Τι θα συμβεί εάν ο Εμανουέλ Μακρόν είναι εχθρός με τον νέο πρωθυπουργό της Γαλλίας; Με αυτό τον τίτλο το Politico εξετάζει τις πιθανές εξελίξεις και τις επιπτώσεις αυτής της «συγκατοίκησης» στην Ευρώπη.
Ένας φιλελεύθερος πρόεδρος, ο Μακρόν, που πολεμά διαρκώς έναν ακροδεξιό πρωθυπουργό, ο Ζορντάν Μπαρντελά θα ήταν συνταγή πολιτικής καταστροφής, σχολιάζει το δημοσίευμα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Γαλλία έχει μπει στην τελική ευθεία για τις εκλογές με τον πρώτο γύρο να είναι στις 30 Ιουνίου και τον δεύτερο στις 7 Ιουλίου, μετά τα απογοητευτικά, για το κυβερνών κόμμα, αποτελέσματα στις ευρωεκλογές του 2024.
Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ενδεχομένως να αναγκαστεί να συνυπάρξει με έναν πρωθυπουργό από εχθρικό κόμμα για να ηγηθεί της κυβέρνησης της Γαλλίας, πιθανότατα τον Ζορντάν Μπαρντελά της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης.
Πώς όμως θα εξελιχθεί αυτή η «συγκατοίκηση»;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η κεντρώοι του Μακρόν ετοιμάζονται πιθανόν για μία βαριά ήττα, στις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου, από την ακροδεξιά.
Οι κεντρώοι του Μακρόν προβλέπεται να υποστούν σοβαρή ήττα στις βουλευτικές εκλογές στις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου. Αυτό θα τον αναγκάσει να στραφεί στην αντιπολίτευση για το σχηματισμό κυβέρνησης, ένας δύσκολος γάμος που οι Γάλλοι αποκαλούν συγκατοίκηση.
Η θητεία του Μακρόν θα έχει διάρκεια μέχρι το 2027 και το ενδεχόμενο πρόωρης παραίτησής του θα προκαλέσει τεράστια πολιτική κρίση.
Τρεις φορές που εφαρμόστηκε η «συγκατοίκηση»
Η Γαλλία έχει βιώσει τη «συγκατοίκηση» τρεις φορές στη σύγχρονη ιστορία της, με τους συντηρητικούς πρωθυπουργούς Ζακ Σιράκ και Εντουάρ Μπαλαντούρ να συνεργάζονται με τον σοσιαλιστή πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν στις δεκαετίες του 1980 και 1990 και τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Λιονέλ Ζοσπέν με τον Σιράκ ως πρόεδρο, από το 1997 έως το 2002.
Ωστόσο, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα λόγω της πολιτικής πόλωσης.
Όπως γράφει το Politico, πως τα προηγούμενα πολιτικά ζευγάρια ανήκαν στο συστημικό πολιτικό τόξο ενώ τώρα με μία πιο ακραία δύναμη να εισβάλλει στο «παιχνίδι» ενδέχεται η Γαλλία να βρεθεί σε αχαρτογράφητα ύδατα.
Οι φόβοι της ΕΕ
Η προοπτική αυτή προκαλεί ήδη συναγερμό στην ΕΕ και όχι μόνο.
Άλλες χώρες της ΕΕ φοβούνται καταστροφικές συνέπειες για το κύρος της Γαλλίας ως παγκόσμιας στρατηγικής δύναμης και βασικού μέλους της ΕΕ – με τις Βρυξέλλες να χάνουν ένα από τα λίγα εναπομείναντα μέλη του μπλοκ που μπορούν να ηγηθούν με κύρος στη διεθνή σκηνή σε θέματα που κυμαίνονται από τη βιομηχανική πολιτική έως την άμυνα.
Όπως γράφει το Politico, οι προσπάθειες να συγκρατηθεί το υψηλό χρέος της Γαλλίας ή να ενισχυθεί η υποστήριξη στην Ουκρανία θα γίνουν ολοένα και δυσκολότερες εάν μία ακροδεξιά κυβέρνηση αναλάβει τα ηνία.
