Σέρρες: «Σκοτείνιασε νωρίς στην πόλη και στην καρδιά μας» – Σπαραγμός για τον μικρό Βασίλη που σκοτώθηκε

Ο σύλλογος εκπαιδευτικών στις Σέρρες αποχαιρετά τον μικρό Βασίλη που σκοτώθηκε από τη φονική έκρηξη, στο σχολείο του, στις Σέρρες. Κύμα συγκίνησης στην πόλη για το άτυχο παιδί…

Πολλοί του είχαν κάνει μάθημα στο σχολείο που έμελλε να αφήσει την τελευταία του πνοή στις Σέρρες. Είναι μέλη του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Σερρών που θέλησαν μέσα από μια ανακοίνωση να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα. Προσπαθούν να περιγράψουν τον πόνο που αισθάνονται από το μεσημέρι της Δευτέρας 5 Δεκεμβρίου. Όταν ο μικρός Βασίλης έπεσε νεκρός, επειδή κατά τη διάρκεια της έκρηξης βρέθηκε στο λάθος σημείο την πιο ακατάλληλη στιγμή. «Είναι άδικο. Είναι πέρα από τα όρια μας» γράφουν μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση.

Απαντήσεις στα ερωτήματα για το τι προκάλεσε την ανείπωτη τραγωδία με τον χαμό του 11χρονου μαθητή του 9ου δημοτικού σχολείου στις Σέρρες αναμένεται να δώσουν οι πραγματογνώμονες της Ελληνικής Αστυνομίας που θα  διερευνήσουν τα αίτια της φονικής έκρηξης. Ο μαθητής της ΣΤ’ Δημοτικού έχασε τη ζωή του ακαριαία και άλλα δύο παιδιά, μαθητές της Α’ και Δ’ τραυματίστηκαν, έπειτα από την έκρηξη που σημειώθηκε στο λεβητοστάσιο του σχολείου, την ώρα του διαλείμματος.

Από την έκρηξη, εκσφενδονίστηκαν 35 μέτρα μακρυά κομμάτια τοίχου και μια μεταλλική πόρτα, που έπεσαν πάνω στα παιδιά με αποτέλεσμα την τραγική κατάληξη. Η είδηση κυκλοφόρησε γρήγορα και προκάλεσε συγκίνηση σε ολόκληρη τη χώρα. Τραγικές φιγούρες οι γονείς του μικρού Βασίλη που ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά. Ένα μαρτύριο και μια πληγή που για εκείνους δεν θα κλείσει ποτέ.

Συγκινητικό είναι το αντίο στον 11χρονο μαθητή από το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Σερρών. «Σήμερα στην πόλη μας σκοτείνιασε νωρίς. Το ίδιο και στην καρδιά μας. Σε έναν χώρο που είναι συνυφασμένος με την χαρά και την δημιουργία, εκτυλίχθηκε η πράξη του δράματος που μας οδήγησε στον απόλυτο θρήνο.

Είμαστε συγκλονισμένοι και συντετριμμένοι. Ένα «γιατί» πνίγεται από τον ασυγκράτητο λυγμό μας. Είναι άδικο. Είναι πέρα από τα όρια μας. Ο νους μας πάει στους γονείς του μικρού Βασίλη. Συμπάσχουμε και θρηνούμε για τον αδόκητο χαμό του. Τα λόγια δεν μπορούν να αποδώσουν αυτό που νιώθουμε. Καλό μας παιδί, στὸ ταξίδι ποὺ σὲ πάει ὁ μαῦρος καβαλλάρης, κύτταξε ἀπ᾿ τὸ χέρι του, τίποτε νὰ μὴν πάρεις».