Θεσσαλονίκη: Ζευγάρι Ουκρανών προσφύγων παντρεύτηκε και έστειλε μήνυμα πως η ζωή συνεχίζεται

«Η ζωή συνεχίζεται ακόμα αν έχουμε πόλεμο και ζούμε την προσφυγιά”, λέει ο Βίκτωρ πριν βάλουν με την αγαπημένη του Βικτωρία, υπογραφές και έρθουν «είς σάρκαν μιαν» με πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο στη Θεσσαλονίκη…

Με άσπρο φανελάκι ο γαμπρός και μ ένα λιτό λευκό φουστάνι η νύφη, δείχνουν λίγο αγχωμένοι. Δεν θέλουν δημοσιότητα, φωτογραφίζονται μόνο για φίλους και συγγενείς. “Αποφασίσαμε να μη χάσουμε χρόνο, δεν ξέρουμε τι θα μας συμβεί αύριο, και πήραμε την απόφαση να παντρευτούμε στη Θεσσαλονίκη όπου φτάσαμε ως πρόσφυγες », προθέτει. Όπως πληροφορούμαστε ο γάμος τους ήταν προγραμματισμένος για το Σεπτέμβρη στην πατρίδα τους. ”Ο πόλεμος άλλαξε τα σχέδια μας, φύγαμε με τους πρώτους βομβαρδισμούς. Περάσαμε από διάφορες χώρες και καταλήξαμε στη Θεσσαλονίκη ενώ οι γονείς της γυναικάς μου έμειναν στη Ρουμάνια”.

Στους δύσκολους καιρούς θέλουν να είναι ζευγάρι, ενωμένο και με τα δεσμά του γάμου, όπως λέει και συμπληρώνει: “ Μας άρεσε πολύ η Θεσσαλονίκη, την ερωτευτήκαμε, ίσως και γι αυτό παντρευτήκαμε σ αυτή την ωραία πόλη.”

Επί του παρόντος ο Βίκτωρ και η Βικτώρια διανύουν τον μήνα του μέλιτος και όπως μάθαμε δεν έχουν άμεση ανάγκη να δουλέψουν για να ανταπεξέλθουν καθώς ανήκουν στους κάπως “ευκατάστατους” πρόσφυγες. Πολλοί όμως-οι περισσότεροι ίσως-, συμπατριώτες τους που κατέφυγαν στην Ελλάδα δυσκολεύονται να επιβιώνουν και ψάχνουν απεγνωσμένα εργασία και αρκετοί βρήκαν ήδη.

Κάποιοι άνοιξαν στο διαδίκτυο ιστοσελίδες όπως “Ουκρανοί στην Ελλάδα” και “Μαριουπολίτες στη Ελλάδα” με στόχο την αλληλοενημέρωση, την αναζήτηση συγγενών αλλά και εργασίας. “Καλημέρα. Σε όσους μας βοηθήσουν θα είμαστε ευγνώμονες. Η σύζυγος μου είναι πρόσφυγας στην Ελλάδα και αναζητά εργασία στην Αθήνα. Θα μπορούσε να εργαστεί ως καθαρίστρια, οικιακή βοηθός, στα εστιατόρια να πλένει πιάτα και βοηθός στην κουζίνα, αλλά και μπέιμπι σίτερ.

Γράψε στην γυναίκα μου στην σελίδα των συμπατριωτών στο Facebook , γράψτε μήνυμα στο μέσεντζερ ή τηλεφωνήστε της στο 697…. Το όνομά της είναι Οξάνα. Ελληνικά… μόλις αρχίζει να μαθαίνει, αλλά νομίζω ότι δεν θα υπάρχουν προβλήματα με το μεταφραστή στο κινητό της. Ζει στην περιοχή του Παλιού Φαλήρου. Να έχετε όλοι μια καλή μέρα!” γράφει ο 34χρονος Αρτούρ Σερζκό που έμεινε πίσω για να πολεμήσει ενώ η γυναίκα του με συγγενείς βρίσκονται στην Αθήνα.

Ο πόλεμος χώρισε το ζευγάρι, που δεν πρόλαβε να αποκτήσει παιδιά, αλλά ο Αρτούρ είναι πεπεισμένος ότι μπορεί να βοηθήσει την γυναίκα του εξ αποστάσεως. Η Οξάνα νιώθει κι εκείνη περήφανη για τον άνδρα της και είναι έτοιμη να εργαστεί σκληρά, γιατί έχει εμπειρία , εργαζόταν στην πόλη Ντνίπρο, σερβιτόρα.

“Μένω στην Αθήνα μαζί με τους συγγενείς μου, προσφυγές και αυτοί. Νοικιάσαμε διαμέρισμα, αλλά τα χρήματα τελειώσανε και πρέπει να βρω εργασία. Δεν ήξερα τι να κάνω , και ο άνδρας μου βρήκε μια λύση, δημοσιεύοντας στο φείσμπουκ την αγγελία”, λέει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ η Οξάνα και συνεχίζει: “Δεν φοβάμαι καμία εργασία, είμαι μαθημένη στα δύσκολα! Μακάρι να βρω δουλειά!”