Ο Δημήτρης Διαμαντίδης κατακτήσει τρεις τίτλους Euroleague, εννιά πρωταθλήματα και δέκα Κύπελλα Ελλάδας. Μπροστά στον ιστορικό αρχηγό της Εθνικής μπάσκετ, Παναγιώτη Γιαννάκη, ο θρύλος του Παναθηναϊκού ήξερε πολύ καλά πως όλα… σβήνουν μπροστά σε μια διάκριση, φορώντας τη φανέλα της Ελλάδας.
Στο δεύτερο επεισόδιο της χρονιάς των Sessions του Γηπέδου Ζωής, ο Coach Παναγιώτης Γιαννάκης υποδέχθηκε τον Δημήτρη Διαμαντίδη σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση! Τα πρώτα βήματα της καριέρας του και τα σχολικά του χρόνια. Η συμβολή της οικογένειας και των φίλων του στη διαμόρφωση του ανθρώπου που είναι σήμερα. Οι επιτυχίες αλλά και οι αποτυχίες που γνώρισε…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης έβαλε στην… εξίσωση το χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket 2005 και το ασημένιο στη Σαϊτάμα με τους τίτλους που είχε σε συλλογικό επίπεδο, βάζοντας πάνω απ’ όλα τις διακρίσεις με την Γαλανόλευκη.
Ο Διαμαντίδης ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η μεγάλη εικόνα είναι άλλη… Σαφώς είχα επιτυχίες σε συλλογικό επίπεδο με τον Παναθηναϊκό. Όλα ήταν εξαιρετικά. Τέλεια! Αλλά όταν φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο και έχεις επιτυχία, νομίζω πως είναι η ύψιστη τιμή που μπορείς να νιώσεις ως αθλητής! Η ύψιστη αναγνώριση που μπορείς να πάρεις είναι με τη φανέλα της Εθνικής! Εγώ, δόξα τω Θεώ, ήμουν ευλογημένος που το έζησα αυτό! Το Ευρωμπάσκετ το 2005 μετά από 18 χρόνια. Προσπαθήσαμε τα προηγούμενα χρόνια, ζούσαμε και εμείς τη λαχτάρα και την προσμονή για κάτι καλό. Όταν τα καταφέρνεις εκεί, είναι τρομερό το συναίσθημα. Και φυσικά, το 2006, παρ’ όλο που βγήκαμε δεύτεροι στον κόσμο… Στον τελικό, ξέχωρα αν χάσαμε ή κερδίσαμε… Το θέμα είχε να κάνει με το πώς χάσαμε».
Εξήγησε, μάλιστα, πως: «Μετά από κάποια χρόνια, κάθεσαι και λες: “Θα έχω ξανά την ευκαιρία να πάω σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο”; Μπορεί… Μπορεί και όχι όμως. Αυτό που λέω για εκείνο το παιχνίδι είναι μακάρι να διαχειριζόμασταν διαφορετικά τα συναισθήματά μας μετά τη νίκη επί της Αμερικής. Αυτές οι δυο στιγμές είναι χαραγμένες στη ζωή μου. Οι πιτσιρικάδες πρέπει να μάθουν το μπάσκετ σωστά. Δεν είναι μόνο το καλάθι. Το μπάσκετ είναι πολλά πράγματα. Έδωσα πολλά… Πήρα πάρα πολλά. Θεωρώ χρέος μου να προσφέρω 1-2 πράγματα πίσω στην κοινωνία».
