Στο τελικό στάδιο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισραήλ, για να «κλείσει» η μεγάλη συμφωνία σχετικά με την δημιουργία «θόλου» αεροπορικής άμυνας στην ελληνική επικράτεια, όπως αναφέρουν ανώτατες στρατιωτικές πηγές.
Ο αντιαεροπορικός «θόλος» που θα προστατεύει την Ελλάδα από κάθε είδους εναέρια απειλή, θα αποτελείται από πυραυλικά συστήματα και ραντάρ που κατασκευάζουν εταιρείες στο Ισραήλ, όμως αναμένεται να υπάρξει και συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.
Ειδικότερα, το ελληνικό Επιτελείο έχει ήδη καταλήξει στα όπλα «made in Israel», ενώ ακόμα έχουν συμφωνήσει τόσο στο γενικό περίγραμμα της σύμβασης όσο και στα επιμέρους συστήματα, τα οποία θα περιλαμβάνει το συνολικό εξοπλιστικό «πακέτο».
Ο «θόλος» αεροπορικής άμυνας, που ουσιαστικά θα «κλειδώνει» το μεγαλύτερο μέρος του FIR Αθηνών με έμφαση στο Αιγαίο και στην ηπειρωτική χώρα θα αποτελείται από ένα σύνολο αισθητήρων-ραντάρ, τα οποία θα αναπτυχθούν σε κάθε γωνιά της χώρας με κύρια στόχευση στα ανατολικά της σύνορα.
Τα ραντάρ και οι υπόλοιποι αισθητήρες του «σιδερένιου θόλου» θα «σαρώνουν» τον Εθνικό Εναέριο Χώρο και θα εντοπίζουν οτιδήποτε κατευθύνεται δυτικά στα ισραηλινά πρότυπα. Θα βλέπουν ως «στίγμα» απειλές, όπως ρουκέτες που εκτοξεύονται και κινούνται σε χαμηλά ύψη, μέχρι και βαλλιστικούς πυραύλους που αγγίζουν τα όρια της ανώτατης υπο-τροχιακής διαστημικής πτήσης.
Τα συστήματα αεράμυνας του «θόλου»
Το ΓΕΕΘΑ φαίνεται ότι έχει καταλήξει στην απόκτηση δύο συστημάτων τα οποία θα διαθέτουν διαφορετική εμβέλεια με στόχο να καλυφθεί συνολικά ο εναέριος χώρος. Το δοκιμασμένο στην πράξη σύστημα «David’s Sling», το οποίο φτάνει να εμπλέξει στόχους σε αποστάσεις άνω των 250 χιλιομέτρων αποτελεί δεδομένη επιλογή ενώ για μικρότερες αποστάσεις φαίνεται να αξιολογούνται τα συστήματα «Spyder» και «Barak» με δυνατότητα εμπλοκής στόχων έως 80 και 150 χιλιόμετρα αντίστοιχα.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η διαπραγμάτευση επικεντρώνεται πλέον στο «configuration» των δύο συστημάτων σύμφωνα με τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων που σχετίζονται άμεσα με τις απειλές από τα ανατολικά σύνορα της χώρας.
Το βαλλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας και η μαζική κατασκευή μη επανδρωμένων οπλισμένων αεροσκαφών τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε επιθέσεις κορεσμού της ελληνικής αεράμυνας βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής, με το ελληνικό Επιτελείο να προσαρμόζει πάνω τους τον υπό ανάπτυξη «θόλο». Ταυτόχρονα στόχος είναι ο «θόλος» της αεράμυνας να είναι διαλειτουργικός με δυνατότητα συνεργασίας με τα υπόλοιπα οπλικά συστήματα, τα οποία διαθέτει στη «φαρέτρα» του το ελληνικό οπλοστάσιο.
Σημείο αναφοράς η διαλειτουργικότητα
Προϋπόθεση είναι η δημιουργία ενός ενιαίου κέντρου λήψης, επεξεργασίας και αξιοποίησης των πληροφοριών. Ζητούμενο είναι ο διακλαδικός χαρακτήρας του «θόλου» καθώς πέρα από τον Στρατό Ξηράς, ο οποίος άλλωστε έχει αναλάβει να «τρέξει» το πρόγραμμα, απαραίτητη θα είναι η διασύνδεση του τόσο με τις αεροπορικές όσο και με τις ναυτικές δυνάμεις.
Άλλωστε και τα σύγχρονα μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας, Rafale, F-16 Viper και F-35 τα επόμενα χρόνια, αλλά και οι φρεγάτες Belharra διαθέτουν κορυφαίες δυνατότητες τόσο στον εντοπισμό στόχων στον αέρα όσο και προσβολής τους με ίδια όπλα. Ειδικά οι Aster-30 θεωρούνται ως οι κορυφαίοι παγκοσμίως αντιαεροπορικοί πύραυλοι με αξιοπιστία που αγγίζει το 100%.
Παρά το γεγονός ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση για περισσότερο από ένα χρόνο, οι συζητήσεις βρίσκονται στο τελικό στάδιο ενώ ήδη έχει εμπλακεί και η αρμόδια διεύθυνση για τα εξοπλιστικά κρατική Sibat, καθώς η συμφωνία θα είναι διακρατική όπως άλλωστε έγινε και με την απόκτηση των κατευθυνόμενων βλημάτων τύπου Spike Nlos.
Πηγή: OnAlert.gr – Ρεπορτάζ: Κώστας Σαρικάς
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163