Βασιλικοί γάμοι… Ανέκαθεν αποτελούσαν από τα πιο εντυπωσιακά και πολυτελή κοινωνικά γεγονότα, γεμάτα glamour, υψηλούς καλεσμένους, τελετουργικά. Αυτοί οι γάμοι συνήθως δεν είναι απλώς προσωπικές στιγμές για τα ζευγάρια που αποφάσισαν να ζήσουν μαζί για το υπόλοιπο της ζωής τους, αλλά και εκδηλώσεις που επηρεάζουν το κοινό και την ιστορία ενός κράτους.
Οι royal γάμοι χαρακτηρίζονται από πολυτελή διοργάνωση, ακριβή προετοιμασία και μεγαλοπρέπεια. Από την επιλογή των νυφικών μέχρι τη διακόσμηση και τους καλεσμένους, κάθε λεπτομέρεια είναι προσεκτικά επιλεγμένη για να αντανακλά την αίγλη και το κύρος της βασιλικής οικογένειας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το νυφικό της εκάστοτε βασίλισσας ή πριγκίπισσας αποτελεί πάντα κεντρικό σημείο του ενδιαφέροντος, συχνά σχεδιασμένο από διάσημους μόδιστρους, άλλοτε παραδοσιακό και ρομαντικό κι άλλοτε πιο… τολμηρό, αντλώντας στοιχεία από την οικογενειακή ιστορία και την κουλτούρα της χώρας. Οι καλεσμένοι είναι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, εστεμμένοι, μέλη βασιλικών οικογενειών αλλά και μεγάλες προσωπικότητες.
Ευτυχώς για το φιλοθέαμον κοινό, οι κοινωνικές αλλαγές, η τηλεόραση και τα social media έχουν φέρει τους γάμους αυτούς πιο κοντά στους κοινούς θνητούς, προσφέροντας εικόνες και στιγμές που κάποτε ήταν αποκλειστικές για λίγους.
Από το φιλί της Νταϊάνα και του Καρόλου μέχρι τα δάκρυα της Σαρλίν την ώρα του γάμου με τον πρίγκιπα Αλβέρτο, κάνουμε μία βόλτα σε αξέχαστους βασιλικούς γάμους που τα είχαν όλα: πολυτέλεια, παραμύθι και… ψιθύρους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
20 Νοεμβρίου 1947: Ο γάμος της Ελισάβετ και του Φίλιππου Μάουντμπατεν
Ήταν 20 Νοεμβρίου το 1947 όταν ολόκληρος ο κόσμος γύριζε το βλέμμα του στο Αββαείο του Γουέστμινστερ, εκεί που γινόταν ένας γάμος που έμελλε να μείνει στην ιστορία. Η πριγκίπισσα Ελισάβετ, η μελλοντική βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενωνόταν με τα δεσμά του γάμου με τον Φίλιππο Μαουντμπάτεν, τον γοητευτικό πρίγκιπα ελληνικής και δανικής καταγωγής, που θα έμενε στο πλευρό της για 74 χρόνια – μέχρι ο θάνατος να τους χωρίσει.
Ο γάμος της βασίλισσας Ελισάβετ Β’ και του Πρίγκιπα Φίλιππου είναι μία από τις πιο εμβληματικές στιγμές της βρετανικής βασιλικής ιστορίας και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ίδια την πορεία του Ηνωμένου Βασιλείου και της βρετανικής μοναρχίας. Η τελετή τους υπήρξε εκκεντρική και γεμάτη παράδοση τηρώντας πάντα το πρωτόκολλο στο οποίο η Ελισάβετ ήταν απόλυτα πιστή.
Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος γνωρίστηκαν όταν ήταν και οι δύο ακόμα νέοι, ενώ ο Φίλιππος ήταν στρατιώτης του βρετανικού ναυτικού. Η σχέση τους αναπτύχθηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια των χρόνων, και το 1947 ο Φίλιππος ζήτησε το χέρι της Ελισάβετ.
Παρά τις αντιρρήσεις από μέλη της βασιλικής οικογένειας και τις κοινωνικές πιέσεις (λόγω του ότι ο Φίλιππος προερχόταν από μια εξόριστη ελληνική οικογένεια και είχε αμφιλεγόμενη καταγωγή), η Ελισάβετ και ο Φίλιππος προχώρησαν με τον γάμο τους, τον οποίο σχεδίασαν με σχεδόν χειρουργική προσοχή.
Λίγο πριν από το γάμο, ο Φίλιππος αποποιήθηκε τους ελληνικούς και δανικούς τίτλους ευγενείας που κατείχε, προσηλυτίστηκε στον αγγλικανισμό από την ορθοδοξία και υιοθέτησε τον τίτλο Υπολοχαγός Φίλιπ Μαουντμπάτεν, λαμβάνοντας έτσι το επώνυμο της βρετανικής οικογένειας της μητέρας του.
Πήρε τον τίτλο Δούκας του Εδιμβούργου και την προσφώνηση Αυτού Βασιλική Υψηλότητα.