά από έναν μεγάλο κραδασμό θα αποκατασταθούν οι λειτουργικές σχέσεις που είχε και στο παρελθόν».
Πως βλέπουν στις ΗΠΑ την Τουρκία
«Είχα πολλές συναντήσεις στην Αμερική και με την ομογένεια και με το Κογκρέσο και με τη διοίκηση (state department). Αυτή τη στιγμή διαμορφώνονται στις ΗΠΑ δύο αποκλίνουσες θεωρήσεις για την Τουρκία. Δεν θα έλεγα διαφορετικές αλλά εντόπισα σημεία απόκλισης. Υπάρχει μια πιο θετική αντιμετώπιση της Τουρκίας μετά και τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε στο ουκρανικό από την διοίκηση και την γραφειοκρατία αλλά παραμένει μια πάρα πολύ επιφυλακτική έως αρνητική στάση από το Κογκρέσο και τους νομοθέτες στο αμερικανικό σύστημα. Οι δεύτεροι δηλαδή το Κογκρέσο, οι πολιτικοί θεωρούν ότι η Τουρκία δεν έχει τιμήσει την σχέση που έχει με την ατλαντική συμμαχία και τις ΗΠΑ, με αφορμή κυρίως τους S-400. Θεωρούμε ότι είναι μια αβέβαιη και οπορτουνιστική σύμμαχος με την οποία δεν μπορούν να προχωρήσουν οι σχέσεις κυρίως όσον αφορά π.χ. τα προγράμματα για τους εξοπλισμούς με f-35 και f-16. Η αμερικανική διοίκηση όμως έχει μια άλλη ανάγνωση, βλέπει την γεωστρατηγική βαρύτητα της Τουρκίας και τις τελευταίες πρωτοβουλίες της. Αυτά πρέπει να τα ξέρουμε για να γνωρίζουμε κι εμείς πως θα πορευθούμε και πως θα πλεύσουμε την πολιτική μας μέσα σε αυτά τα νερά».
«Οι ΗΠΑ θα χειροκροτήσουν κάθε θετική εξέλιξη που θα μας φέρει κοντά»
«Όσον αφορά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει μια σταθερή λογική στην αμερικανική πολιτική, με τη λογική ότι θα χειροκροτήσουν κάθε κάθε θετική εξέλιξη που Άγκυρα και Αθήνα θα έρθουν πιο κοντά και θα συνεννοηθούν. Δεν το θέλουν όχι μόνο για διμερείς λόγους αλλά δεν θέλουν και προβλήματα στην πολύ ευαίσθητη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Τώρα το τι σημαίνει αυτό στο πεδίο αυτό για εμάς έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Μιλάμε για μια οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών της ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας και από εκεί και πέρα τα άλλα ζητήματα, τα οποία θεωρούμε ότι είναι τελείως αβάσιμες διεκδικήσεις, θεωρούμε ότι δεν μπορεί να τα συζητήσει κάποιος. Βεβαίως θέλουμε μια καλή σχέση με την Τουρκία, θέλουμε ανοικτούς διαύλους, θέλουμε διάλογο. Το επιβεβαίωσε ο πρωθυπουργός στην τελευταία επίσκεψη και αν υπάρχουν δυνατότητες συνεργασίας αυτές θα πρέπει να διερευνηθούν, δεν πρέπει να αποκλειστούν με το δεδομένο ότι θα είναι μορφές συνεργασίας εδραιωμένες απόλυτα στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου, και όχι παράκαμψη».
Ο διάλογος Έλληνα και Τούρκου πολιτικού που θα μείνει στην ιστορία
Ο κ. Κουμουτσάκος διηγείται χωρίς ονόματα, έναν διάλογο ανάμεσα σε έναν Έλληνα και έναν Τούρκο πολιτικό. «Θέλω να σας πω έναν μικρό διάλογο μεταξύ δύο σοβαρών ανθρώπων της τουρκικής και ελληνικής πολιτικής και όχι κατ’ ανάγκην αυτή τη στιγμή σε δράση. Λέει ο Έλληνας στον Τούρκο. Αγαπητέ μου φίλε να συμφωνήσουμε σε δύο πράγματα. Αυτά που μας ζητάτε, εμείς δεν μπορούμε να σας τα δώσουμε και αυτά που εμείς είμαστε έτοιμοι να δούμε ως συμβιβασμό απέναντι σας εσάς δεν σας φτάνουν. Επομένως εάν αυτό δεν αλλάξει θα πρέπει να κάνουμε υπομονή και επιμονή να συζητάμε, να βρισκόμαστε και να αποφεύγουμε τις αχρείαστες εντάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε μια σύγκρουση. Αυτή είναι η πραγματικότητα των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε έναν μικρό διάλογο. Ο δε Τούρκος συνομιλητής απάντησε “είσαι σοφός φίλε”.»
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει ενισχύσει την λάμψη του
«Πριν την ουκρανική κρίση είχε πάρει μια πολύ γενναία απόφαση το Οικουμενικό Πατριαρχείο που ακολούθησε και η Εκκλησία της Ελλάδος να αναγνωρίσουν την αυτόνομη και αυτοκέφαλη ουκρανική εκκλησία. Αυτό είχε δημιουργήσει μεγάλες εντάσεις του Πατριαρχείου της Μόσχας. Μετά την κρίση το Οικουμενικό Πατριαρχείο σύμφωνα με την παράδοσή του και την οικουμενικότητά του κινήθηκε στην μόνη γραμμή που μπορεί να περιμένει κανείς από έναν οικουμενικό θρησκευτικό θεσμό. Κατά του πολέμου, σταματήστε τώρα τον πόλεμο και αλληλεγγύη σε έναν λαό ο οποίος πραγματικά ζούσε δραματικές στιγμές. Θεωρώ ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει ενισχύσει την λάμψη του και την ακτινοβολία του με αυτή την θέση. Το πατριαρχείο Μόσχας, ακολουθώντας εκ των πραγμάτων την πολιτική Πούτιν, βρίσκεται αυτή την στιγμή ηθικά σε μια πίεση στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης. Ίσως ναναι μια στιγμή που θα πρέπει πολλοί να την μελετήσουν οι φίλοι μας στην ΕΕ αλλά και οι ΗΠΑ ότι ίσως τώρα είναι η στιγμή να ενισχυθεί το κύρος και η ακτινοβολία του οικουμενικού Πατριαρχείου με παρεμβάσεις προς την Τουρκία, η οποία θέλει να παίξει κάποιον ρόλο στην περιοχή. Τώρα είναι η στιγμή να κάνει κινήσεις προς την επίσημη αναγνώριση της οικουμενικότητας του Πατριαρχείου, όπως επίσης να κάνει ουσιαστικά βήματα προόδου για την επανεκκίνηση της λειτουργίας της σχολής της Χάλκης. Αυτό το έθεσα στην Ουάσιγκτον και είχε μεγάλη αποδοχή. Έτυχε στο πάνελ που εγώ μιλούσα, ο επόμενος ομιλητής ήταν ο πρώην υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, ο οποίος μόλις ανέβηκε στο πάνελ είπε ότι αυτή η άποψη είναι πολύ σωστή και πρέπει να βοηθήσουμε την ορθόδοξη εκκλησία».
Πρόωρες εκλογές: Μόνο συγκυρίες θα μπορέσουν να αλλάξουν αυτή την θεμελιώδη θέση μας
Η συνέντευξη κλείνει με το κλασικό ερώτημα. Θα πάμε σε πρόωρες εκλογές; Ο κ. Κουμουτσάκος απαντά: «Η κυβέρνηση έχει μια πολύ ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία αλλά δεν είναι μόνο θέμα πλειοψηφίας. Φαίνεται από διαχρονικές και επαναλαμβανόμενες μετρήσεις ότι έχει και πολύ αυξημένη νομιμοποίηση στην ελληνική κοινή γνώμη. Έχει και ένα πρόγραμμα και μεταρρυθμίσεων και διαχείρισης κρίσεων. Επομένως αυτή την στιγμή προσφέρει την σταθερότητα που ζητάει ο πολίτης και απαιτεί η συγκυρία. Ταυτόχρονα, έχουμε μια ώσμωση και μια ένταση εξελίξεων σε πάρα πολλά επίπεδα τις οποίες αξιολογεί ο πρωθυπουργός για να δει πως από εδώ και πέρα θα πορευτούμε. Αλλά, το πρώτο είναι η λέξη σταθερότητα. Η πολιτική σταθερότητα κάτι το οποίο η κυβέρνηση αυτή, με την ισχυρή κοινοβουλευτική της πλειοψηφία και την μεγάλη της νομιμοποίηση στην ελληνική κοινή γνώμη διαθέτει. Διαθέτει την απάντηση στο αίτημα της εποχής. Τώρα αν οι εξελίξεις είναι άλλες, ο πρωθυπουργός θα τις κρίνει.
Εμείς έχουμε μια θεσμική προσέγγιση στα πράγματα και μια θεσμική συνέπεια και όχι μια οπορτουνιστική και τυχοδιωκτική πολιτική της στιγμής. Μόνο συγκυρίες θα μπορέσουν να αλλάξουν αυτή την θεμελιώδη θέση μας. Συγκυρίες εννοώ μεγάλες με πολλές επιπτώσεις. Προκύπτει και από τις δημοσκοπήσεις ότι ο κόσμος θέλει σταθερότητα για τον οικογενειακό του προγραμματισμό, οι επιχειρήσεις για τον επιχειρηματικό τους προγραμματισμό. Οι αγορές θέλουν μια προβλεψιμότητα στην πορεία της αγοράς. Είναι λογικό ότι οι βασικοί συντελεστές της ανάπτυξης και άρα της ισχυροποίησης της κοινωνίας θέλουν σταθερότητα σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές. Καλά επειδή η πολιτική είναι μια ζώσα διαδικασία και επειδή είμαστε στο μέσον ιστορικών εξελίξεων με πάρα πολλές προεκτάσεις θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχει, εάν χρειαστεί η ευελιξία και η σοβαρότητα των στιγμών να απαιτήσει κάτι άλλο, αυτό θα το κρίνει ο ένας και μόνος που παίρνει αποφάσεις, που είναι ο Πρωθυπουργός».
