Με την κατάθεση του δευτέρου φερόμενου θύματος συνεχίζεται η δίκη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας του Δημήτρη Λιγνάδη για τέσσερις υποθέσεις βιασμών.
Συγκροτημένα αλλά και συναισθηματικά φορτισμένος ο δεύτερος άνδρας που έχει καταγγείλει τον Δημήτρη Λιγνάδη για βιασμό περιέγραψε στο δικαστήριο τι ακριβώς συνέβη το καλοκαίρι του 2015 σε ξενοδοχείου της Επιδαύρου όπου υποστηρίζει ότι κακοποιήθηκε σεξουαλικά.
«Το κάνω μόνο για να υπάρξει δικαιοσύνη. Δεν γίνεται ένα ακόμη άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρξει δικαιοσύνη» είπε φορτισμένος σε σημείο της κατάθεσής του ο μάρτυρας.
Ο μάρτυρας περιέγραψε πως με τον κατηγορούμενο πήγαν μαζί στην Επίδαυρο το 2015 και συγκεκριμένα στις 24 Ιουλίου. Στην παρέα βρισκόταν ένας ακόμα φίλος του και έμειναν σε ξενοδοχείο.
Όπως ανέφερε ο μάρτυρας ενώπιον δικαστών και ενόρκων η πρώτη ημέρα κύλησε ομαλά. «Βγήκαμε στη βεράντα είδαμε όλη την Επίδαυρο. Καθίσαμε στη βεράντα, βάλαμε μουσική, συζητήσαμε και πήγαμε στο χωριουδάκι να πιούμε ένα καφέ. Ήρθε και μια συνάδελφός του και έκατσε μαζί μας» τόνισε ο μάρτυρας, προσθέτοντας πως δεν γνωρίζει ποια είναι η συνάδελφος του Δημήτρη Λιγνάδη.
Στη συνέχεια ο μάρτυρας, 25 ετών, σήμερα περιέγραψε: «μετά φύγαμε και πήγαμε σε ένα κλαμπ, καθίσαμε λίγο εμένα δε μου άρεσε. Ήταν και ο Τ.. μαζί. Πήγαμε στο ξενοδοχείο και εγώ και ο Τ…πήγαμε στη πισίνα που είχε να κολυμπήσουμε. Ο κατηγορούμενος ήταν στη βεράντα. Ανεβήκαμε πάνω ήμασταν κουρασμένοι και πέσαμε για ύπνο. Την άλλη ημέρα το πρωί πήγαμε όλοι μαζί στη παραλία κάναμε ηλιοθεραπεία, γυρίσαμε στο δωμάτιο κάναμε μπάνιο και μετά καθίσαμε στη βεράντα και ήταν να πάμε στο θέατρο».
Πρόεδρος: Πήγατε για τριήμερο εκεί για διακοπές ή για κάποιους επαγγελματικούς λόγους του κατηγορούμενου;
Μάρτυρας: Ήταν τριήμερο για διακοπές μας είχε πει ότι θα πάμε σε παράσταση.
Ο μάρτυρας εξιστόρησε στο δικαστήριο ότι το βράδυ της ίδιας ημέρας πήγαν στη θεατρική παράσταση στην Επίδαυρο αλλά κάθισαν περίπου μισή ώρα στο αρχαίο θέατρο διότι είχαν βαρεθεί και στη συνέχεια πήγαν στο Ναύπλιο.
«Φάγαμε στο Ναύπλιο σε ένα εστιατόριο πίτσες, κάναμε βόλτα και φάγαμε και παγωτό. Μας έδειξε ο κατηγορούμενος την εκκλησία που δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας, το κάστρο. Ήταν πολύ ωραία. Πέρναγα πολύ καλά. Ήμουν με τον κατηγορούμενο με ένα άνθρωπο που ήμουν πολύ ερωτευμένος», είπε ο μάρτυρας και συνέχισε: «Ήταν πια μετά τις 12 τα μεσάνυχτα και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Καθίσαμε και οι τρεις στη βεράντα. Ο κατηγορούμενος έβαλε τζιν. Ήμουν κουρασμένος και τους είπα: «παιδιά κλείνουν τα μάτια μου, πάω για ύπνο». Πήγα στο δωμάτιο, ξάπλωσα και ήμουν με ένα σορτσάκι και μια μπλουζίτσα. Κοιμήθηκε μέσα σε λεπτά. Κάποια στιγμή άρχισα να νιώθω πόνο στη πλάτη, να με τραβάει προς τα πάνω ο κατηγορούμενος».
Πρόεδρος: Ήσασταν μπρούμυτα στο κρεβάτι;
Μάρτυρας: Ναι και κατάλαβα στη μέση πόνο και τράβηγμα προς τα πάνω με δύναμη. Μου έβγαλε το σορτσάκι, εγώ ήμουν τότε 50 κιλά και ο κατηγορούμενος 30 κιλά παραπάνω από εμένα. Μου έβγαλε το σορτσάκι και άρχισε να με γλείφει. Είχα τρομάξει τόσο πολύ. Συνέχισε να με γλείφει με άφηνε κάτω με σήκωνε με έγλειφε και μετά όταν δεν ήθελε άλλο με άφησε κάτω…
Πρόεδρος. Προέβη σε κάποια άλλη πράξη στο σώμα σας;
Μάρτυρας: Αυνανίζονταν, τελείωσε πάνω μου. Ένιωθα πόνο στη μέση στη μέση από τον τρόπο που με σήκωνε και με τράβαγε. Πόνος και πίσω …..
Πρόεδρος: Γιατί πιστεύετε ότι σας είχε πιάσει έτσι;
Στο σημείο αυτό ο μάρτυρας γύρισε προς τον Δημήτρη Λιγνάδη και του είπε: «Γιατί πες μου εσύ γιατί…» χωρίς να λάβει απάντηση. Συνεχίζοντας και απαντώντας στο δικαστήριο ο νεαρός άνδρας είπε: «Για να μην μπορέσω να κουνηθώ, για να με πονέσει».
Πρόεδρος: Του είπατε κάτι;
Μάρτυρας: Δε μπορούσα να μιλήσω, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσει, ήταν σαν το ζώο πάνω μου.
Πρόεδρος: Όταν αισθανόμαστε ότι απειλούμαστε φωνάζουμε βοήθεια. Υπήρχε ο φίλος σας εκεί και άλλα διαμερίσματα ήταν νύχτα θα μπορούσαν να ακούσουν ίσως τις διαμαρτυρίες σας …
Μάρτυρας: Το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που μου είχε συμβεί στα πέντε μου από το θείο μου. Ακριβώς το ίδιο πράγματα, ήμουν πέντε ετών.
Πρόεδρος: Αυτό το λέτε σήμερα εδώ πρώτη φορά;
Μάρτυρας: Όχι το έχω ξαναπεί. Είχα παγώσει, ήμουν φοβισμένος, ένιωθα ότι δεν θα σταματήσει. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν τόσο βίαιος. Μετά από αυτό σηκώθηκε, δεν ξέρω που πήγε. Αυτό διήρκησε έξι με επτά λεπτά. Είχα παγώσει και έκλαιγα και θυμόμουν τα παλιά.
Πρόεδρος: Στον Τ…είπατε κάτι εκείνο το βράδυ;
Μάρτυρας: Δεν μπορούσα να του το πω.
Πρόεδρος: Ήσασταν 17 ετών, ήταν φίλος σας, είχατε κάποιο στήριγμα…
Μάρτυρας: Ντρεπόμουν.
Πρόεδρος: Τι σκεφτόσασταν την επόμενη ημέρα;
Μάρτυρας: Ότι θέλω να φύγω να γυρίσω σπίτι μου. Επέστρεψα με τον κατηγορούμενο και το Τ… δεν υπήρχε άλλο μέσο να επιστρέψω. Με τον κατηγορούμενο δεν μιλάγαμε υπήρχε μια βαριά ατμόσφαιρα. Τα συναισθήματά μου για εκείνον τότε ήταν ανάμεικτα. Έλεγα δεν αξίζω τίποτα, όμως σκεφτόμουν ότι μου έλεγε πως με αγαπούσε. Ένιωθα οργή και θλίψη. Ήξερα ότι αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει. Ένιωθα στεναχώρια γιατί ένα άτομο που μου έλεγε ότι με αγαπούσε. Μετά όλα αυτά τα συναισθήματα τα πήρα και τα έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω».
Πρόεδρος: Αφού γυρίσατε στην Αθήνα μιλάγατε με τον κατηγορούμενο; Τι σας είπε;
Μάρτυρας: Μιλάγαμε μέσω μηνυμάτων περισσότερο. Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί, του είχα πετάξει μια σπόντα ήταν βαριά.
Συνεχίζοντας ο μάρτυρας αναφέρθηκε στα οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπισε με την οικογένεια του όταν οι γονείς του και ο αδελφός του διαπίστωσαν ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Όπως ανέφερε πέρασε μια «καταθλιπτική φάση με τσακωμούς» και ένιωσε ότι δεν μπορούσε να μείνει στο σπίτι του. Τότε, όπως είπε, πήρε τη πρωτοβουλία να πάει να μείνει στο σπίτι του Δ. Λιγνάδη.
Πρόεδρος: Γιατί δεν πήγατε στον φίλο σας τον Τ..,;
Μάρτυρας: Δεν ήξερα ότι πρέπει να πάω στον Τ…, ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα.
Πρόεδρος: Γιατί απευθυνθήκατε στον κατηγορούμενο
Μάρτυρας: Ήθελα απλά να πάω μέρος που θα μπορούσαμε να ζήσουμε αυτό που είχαμε παλιά.
Πρόεδρος: Δεν σας ξύπνησαν μνήμες από το περιστατικό στην Επίδαυρο; Δε φοβηθήκατε μήπως συμβεί κάτι χειρότερο.
Μάρτυρας: Είναι περίεργο αυτό που σας λέω το ξέρω αλλά δεν μπορούσα να πάω πουθενά αλλού;
Ακόμη στην κατάθεσή του ο μάρτυρας ανέφερε ακόμη πως: «Το κάνω για να υπάρξει Δικαιοσύνη. Δεν είναι θέμα εκδίκησης είναι θέμα Δικαιοσύνης. Δεν γίνεται άλλο ένα άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρχει Δικαιοσύνη».
Νωρίτερα, είχε περιγράψει στο δικαστήριο τη γνωριμία και το ξεκίνημα της σχέσης του με τον σκηνοθέτη, περιγράφοντας πως τον είχε ερωτευτεί, αλλά και πως ο κατηγορούμενος έφερνε στο σπίτι αλλά αγόρια με τα οποία είχε ερωτικές επαφές.
Πρόεδρος: Μέχρι την Επίδαυρο είχατε βρεθεί πολλές φορές;
Μάρτυρας: Είχα πάει αρκετές φορές και μόνος μου, αλλά είχα σχολείο δε βρισκόμασταν συχνά. Δεν κοιμόμουν στο σπίτι του. Σταδιακά άρχισε να παίρνει μπροστά η σχέση μας. Άρχισε να με φιλάει, να με βάζει πάνω του, ήταν πολύ ρομαντικά. Περίπου 1-2 μήνες μετά τη γνωριμία μας.
Πρόεδρος: Σε χαϊδέματα περιοριστήκατε; Είχατε κάνει στοματικό έρωτα;
Μάρτυρας: Είχαμε κάνει σεξουαλικά και στοματικά. Εγώ σε εκείνον. Τον είχα ρωτήσει μια μέρα γιατί δεν ολοκληρώνουμε τη σχέση μας και μου είχε πει πως «ότι αγαπάς, δεν το γαμάς».
Πρόεδρος: Όταν βγαίνατε έξω δίνατε την εικόνα ότι είστε ζευγάρι;
Μάρτυρας: Δεν το έκρυβα εγώ. Ούτε εκείνος αλλά δε φιλιόσασταν έξω. Χάδια και τέτοια
Η κατάθεση του μάρτυρα συνεχίζεται.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163