«Αυτός είναι ο αδερφός μου, ο Ορ και αυτή είναι η γυναίκα του, η Ινάβ που δολοφονήθηκε από αυτά τα κτήνη», δηλώνει και κρατάει την τελευταία εικόνα που έχει από αυτούς στα χέρια του ο Μιχαέλ Λεβί, ένας Ισραηλινός που ζει μες στην αγωνία για τον δικό του άνθρωπο εν μέσω του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.
Ο Μιχαέλ Λεβί μίλησε στην ΕΡΤ για την αγωνία και τη φρίκη που ζει εν μέσω του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, καθώς στην τελευταία εικόνα που έχει στα χέρια του από τον αδερφό του, φαίνεται αυτός και η γυναίκα του να κρύβονται μαζί με άλλους σε καταφύγιο, λίγα λεπτά μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο φεστιβάλ μουσικής, κοντά στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο 33χρονος Ορ Λεβί και η σύζυγός του Ινάβ δείχνουν φοβισμένοι, αλλά ακόμα ψύχραιμοι. Η νεαρή κοπέλα βρέθηκε δολοφονημένη ενώ έχουν χαθεί τα ίχνη του αδερφού του. «Δε γνωρίζουμε την κατάστασή του, δε γνωρίζουμε τι συμβαίνει, αν είναι τραυματισμένος ή αν είναι ζωντανός.
Αυτοί είναι πολίτες, ο αδερφός μου και η σύζυγός του, και το μόνο τους έγκλημα ήταν ότι ήρθαν να γιορτάσουν την ειρήνη και την αγάπη σε αυτό το πάρτι και απήχθησαν επειδή είναι Εβραίοι ή Ισραηλινοί», δηλώνει ο Μιχαέλ Λεβί.
Η οικογένειά του ζει αυτόν τον εφιάλτη εδώ και 11 ημέρες, από τότε δηλαδή που ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, μετά την ομοβροντία ρουκετών των ισλαμιστών στις νότιες περιοχές της χώρας.
«Έχουν επίσης ένα γιο 2 ετών. Ζητάει τη μητέρα του και τον πατέρα του κάθε μία ώρα. Είναι το πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε», δηλώνει ο Μιχαέλ Λεβί στην ΕΡΤ.
Το βίντεο της Χαμάς με την όμηρο του προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα: «Από τη μία πλευρά, είμαστε λίγο πιο αισιόδοξοι, επειδή είδαμε ότι μερικοί πολίτες είναι ακόμα ζωντανοί και έδειχναν εντάξει, αυτή έδειχνε εντάξει, με συγχωρείτε, αλλά από την άλλη δε μας είπαν τίποτα για τον αδερφό μου. Δε γνωρίζουμε την κατάστασή του, δε γνωρίζουμε τί του συνέβη».
«Άκουγα τον μικρότερο γιο μου να φωνάζει “μην με παίρνετε, είμαι πολύ μικρός”»
Η Ρενάνα Γκόμε μητέρα δύο αγνοούμενων αγοριών, δήλωσε: «Τους απήγαγαν, η πόρτα ήταν σπασμένη και άκουγα τον μικρότερο γιο μου, με τον οποίο μιλούσα στο τηλέφωνο, να λέει “μην με παίρνετε, είμαι πολύ μικρός”».
Η φωνή της σπάει, τα δάκρυα πλημμυρίζουν τα μάτια της. Έχει χάσει τους δύο γιους της, οι οποίοι έπεσαν θύματα απαγωγής από τους τρομοκράτες της Χαμάς. Ο αδιανόητος εφιάλτης που περνά, την έκανε να αμφισβητήσει τις αξίες που μέχρι πρότινος προσπαθούσε να περάσει και στα παιδιά της.
Η Ρενάνα Γκόμε αναφέρει: «Πάντα έλεγα στα παιδιά μου, ότι τα παιδιά στη Γάζα ζουν χειρότερη ζωή από τη δική μας. Ότι εμείς έχουμε τρεχούμενο νερό, είχαμε ηλεκτρικό, έχουμε εκπαίδευση. Είμαστε άνθρωποι. Και πάντα συμπάσχω με την άλλη πλευρά. Γιατί πιστεύω ότι ακόμα και όταν βλέπω στις Ισραηλινές ειδήσεις ότι “ένας 14χρονος τρομοκράτης εξουδετερώθηκε”, ραγίζει η καρδιά μου. Γιατί είναι κι αυτό παιδί κάποιου».
Τα παιδιά της, ηλικίας 12 και 16 ετών βρίσκονταν μαζί με τον πατέρα τους στο Κιμπούτς Νιρ Οζ, όταν οι τρομοκράτες εισέβαλαν στο σπίτι και τους αιχμαλώτισαν.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163