«Όλα ή τίποτα» ποντάρει η Κομισιόν στην πράσινη μετάβαση – Στοχεύει 90% μείωση του CO2 ως το 2040

Παρά τα σκαμπανεβάσματα, το αυξημένο κόστος ενέργειας και τις αντιδράσεις από μερίδα του πληθυσμού και του πολιτικού κόσμου, η Κομισιόν έχει αποφασίσει ότι η ενεργειακή μετάβαση αποτελεί μονόδρομο προς το μέλλον για την Ε.Ε.

Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα η Κομισιόν παρουσίασε κείμενο πολιτικής που αφορά το στόχο μείωσης των εκπομπών CO2 για το 2040, που τοποθετείται στο 90% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Με τον τρόπο αυτό, η Κομισιόν αφενός θέτει ένα ενδιάμεσο στόχο μεταξύ του 2030 και του 2050 και αφετέρου καλεί τα κράτη – μέλη να επιλέξουν το δρόμο για να φτάσει εκεί η ΕΕ, ώστε να μειωθούν οι ρύποι αλλά και να μην υπάρξει αύξηση στο κόστος ενέργειας.

Πρόκειται για έναν πολύ φιλόδοξο στόχο που θα απαιτήσει όχι απλά τεράστιες επενδύσεις στις νέες ενεργειακές τεχνολογίες, αλλά πολύ περισσότερα.

Η Κομισιόν τονίζει στο κείμενο ότι ο στόχος θα επιτευχθεί πιο εύκολα αν οι Ευρωπαίοι υιοθετήσουν ένα νέο τρόπο ζωής με περισσότερες δημόσιες μεταφορές, πιο αειφόρο δίαιτα, εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας και μια νέα νοοτροπία εν γένει.

Στο αμιγώς ενεργειακό και κλιματικό σκέλος, η Κομισιόν θεωρεί ότι οι ΑΠΕ και οι συναφείς τεχνολογίες είναι η μόνη λύση που μπορεί να πετύχει αφενός μείωση των ρύπων και αφετέρου να διατηρήσει το κόστος της ενέργειας σε ανεκτά επίπεδα. Επίσης, δίνει μεγάλη έμφαση στο γεγονός ότι η ανανεώσιμη ενέργεια παράγεται ευρωπαϊκά και έτσι οδηγεί σε περισσότερη ανεξαρτησία.

Το ίδιο ισχύει και για τις πρώτες ύλες στις οποίες βασίζονται τα αιολικά, τα φωτοβολταϊκά και οι υπόλοιπες ΑΠΕ: Στόχος στο εξής θα είναι να μην εξαρτάται η ΕΕ από έναν προμηθευτή, όπως η Κίνα, αλλά να αναπτύξει ένα ευρύ δίκτυο εφοδιασμού και να κατασκευάζει επί δικού της εδάφους τον εξοπλισμό.

Πέραν των ΑΠΕ, από το 2030 και έπειτα θα χρειαστεί μια ραγδαία άνοδος του πράσινου υδρογόνου, των εναλλακτικών καυσίμων, όπως το βιομεθάνιο, και της δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCUS). Παράλληλα, συνεπάγεται αλλαγές στη χρήση γης και τον αγροτικό τομέα.

Το κείμενο είναι πολύ σημαντικό και από πολιτικής άποψης, καθώς μετά τις φετινές ευρωεκλογές η νέα Κομισιόν που θα προκύψει θα κληθεί να το μετατρέψει σταδιακά σε απτές πολιτικές για κάθε επιμέρους τομέα.

Στέλνει σαφές μήνυμα ότι η ΕΕ όχι μόνο δεν θα κάνει πίσω στην ενεργειακή μετάβαση, αλλά θα την επιταχύνει ακόμα περισσότερο ώστε να φτάσει τις μηδενικές εκπομπές πριν το 2050.

Ο χρόνος θα κρίνει αν η νέα αυτή κατεύθυνση θα είναι ικανή να πετύχει το στόχο της στους ρύπους, να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, αλλά και το επίπεδο διαβίωσης των Ευρωπαίων.