Ανήμερα της επετείου της πυρηνικής καταστροφής του Τσέρνομπιλ, ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, ανακοίνωσε ότι στις εγκαταστάσεις και γύρω από το πρώην πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ στην Ουκρανία παρουσιάζονται «μη φυσιολογικά» επίπεδα ραδιενέργειας.
Ο Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, Ράφαελ Γκρόσι, 36 χρόνια μετά το πυρηνικό δυστύχημα, σήμανε συναγερμό λέγοντας ότι η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη μετά το σύντομο πέρασμα και κατάληψη του εργοστασίου το προηγούμενο διάστημα από τους Ρώσους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το πυρηνικό δυστύχημα που άλλαξε τον κόσμο
Ήταν 26 Απριλίου του 1986, στον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Τσερνόμπιλ, στην τότε Σοβιετική Ένωση, σημειώνεται έκρηξη. Αποτέλεσμα ήταν να σημειωθεί το χειρότερο πυρηνικό δυστύχημα στα χρονικά.
Παρότι στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ είχαν γίνει κι άλλα ατυχήματα, αυτό που συνέβη, όμως, ανήμερα της 26ης Απριλίου του 1986, τότε Μεγάλη Εβδομάδα στην Ελλάδα, δεν είχε προηγούμενο στην Ιστορία της ανθρωπότητας.
Μία έκρηξη και πυρκαγιά στη 01:23 της 26ης Απριλίου του ’86 στον αντιδραστήρα Νο 4 του εργοστασίου του Τσερνόμπιλ, σε απόσταση περίπου 100 χλμ. από το Κίεβο, εξερράγη στη διάρκεια ενός τεστ ασφαλείας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι αλυσιδωτές εκρήξεις του πυρηνικού σταθμού οδήγησαν σε συμβάν της μέγιστης βαθμίδας της κλίμακας, με εκατοντάδες θανάτους να σχετίζονται άμεσα με αυτό και πολύ περισσότερους από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε.
Επί δέκα ολόκληρες ημέρες, το πυρηνικό καύσιμο θα συνεχίσει να καίει, απελευθερώνοντας στην ατμόσφαιρα ραδιενεργά στοιχεία που θα μολύνουν, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, μέχρι και το 75% της Ευρώπης, αλλά κυρίως την Ουκρανία, τη Λευκορωσία και τη Ρωσία, που ήταν τότε σοβιετικές δημοκρατίες.
Οι σοβιετικές αρχές θα επιχειρήσουν να κρύψουν το δυστύχημα και ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ παρενέβη δημόσια για το θέμα μόνο στις 14 Μαΐου.
Συνολικά 116.000 άνθρωποι χρειάσθηκε να απομακρυνθούν το 1986 από τη ζώνη γύρω από τον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, η οποία παραμένει σήμερα σχεδόν ακατοίκητη. Τα επόμενα χρόνια, άλλοι 230.000 θα έχουν την ίδια τύχη.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια, περίπου 600.000 εργάτες εστάλησαν στον τόπο του δυστυχήματος με μικρή, ακόμη και καθόλου προστασία για να σβήσουν την πυρκαγιά, να κατασκευάσουν ένα περίβλημα από μπετόν για να απομονώσουν τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα και να καθαρίσουν τη γύρω περιοχή.
Η Greenpeace υπολόγισε το 2006 σε 100.000 τον αριθμό των θανάτων που προκλήθηκαν από την καταστροφή.
