“Αισθανόμουν ότι λειτουργούσα με αυτόματο πιλότο” θυμάται η Γωγώ Ατζολετάκη.
Για την δύσκολη διαχείριση στην απώλεια του αγαπημένου της πατέρα την ώρα που έπρεπε να ανταπεξέλθει στις επαγγελματικές της υποχρεώσεις αναφέρθηκε, από καρδιάς, η Γωγώ Ατζολετάκη στη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου.
Κληθήκατε ποτέ να ανεβείτε στο σανίδι ενώ βιώνατε μια μεγάλη απώλεια;
Έχω περάσει ένα τραγικό συμβάν. Το 2001 έχασα το πρωί μιας Δευτέρας τον πατέρα μου ενώ ετοιμαζόμουν για την Ινδονησία όπου παρουσιάσαμε με το θέατρο Κνωσός την «Αντιγόνη». Το απόγευμα φύγαμε για Κρήτη να τον κηδέψουμε, γύρισα Τετάρτη, Πέμπτη έκανα γενική δοκιμή και την επόμενη Δευτέρα έφυγα για Ινδονησία. Δεν πρόλαβα να κλάψω τον πατέρα μου. Τον έκλαψα στο μνήμα και μετά είχα γενική δοκιμή. Δεν ήξερα πού βρισκόμουν. Ήμουν σε απόλυτη σύγχυση και σε επτά μέρες βρισκόμουν στη Τσακάρτα. Αισθανόμουν ότι λειτουργούσα με αυτόματο πιλότο.
Πού βρήκατε τότε τη δύναμη;
Πιστεύω είναι μέσα στην ψυχολογία του ηθοποιού. Όταν ο ρόλος έχει καταγραφεί μέσα μας, παίρνουμε απόσταση από την πραγματικότητα. Ενώ μπορεί στην αληθινή μας ζωή να θρηνούμε, μόλις μπούμε στη διαδικασία του να ενδυθούμε μια άλλη προσωπικότητα, λειτουργεί ο μηχανισμός από μόνος του.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163