Με ένα απολογητικό υπόμνημα 36 σελίδων ο μόνιμος και έμπειρος σταθμάρχης έδωσε τις δικές του εξηγήσεις για το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, όπου από την σύγκρουση των δύο τραίνων στα Τέμπη έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι.
Ο σταθμάρχης που κατηγορείται για το κακούργημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών και των πλημμελημάτων της ανθρωποκτονίας και σωματικής βλάβης από αμέλεια καθώς έφυγε νωρίτερα από τη λήξη της βάρδιας του, στο υπόμνημά του χαρακτηρίζει “ως αβάσιμο και νομικά αστήρικτο” τον ισχυρισμό περί της υποχρέωσής του να παραμείνει στον σιδηροδρομικό σταθμό Λάρισας την 28η Φεβρουαρίου 2023 μέχρι τις 23:00.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Η αναγραφή αυτή δεν έχει την έννοια της συνυπηρέτησης για τις ώρες 22:00 έως 23:00 των Σταθμαρχών της 2ης και της 3ης βάρδιας (αλλά και για τις 6:00 με 7:00 και τις 14:00 με 15:00 αντίστοιχα), αλλά τον χρόνο εντός του οποίου θα πρέπει να συντελεστεί ομαλώς και με ασφάλεια η μεταβίβαση της Υπηρεσίας από τον ένα στον άλλο και κατ’ επέκταση η ανάληψη της ευθύνης από τον επόμενο Σταθμάρχη. Αυτό συμβαίνει πάντοτε και με όλους του Σταθμάρχες και σε όλους του Σ.Σ. της χώρας μας”.
Ο έμπειρος και μόνιμος σταθμάρχης, αφού ανέφερε ότι δεν συνέπεσε να δουλέψει μαζί με τον Β.Σ.και ότι ο προφυλακισμένος ήταν εξοικειωμένος με τον τον τοπικό πίνακα χειρισμού αιχμών του σταθμού της Λάρισας.
“Η βραδινή βάρδια είναι και η πιο εύκολη, γιατί στην ουσία ο εκάστοτε σταθμάρχης έχει να διαχειριστεί σε νορμάλ συνθήκες από τις 22:00 μέχρι τις 6:00 το πρωί της επομένης μόνον οκτώ (8) τραίνα, ενώ π.χ. στην απογευματινή πάλι σε φυσιολογικές συνθήκες και με βάση το ίδιο πρόγραμμα ο εκάστοτε σταθμάρχης έχει να διαχειριστεί 21 τραίνα”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μάλιστα μίλησε εκτενώς για το επίμαχο βράδυ υποστήριξε ότι από την στιγμή που έρχεται ο σταθμάρχης της επόμενης βάρδιας υπογράφει και ο προηγούμενος φεύγει.
“Στις τρεις βάρδιες που υπάρχουν για τον Σ.Σ. Λάρισας, που είναι από 6:00 έως 15:00, από 14:00 έως 23:00 και από 22:00 έως 7:00 την επομένη ημέρα, συμπίπτουν οι ώρες 6:00 με 7:00, 14:00 με 15:00 και 22:00 με 23:00, που έχουμε θεωρητικά ταυτόχρονα το προσωπικό (σταθμάρχες) της 3ης της προηγούμενης ημέρας με την 1η της επομένης, της 1ης με την 2η βάρδια και της 2ης με την 3η βάρδια. Στην ουσία δηλαδή θεωρητικά θα σκεφτεί κανείς ότι στις 6:00 με 7:00 θα πρέπει να είναι στο Σ.Σ. Λάρισας ταυτόχρονα τρεις (3) σταθμάρχες, στις 14:00 με 15:00 τέσσερις (4) σταθμάρχες και στις 22:00 με 23:00 τρεις (3) σταθμάρχες. Τούτο όμως δεν ισχύει. Η κοινή ώρα δεν υπάρχει γιατί στα χρονικά σημεία εκείνα συντρέχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος όπως π.χ. στιγμιαία μεγαλύτερη συμφόρηση κυκλοφορίας.
Υπάρχει καθαρά και μόνον για την διασφάλιση της ασφαλούς παράδοσης – παραλαβής από τον έναν σταθμάρχη της μιας βάρδιας στον άλλο. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Έρχεται ο Σταθμάρχης της νέας βάρδιας. Ενημερώνεται από τον προηγούμενο. Παραλαμβάνει υπηρεσία και υπογράφει το βιβλίο και αποδεσμεύει ο προηγούμενος, ο οποίος κι αποχωρεί. Από την ώρα αυτή, ο αναλαμβάνων υπάλληλος είναι υπεύθυνος για την υπηρεσία που έχει αναληφθεί, μέχρι την ώρα κατά την οποία θα λάβει χώρα η επομένη αλλαγή υπηρεσίας”.
Στο υπόμνημά του, ο έμπειρος σταθμάρχης μιλάει και για κάποια λάθη που έκανε ο 59χρονος, ο οποίος είχε πάει νωρίτερα στην δουλειά για να ενημερωθεί. “Στις 21:50 έδωσα εντολή αναχώρησης στην αμαξοστοιχία 93506 (πρώην IC 56) για αναχώρηση προς Θεσσαλονίκη, κανονικά στην γραμμή ανόδου. Την εκφώνηση μάλιστα μέσω Ρ/Τ έδωσα εντολή να την κάνει ο προφυλακισμένος Β.Σ., τον οποίο και διόρθωσα αντιλαμβανόμενος ότι δεν την έκανε όπως ο τύπος ορίζει, με ορθή επανάληψη”.
Ανέφερε όμως και ασυνεννοησία του 59χρονου σταθμάρχη με έναν μηχανοδηγό. “Ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας 2575 έχοντας την εντύπωση ότι σταθμάρχης είναι ο προφυλακισμένος Β.Σ. όπως ήταν και τα προηγούμενα βράδια με βάση το πρόγραμμα μετά τις 22:00, τον πήρε στο κινητό για να του ζητήσει εξηγήσεις γιατί να περιμένει. Εκνευρίστηκα όταν το αντιλήφθηκα και έκανα παρατήρηση στον συνάδελφό μου Β.Σ., λέγοντάς του ότι κυκλοφορία από το κινητό δεν κάνουμε ποτέ και να δώσει εντολή στον μηχανοδηγό να μην το ξανακάνει”.
Παράλληλα, ο μόνιμος σταθμάρχης υποστήριξε ότι δεν υπήρχε φόρτος εργασίας για να παραμείνει μετά τις 22:30 και αναφέρει “από τις 22:30 μέχρι τις 23:00 και εν γένει κανένας απολύτως λόγος δεν συνέτρεχε να χρειαστεί να μείνω περισσότερο δίπλα του ως εμπειρότερος σταθμάρχης. Στην ουσία δηλαδή από τις 22:11 του ήρθε στο Σ.Σ. Λάρισα η IC 63, την οποία διευθέτησα εγώ, μέχρι τις 22:45 που θα έρχονταν κανονικά από την πορεία της ο προαστιακός 2597, κανένα άλλο τραίνο δεν είχε να κινηθεί εντός των χωρικών ορίων του Σ.Σ. Λάρισας. (…).
Τα λέω αυτά για να τονίσω ότι το επιχείρημα περί δήθεν αγχωτικής κατάστασης και έντονης κυκλοφορίας μεταξύ 22:30 και 23:00 που επιχείρησε ο 59χρονος Β.Σ. να παρουσιάσει εξεταζόμενος ενώπιόν σας είναι απολύτως αβάσιμο”.
Σε ερώτηση για το μπλάνκο με το οποίο σβήστηκε η ώρα αποχώρησής του από τον σταθμό, ο ίδιος φέρεται να είπε ότι “από αβλεψία μου είχα συμπληρώσει όμως λαθεμένα την ώρα παράδοσης, την οποία και διόρθωσα στο σωστό, κάνοντας όμως μουτζούρα, την οποία και διόρθωσα πάραυτα με διορθωτικό, χωρίς όμως τούτο ν’ αλλάζει κάτι στο πραγματικό γεγονός ότι η ώρα παράδοσης-παραλαβής της υπηρεσίας μου ως σταθμάρχη είναι η 22:30, δηλαδή αυτή που αναγράφεται στο βιβλίο”.
Μάλιστα μίλησε και για την τηλεφωνική κλήση που είχε από τον Β.Σ. λίγη ώρα αφότου είχε φύγει από τον σταθμό. “Μου είπε ότι οι μηχανοδηγοί του 2597 κατά την είσοδο προς την ΜΟΡΤΑ βρήκαν ανάποδα την αιχμή Νο 116 και του έκαναν σχετική παρατήρηση και του είπαν ότι θα το κατέγραφαν στο φύλλο πορείας.
Τον ρώτησα τελικώς τι έκανε και εάν έβαλε την αμαξοστοιχία στην ΜΟΡΤΑ ή όχι και μου απάντησε θετικά, ήτοι ότι έκανε τον χειρισμό που ήταν αναγκαίος και διορθώθηκε η αιχμή και όλα τέλειωσαν καλώς. Μου τα έλεγε λίγο μπερδεμένα και με ασάφεια, οπότε του απάντησα να μην δώσει άλλη σημασία και να κάνει τη δουλειά του και να έρθει στο γραφείο της Επιθεώρησης την επόμενη μέρα που θα ήμουν εκεί, μιας και ήμουν υπεύθυνος πορισμάτων και συμβάντων για να μου τα πει καλύτερα”.
Για την μοιραία αμαξοστοιχία IC 62 από Αθήνα για Θεσσαλονίκη ο έμπειρος και μόνιμος σταθμάρχης τόνισε ότι και εως τις 23:00 να έμενε στο σταθμαρχείο δεν θα είχε δρομολογήσει την μοιραία αμαξοστοιχία που έφτασε κάποια λεπτά αργότερα. “Είχε καθυστέρηση περίπου 55 λεπτών και η οποία υπολογισμένα θα έφθανε στην Λάρισα περί τις 23:05 (+-2’), δηλαδή σε χρονικό σημείο που ούτως ή άλλως η δική μου τυπική βάρδια με βάση ΠΟΕ θα είχε λήξει και θα είχα αποχωρήσει. Εδώ τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά και ξεκάθαρα.
Η εν λόγω αμαξοστοιχία κατ’ αρχάς θα έφτανε στον Σ.Σ. Λάρισας μετά από 20 περίπου λεπτά από την προηγούμενη, δηλαδή την 2597, ώστε να μην μπορεί να γίνει καν λόγος για κυκλοφοριακή συμφόρηση στο Σ.Σ. Λάρισας. (…) Είχε άλλωστε μέχρι τότε αναχωρήσει πιο πριν κι άλλο τραίνο και δη η 93506 στις 21:50 για Θεσ/νίκη στην ίδια γραμμή ανόδου, δηλαδή κανονικά. Δεν είχε να γίνει κανένας απολύτως ελιγμός από τον σταθμάρχη της βάρδιας. Απλά έπρεπε να χαράξει πορεία, εξασφαλίζοντας την έξοδό της και επιβεβαιώνοντας ότι αυτή θα κινούνταν ομαλώς στην γραμμή που όφειλε να κινηθεί.
Να κάνει δηλαδή χρήση του τοπικού πινάκα χειρισμού αιχμών και διαπιστώσει ιδίοις όμασι ότι όλα έβαιναν καλώς. Επισημαίνει μάλιστα ότι “σε αντίθετη περίπτωση δεν θα έπρεπε να δώσει εντολή αναχώρησης στο μηχανοδηγό της αμαξοστοιχίας. Το τι τελικώς έπραξε ο άνθρωπος αυτός δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, ούτε και θα μπορούσα να επηρεάσω με οποιονδήποτε τρόπο την εξέλιξη των γεγονότων, καθόσον αυτά έλαβαν χώρα σε χρόνο που δεν ήμουν στον Σ.Σ. Λάρισας, αλλά και να ήμουν δεν θα είχα υπηρεσία”.
Άννα Τριανταφυλλιά Τσούτσα
