“Με αυτό τον τρόπο είδα την επόμενη ημέρα και μπήκα στο κλίμα του τέλους” εξομολογείται ο Γιώργος Σουξές.
Στο τέλος των Άγριων Μελισσών, τον ρόλο του Προύσαλη αλλά και στο μεγάλο του προσωπικό όνειρο αναφέρθηκε ο Γιώργος Σουξές στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό 7 Μέρες Tv και τη δημοσιογράφο Μαρία Ανδρέου.
Πως νιώθετε λίγες εβδομάδες μετά το τέλος των Άγριων Μελισσών;
Νιώθω μεγάλη συγκίνηση. Όχι μόνο εγώ αλλά, όπως επικοινωνώ και με άλλους ηθοποιούς από το καστ, όλοι αισθάνονται το ίδιο. Είναι πολλές και δυνατές οι στιγμές που ζήσαμε αυτά τα τρία χρόνια. Αυτό το σίριαλ μας ξεπέρασε, τέτοιες δουλειές γίνονται μια φορά τα 50 χρόνια.
Ξάφνιασε εμάς, το κοινό, τα κανάλια. Επειδή είμαι ρεαλιστής, είχα ξυπνήσει μια ημέρα πολύ πρωί, πριν από τέσσερις μήνες, και είχα πάει στο Διαφάνι, στα σκηνικά που έχουν στηθεί στην Παλλήνη, για να δω το χωριό έρημο, χωρίς κανέναν. Με αυτό τον τρόπο είδα την επόμενη ημέρα και μπήκα στο κλίμα του τέλους. Πιστεύω ότι τέτοια επιτυχία οι παλαιότεροι ηθοποιοί της σειράς δεν θα προλάβουμε να ξαναζήσουμε. Για τους νεότερους, εύχομαι να βιώσουν ξανά μια αντίστοιχη χαρά.
Τι κρατάτε από αυτό το σίριαλ;
Τον κόσμο που μου φωνάζει “νωματάρχη Προύσαλη, ρε Βασίλη, τι κάνεις;”. Κρατάω το “σ’ αγαπάμε σπάταλα, νωματάρχη της καρδιάς μας” και δεν με δυσαρεστεί που δεν λένε “κύριε Σουξέ, τι κάνετε;”. Ο ρόλος αυτός έγραψε ιστορία. Να σας πω και ένα όνειρο μου.
Θα ήθελα πολύ η παραγωγή να μου έδινε τη στολή του Προύσαλη να την κρατήσω και να τη φυλάξω. Όχι για να τη βάζω ως κοστούμι τις Απόκριες, αλλά γιατί αν η σειρά γίνει ποτέ θεατρική παράσταση, εγώ θα έχω το κοστούμι έτοιμο!
Επειδή η πρώτη μου σύζυγος ήταν σκηνογράφος και ενδυματολόγος, ξέρω πολύ καλά την αξία των κοστουμιών των “Άγριων Μελισσών”, κάποια ενδύματα να μπουν και σε προθήκες αν δημιουργηθεί κάποιος σχετικός χώρος στην Παλλήνη στα ΚΑΠΑ Studios. Μιλάμε για ιστορική τηλεοπτική σειρά.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163