“H πρώτη ανάγκη που ένιωσα ήταν να στηρίξω τον πατέρα μου” ομολογεί η Άννα Ανδριανού.
Στο δύσκολο κεφάλαιο της απώλειας αγαπημένων της ανθρώπων, με το οποίο και συνδέεται με την ηρωίδα που ερμηνεύει στη σειρά “Έρωτας φυγάς” του OPEN, αναφέρθηκε η Άννα Ανδριανού μιλώντας στον Γιάννη Βίτσα και το περιοδικό 7 Μέρες Tv.
Η ηρωίδα που ερμηνεύεται στη διαδρομή της ήρθε αντιμέτωπη με πάρα πολλούς θανάτους. Το ίδιο έχει συμβεί και σε εσάς, στη δική σας προσωπική πορεία.
Αυτό είναι αλήθεια. Μάλιστα, κάποια στιγμή που η Ουρανία κάνει ένα μνημόσυνο για τη Μαργέτα, λέει στο προσωπικό: «Σας έχω εδώ όλες τις οδηγίες γιατί, δυστυχώς, στη ζωή μου έχω κάνει πολλά μνημόσυνα και ξέρω». Έχει νιώσει την απώλεια στο πετσί της.
Εγώ έχω νιώσει την απώλεια του πατέρα μου, του αδελφού μου. Τον αδελφό μου δεν πρόλαβα ούτε να τον θρηνήσω ούτε να τον πενθήσω γιατί η πρώτη ανάγκη που ένιωσα ήταν να στηρίξω τον πατέρα μου, αλλά και τη γυναίκα του, που για μένα επίσης ήταν σαν δεύτερη μάνα.
Πριν από έναν χρόνο έχασα και την Έντα μου. Ήταν μια καταπληκτική ζωγράφος. Είχε πάθει εγκεφαλικό και έφυγε μέσα σε λίγες μέρες. Κάποια στιγμή, σε μια αναλαμπή της, άνοιξε τα μάτια της, μου έπιασε τα χέρια και μου έλεγε μόνο ένα πράγμα: «Αγάπη μου, είσαι η αγάπη μου».
Για να είμαι ειλικρινής, αυτές οι σχέσεις, που δεν είναι αίματος, με συγκινούν πάρα πολύ. Κι εγώ προσωπικά είμαι των μη συμβατικών οικογενειών. Δεν έχει σημασία αν ο άλλος είναι αίμα σου ή δεν είναι, όταν υπάρχει ένα ουσιαστικό δέσιμο μεταξύ σας.
Πως διαχειριστήκατε την κατάθλιψη που βιώσατε λόγω της απώλειας του πατέρα σας;
Δύσκολα, τουλάχιστον για δυο χρόνια. Είχα κοντά μου τον Γιάννη και αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα. Ο Γιάννης είναι από μόνος του όλη μου η οικογένεια μαζί,