Ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι ένα πολιτικό ον. Αγαπάει αυτό που κάνει όσο λίγοι μέσα στο κοινοβούλιο. Το έχει αποδείξει άλλωστε πολλές φορές. Το έχει αποδείξει από την επιλογή που έκανε όταν είχε να διαλέξει ανάμεσα σε δυο αγάπες: την πολιτική και την ιατρική. Ποτέ δεν έπαψε να είναι γιατρός αλλά η μεγάλη του αδυναμία, η πολιτική επικράτησε και νίκησε κατά κράτος.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένος σήμερα που κατέχει πλέον το τρίτο πολιτειακό αξίωμα της χώρας και μάλιστα χωρίς ποτέ να κάνει ουδεμία έκπτωση.
Στον νέο Πρόεδρο της Βουλής μου αρέσουν πολλά. Μου αρέσει το «ψαρωτικό» που έχει και είναι ανεπιτήδευτο. Μου αρέσει το ιδιαίτερο χιούμορ που έχει. Μου αρέσει που είναι και της παλιάς σχολής αλλά και πάντα έχει μια ιδιαίτερη πινελιά στο ντύσιμό του. Μου αρέσει γιατί είναι ευρωπαίος.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης μου αρέσει κυρίως γιατί στην πρώτη του ομιλία ως Πρόεδρος της Βουλής δεν δίστασε να υποκλιθεί στους συναδέλφους του, δεν μακρηγόρησε, έπιασε αμέσως δουλειά και κυρίως έκανε σχεδόν τους πάντες από όλες τις πτέρυγες της Βουλής να τον χειροκροτήσουν όρθιοι.
Καλή αρχή κύριε Πρόεδρε
