Πόσο χρόνο χρειάζεται μία «αλήθεια» για να ακουσθεί; Αν κρίνουμε από αυτό που συμβαίνει με τον πληθωρισμό θα λέγαμε, ότι χρειάζεται περί τα 41 χρόνια !
Για ποια αλήθεια μιλάμε; Για το γιατί, «άλλο» πληθωρισμό ακούμε στα δελτία ειδήσεων και «άλλο» πληθωρισμό καταλαβαίνει η τσέπη μας μπροστά στην συμπαθέστατη/ο Ταμεία του Σούπερ Μάρκετ.
Το μυστήριο λοιπόν λύθηκε και μάλιστα με πολύ «επιστημονικό» και επίσημο τρόπο: ο πληθωρισμός που γίνεται αντιληπτός από την τσέπη μας δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που «μετράνε» οι στατιστικές υπηρεσίες και οι κεντρικές τράπεζες.
Σιγά την «αποκάλυψη» θα πει ο κάθε συνταξιούχος και μισθωτός, «αυτό το έχουμε καταλάβει εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια…».
Ναι αλλά είναι διαφορετικά να επιβεβαιώνουν και να μας λένε οι υπεύθυνοι οικονομολόγοι και καθηγητές του Χάρβαρντ και του ΔΝΤ, ότι πράγματι δεν έχει καμία σχέση ο πραγματικός πληθωρισμός από αυτόν που μετράνε οι στατιστικές υπηρεσίες.
Τι έχει συμβεί; Μία ομάδα καθηγητών οικονομολόγων του Χάρβαρντ και ένας οικονομολόγος του ΔΝΤ έκαναν μία μελέτη για το πόσο θα ήταν ο πληθωρισμός «σήμερα», αν τον μετρούσαν όπως τον μετρούσαν την δεκαετία του 70’ και του 80’.
Μεταξύ αυτών που έκαναν την μελέτη είναι και ο κ. Λάρρυ Σάμμερς ο υπουργός Οικονομικών επί Ομπάμα.
Μέτρησαν λοιπόν τις τιμές εντάσσοντας τις κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών με τις οποίες υπολόγιζαν τον πληθωρισμό μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 80’ επί διοικήσεων Πώλ Βόλκερ στην Κεντρική Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, μαζί και το κόστος δανεισμού.
Και «βρήκαν» ότι αν τον Νοέμβριο του 2022 είχε μετρηθεί ο πληθωρισμός όπως γινόταν μέχρι και το 1983, θα είχε δηλωθεί από την Στατιστική Υπηρεσία πληθωρισμός 18% (!), ήτοι υπερδιπλάσιος από αυτόν που δηλώθηκε.
Η αναλογία δεν είναι σταθερά ακριβώς αυτή γενικά και για τα μεγέθη που ακολούθησαν, αλλά πλησιάζει πολύ σ’ αυτή, δηλαδή περίπου διπλάσιος. Μερικές φορές εμφανίζεται και υπερδιπλάσιος αν συνυπολογισθούν με την πραγματική στάθμισή τους όλα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που αφορούν στην καθημερινή μας ζωή.
Αυτή δηλαδή την «ζωή» που καθορίζεται από τις πραγματικές τιμές προϊόντων και υπηρεσιών και όχι από τις επιμέρους επιλογές που έχουν γίνει από τις στατιστικές υπηρεσίες για να διαμορφώνεται κατά το δοκούν το τελικό αποτέλεσμα. Και αυτό αφορά τις Στατιστικές Υπηρεσίες τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ε.Ε.
Έχει μία σημασία βέβαια το γεγονός ότι αυτοί που «αποκάλυψαν» την εικόνα αυτή είναι οι συγκεκριμένοι καθηγητές και ειδικά ο Λάρρυ Σάμμερς, γιατί είναι οι ίδιοι που είχαν «κατηγορήσει» τις Κεντρικές Τράπεζες ότι έκαναν λάθος όταν είχαν υποτιμήσει τον πληθωρισμό στην αρχή διατηρώντας μηδενικά επιτόκια και ότι ετοιμάζονται για ένα νέο λάθος τώρα, από την ανάποδη…
Θα πει κανείς μικρή σημασία έχει για μάς το πως «λύνουν» τις διαφορές τους οι οικονομολόγοι και οι καθηγητές…
Ναι είναι αλήθεια αυτό, αλλά από τις αποφάσεις τους όμως «ορίζεται» ο τρόπος με τον οποίο καθορίζεται τελικά η ζωή μας σε καθημερινή βάση, είτε αυτό το γνωρίζουμε είτε το αγνοούμε.
Όπως για παράδειγμα με την συγκεκριμένη περίπτωση που τελικά καταλήγει στο τι θα κάνουν οι Κεντρικές Τράπεζες με τα επιτόκια.
Δηλαδή στο πως θα εξελιχθεί αφ’ ενός η αγοραστική δύναμη του δολαρίου και του ευρώ μπροστά στο ταμείο του Σούπερ Μάρκετ ή η δόση για το δάνειο ή της πιστωτικής κάρτάς που έχει χτυπήσει ξανά «κόκκινο».
Αυτό για το οποίο «κατηγορούν» οι συγκεκριμένοι οικονομολόγοι τις στατιστικές υπηρεσίες είναι ότι έχουν «αφαιρέσει» στον ένα ή τον άλλο βαθμό την σταθμισμένη επιβάρυνση της τιμής των προϊόντων και των υπηρεσιών από το κόστος του χρήματος…
Σε τελική ανάλυση δηλαδή και με την «βούλα» πλέον, ξέρουμε ότι ο πληθωρισμός που ανακοινώνεται δεν έχει σκοπό να καταγράψει τις πραγματικές αλλαγές στην αγοραστική μας δύναμη, αλλά έχει άλλους βαθύτερους στόχους στους οποίους θα επανέλθουμε…
Μέχρι τότε καλό θα είναι να βλέπουμε πως πάνε τα ομόλογα και η χρυσή λίρα, σ’ αυτά τα δύο αποτυπώνεται προς το παρόν με σχετική ακρίβεια η πραγματική απώλεια της «τσέπης» μας.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163