Οι Μπακς καβάτζωσαν την μπάλα από το νέο ρεκόρ του Αντετοκούνμπο

Μετά την ένταση που προκλήθηκε στο παιχνίδι με τους Πέισερς, οι Μπακς φρόντισαν να μην επιτρέψουν σε κανέναν να πάρει την μπάλα από το νέο ρεκόρ του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έγινε ο πρώτος ριμπάουντερ στην ιστορία των Μπακς στο παιχνίδι με τους Ρόκετς και οι άνθρωποι της ομάδας πρόλαβαν να καβατζώσουν την μπάλα του αγώνα, πριν προλάβει να καταλάβει κανείς τίποτα.

Τα Ελάφια έμαθαν από το πάθημα τους στο παιχνίδι με τους Πέισερς, όταν ο Έλληνας σούπερ σταρ έκανε ρεκόρ ομάδας με 64 πόντους, αλλά οι φιλοξενούμενοι είχαν σπεύσει να καπαρώσουν την μπάλα του αγώνα για χάρη ενός ρούκι που πέτυχε τον πρώτο του πόντο στο ΝΒΑ.

https://www.youtube.com/watch?v=iN1Lj3uJySc&t=46s

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μίλησε στους δημοσιογράφους μετά από τη νέα κορυφή που κατέκτησε στην ιστορία των Μιλγουόκι Μπακς, κρατώντας χαμηλούς τόνους.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Για τη συλλογή που κάνει με τις μπάλες που κρατάει από τους αγώνες: “Έχω ένα γραφείο στο σπίτι μου που πετάω τα πράγματα εκεί μέσα. Έχω αρκετές μπάλες και τρόπαια εκεί. Όποτε ανοίγω το γραφείο μου, τα πετάω εκεί. Ειδάλλως τα δίνω στη μητέρα μου”.

Για το ρεκόρ στο ριμπάουντ: “Υπέροχο συναίσθημα, αλλά ελπίζω πως με τη σκληρή δουλειά μπορούν να έρθουν περισσότερα. Έχω πολλά ακόμη πράγματα που θέλω να πετύχω. Πρέπει να συνεχίσω να παίζω σε υψηλό επίπεδο, να διατηρώ το σώμα μου σε καλή κατάσταση και κάνοντας αυτό θα έρθουν τα ρεκόρ. Στο τέλος της ημέρας, όπως και να έχει, νιώθω ευλογημένος που είμαι ο κορυφαίος ριμπάουντερ στην ιστορία των Μιλγουόκι Μπακς. Πρέπει να συνεχίσω όμως, να πάω μπροστά”..

Για το τι σημαίνει για εκείνον: “Είναι τεράστιο κοπλιμέντο. Κανείς δεν μπορεί να μου το πάρει αυτό (το συναίσθημα). Προφανώς θα έρθουν άλλοι παίκτες σε μερικά χρόνια να σπάσουν όλα τα ρεκόρ, με την ίδια λογική που κανείς δεν πίστευε ότι θα σπάσει το ρεκόρ του Καρίμ. Το αδύνατο παιδί από την Ελλάδα που έγινε Draft και ήταν προορισμένο να παίξει στην G-League, θα βρισκόταν σε θέση να σπάσει το ρεκόρ του Τζαμπάρ. Δεν το περίμενε κανείς αυτό. Θα έρθει κάποιος στο μέλλον και θα σπάσει τα ρεκόρ του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, του Όσκαρ Ρόμπερτσον, του Μαρκίς Τζόνσον, τα δικά μου, του Κρις Μίντλετον. Ελπίζω, αν δεν είμαι απασχολημένος με τα παιδιά μου ή σε κάποιο νησί να απολαμβάνω τη ζωή μου, να είμαι εδώ για να γιορτάζω μαζί του και να χειροκροτώ”.

Για την ευστοχία του Ντέιμιαν Λίλαρντ στο περιφερειακό σουτ: “Όταν είναι επιθετικός και βάζει τα σουτ, είμαστε διαφορετική ομάδα. Όποτε είναι απειλή από εκεί (σ.σ.: στην περιφέρεια), κάνει τα πάντα πιο εύκολα για μας. Τον θέλουμε να είναι επιθετικός, να παίζει με υψηλή αυτοπεποίθηση, ακόμη κι όταν δεν μπαίνουν τα σουτ. Πιστεύουμε σε αυτόν. Είναι ο άνθρωπός μας. Κάποιες μέρες βάζεις τα σουτ, κάποιες άλλες τα χάνεις. Πάντα παίζει επιθετικά, με τον σωστό τρόπο, για να κερδίσει και είμαι χαρούμενος που βάζει τα σουτ, που του φτιάχνουν την αυτοπεποίθηση γιατί έχουμε ακόμα πενήντα παιχνίδια και κάνει τα παιχνίδια ευκολότερα για μας, όταν είναι απειλή εκεί έξω”.

Για τον Κρις Μίντλετον και τα περισσότερα λεπτά που παίρνει στα τελευταία παιχνίδια: “Κι ο Κρις μας κάνει το παιχνίδι πιο εύκολο, κάνει το παιχνίδι πολύ πιο εύκολο για εμένα. Ξέρει πώς να βάλει τους πάντες στη σωστή θέση. Όταν είναι στο παρκέ, σκοράρω πολύ πιο εύκολα, ξέρει πώς να με βρει. Ξέρεις, το κάνουμε εδώ κι έντεκα χρόνια αυτό. Τον χρειαζόμαστε να είναι περισσότερη ώρα στο παρκέ, να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Έβαλε δύσκολα σουτ, πήρε βολές, έπαιξε άμυνα. Είναι καλό να βλέπουμε τον Κρις να είναι ο Κρις που ξέρουμε, γιατί κάνει το παιχνίδι ευκολότερο για όλους μας.

Αυτό που έκανε όλα αυτά τα χρόνια είναι να διαβάζει περισσότερο τις καταστάσεις στις δύο – τρεις πρώτες περιόδους. Στην τέταρτη, όταν νιώθει ότι πρέπει να είναι πιο επιθετικός, αυτό κάνει με μένα. Τον καταλαβαίνω γενικά. Τώρα φυσικά έχει ο Ντέιμιαν Λίλαντ την μπάλα, την έχω κι εγώ. καταλαβαίνω ότι δεν είναι το ίδιο εύκολο για εκείνον, ξέρει τον ρόλο του και τι χρειάζεται για να κερδίσουμε. Στο φινάλε πρέπει να σκοράρει για εμάς και την τελευταία περίοδο. Σε όλη τη διάρκεια της σεζόν παίζει εξαιρετικά τον ρόλο του, στα λεπτά που μένει στο παρκέ. Είναι επαγγελματίας και τα λεπτά του ανεβαίνουν σταδιακά. Τώρα νομίζω ότι κάνει εκπληκτική δουλειά, είναι ώριμος και αντιλαμβάνεται τον ρόλο του, παίζει το παιχνίδι όπως πρέπει και είναι έτοιμος”.

Για το πόσο έχουν αλλάξει στο παιχνίδι τους με τον Κρις Μίντλετον, μεγαλώνοντας στο πέρασμα των ετών: “Αυτός έχει μεγαλώσει, μοιάζει με 40 χρονών (γέλια). Εγώ μεγάλωσα, αλλά… έλαμψα. Αυτός μεγάλωσε, εγώ έγινα πιο ώριμος. Είναι διαφορετικό. Πάντα μπορούσε να σουτάρει το mid range πολύ καλά, δεν το έκανε πολύ στα παιχνίδια, αλλά στις προπονήσεις ήταν πάντα ικανός σε αυτό. Όταν ήταν ο Τζέισον Κιντ εδώ δεν είχε πολύ την μπάλα, αλλά μετά αυτό άλλαξε, είχε την μπάλα στην τέταρτη περίοδο. Ήταν αυτός που οδηγούσε το γκρουπ. Ξέρει καλά το παιχνίδι.

Τώρα υπάρχουν στιγμές που πρέπει να κάνει τα πάντα, κάποιες να σουτάρει απλά ή να πάρει την ομάδα στις πλάτες του στην τέταρτη περίοδο. Μπορεί να τα κάνει αυτά, το κάνει όλη την καριέρα. Αυτό που λέω είναι πως ξέρει πώς να παίζει, δε θα είναι ποτέ πρόβλημα. Δεν θα πει ποτέ δώστε μου την μπάλα γιατί κάποιος άλλος έχει πρόβλημα. Αυτό είναι ωριμότητα. Ο Κρις είναι υπέροχος”.

Για το επόμενο ρεκόρ που σκέφτεται να σπάσει: “Θα είμαι πολύ ειλικρινής, κάποιες φορές πιάνεσαι στον κόσμο αυτόν των ρεκόρ, των social media. Ότι κάνεις το ένα, ή το άλλο, το πού βρίσκεσαι στις λίστες. Νιώθω ότι όταν το κάνω αυτό, δεν είμαι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας που μπορώ να είμαι, ο καλύτερος συμπαίκτης, ο καλύτερος άνθρωπος. Γι αυτό προσπαθώ να εστιάζω στο παιχνίδι, στο πώς θα είμαι είμαι υγιής στο επόμενο παιχνίδι και θα βοηθήσω τους συμπαίκτες μου. Αν πιστεύω ότι θα είμαι στην κορυφαία δεκάδα των σκόρερ; Μπορεί ναι. Ή στα ριμπάουντ; Μπορεί ναι.

Δεν ξέρω τι θα έρθει στο μέλλον, αν συγκεντρώνεσαι σε αυτά τα στατιστικά και τα ρεκόρ σε “τρώνε” μέσα σου. Έρχεσαι στα αποδυτήρια και λες πρέπει να περάσω τον Τζαμπάρ, τον Τζόνσον, τον ΛεΜπρον. Δεν είναι αυτός ο τρόπος να περάσεις τη ζωή σου. Είμαι πολύ τυχερός που κάθομαι σε αυτή τη θέση στα αποδυτήρια. Θέλω να απολαύσω το παιχνίδι. Όταν σταματήσω και κοιτάξω πίσω, ξέρω ότι έδωσα τα πάντα και όπου βρεθώ στα rankings θα είμαι εντάξει γιατί τα έδωσα όλα.

Στοχεύω να εστιάζω στο ταξίδι, να βελτιώνομαι. Νιώθω ότι έχω περισσότερα να δώσω κι όσο γίνεται αυτό είμαι καλά. Θα είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα ότι θα έσπαγα το ρεκόρ σήμερα. Ακόμα κι όταν το έκανα και κάποιοι πανηγύριζαν, έλεγα γιατί φωνάζουν, αλλά συνέβη. Θα συμβούν πολλά στο μέλλον, αλλά το μυαλό μου πρέπει να μείνει στα ίδια. Να είμαι υγιής, να παίζω για να κερδίσω, να είμαι καλός συμπαίκτης”.

Για τη μονομαχία με τον Βικτόρ Γουεμπανιαμά: “Δεν βλέπω μπάσκετ. Δεν έχω δει κάτι. Αντιλαμβάνομαι το hype, γιατί το βλέπω κι από τους συμπαίκτες μου. Θέλω να είμαι ειλικρινής όμως, δεν έχω ιδέα τι κάνει ή που βρίσκεται στα rankings. Δεν έχει σημασία. Προσπαθώ να κάνω το καλύτερο για την ομάδα μου προκειμένου να τη βοηθήσω να κερδίσει”.

Για την επέτειο των δέκα ετών από την πρώτη φορά που έπαιξε βασικός στο Madison Square Garden: “Είσαι σίγουρος πως ήταν στο Madison; Δεν είναι αυτή! Έπαιξα λίγο, τέσσερα λεπτά κι έβαλα μια βολή. Η πρώτη φορά βασικός ήταν σε εντός έδρας αγώνα. Δεν θυμάμαι με ποιον αντίπαλο, αλλά θυμάμαι ότι ήταν εντός έδρας. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος, έκανα δύο – φάουλ πολύ γρήγορα. Ήμουν 18 ετών, ή κάτι τέτοιο”.