Θέση απέναντι στη γνωμοδότηση Ντογιάκου αναφορικά με την έρευνα της ΑΔΑΕ για τις παρακολουθήσεις παίρνουν το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής και το ΚΚΕ. Και τα δύο κόμματα αποδοκιμάζουν τη γνωμοδότηση που ως γνωστόν θεωρεί ως αναρμόδια την ΑΔΑΕ στην ενημέρωση για τις παρακολουθήσεις.
Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής σχολιάζει ότι «με τη σημερινή του γνωμοδότηση ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παρεμποδίζει την έρευνα της ΑΔΑΕ, η οποία ως ανεξάρτητη συνταγματική αρχή οφείλει να κάνει απερίσπαστη το έργο της.
Πρωτίστως, όμως, αποκαλύπτει την αληθινή σκοπιμότητα του πρόσφατου κυβερνητικού νομοθετήματος, ως νομοθετικής παρέμβασης όχι υπέρ της αποκάλυψης της αλήθειας και της ενίσχυσης των θεσμών όπως διαφημίστηκε, αλλά υπέρ της συσκότισης του σκανδάλου των παρακολουθήσεων και της εκ των υστέρων «νομιμοποίησης» των κυβερνητικών αυθαιρεσιών.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρει βαριά την ευθύνη για το πλήγμα στους θεσμούς και το Κράτος Δικαίου, επιβεβαιώνοντας καθημερινά πόσο άριστος μιμητής της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπήρξε.
Υ. Γ. Όπως αποκαλύπτεται από την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, οι ελληνικές διπλωματικές αρχές στο Μπαγκλαντές είχαν ενημερωθεί επισήμως για το ταξίδι «εκπαίδευσης» ανώτερων αξιωματούχων της ασιατικής χώρας στα συστήματα παρακολούθησης του Predator στην Αθήνα. Δεν ήταν στις προθέσεις μας να επισκιάσουμε το πανηγυρικό κλίμα για την ανάληψη καθηκόντων αναπληρωτή γενικού διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας από τον Γιάννη Σμυρλή, που ως γ. γ. του Υπουργείου Εξωτερικών φέρεται να είχε ανοίξει την πόρτα της εξαγωγής του Predator σε ανελεύθερα καθεστώτα στην Αφρική, αλλά οφείλουμε να ρωτήσουμε: Η ένορκη διοικητική εξέταση που διατάχθηκε, ολοκληρώθηκε;».
ΚΚΕ για Ντογιάκο
Από τη δική του πλευρά, το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι «η γνωμοδότηση Ντογιάκου, όχι μόνο υλοποιεί, αλλά και ενισχύει περαιτέρω τον πρόσφατο αντιδραστικό νόμο της ΝΔ και συνολικά το «σκοτεινό» θεσμικό πλαίσιο των παρακολουθήσεων, κομμάτι του οποίου είναι βέβαια και η ΑΔΑΕ. Άλλωστε το ΚΚΕ έχει πολύ πικρή πείρα για τον ρόλο της στη συγκάλυψη των υποθέσεων υποκλοπών σε βάρος του.
Αποκαλύπτεται πανηγυρικά τόσο ο ρόλος της δήθεν «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης, της οποίας η ηγεσία ορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, όσο και των δήθεν «ανεξάρτητων» αρχών, που αποτελούν μέρος του προβλήματος, ως το «φύλλο συκής» του θεσμικού βούρκου που έχουν συνδιαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις».