Ο “ισχυρός άνδρας” της παγκόσμιας ομοσπονδίας αναφέρθηκε και στην πρόσφατη συνάντηση της FIBA με το NBA και τη Euroleague και την προσπάθεια επανένωσης του μπάσκετ στην Ευρώπη.
Στα τελευταία δημοσιεύματα σχετικά με το ΝΒΑ: «Νομίζω ότι σε παλαιότερες φάσεις αυτής της σχέσης, έχουμε υπερεκθέσει, όχι μόνο προς το κοινό μας, το οποίο έχουμε υποχρέωση να ενημερώνουμε, αλλά γενικότερα, έχουμε υπερεκθέσει και τις συζητήσεις και τις διαφωνίες, και τις αντιρρήσεις και τα επιχειρήματα-αντεπιχειρήματα. Χωρίς να είμαι καθόλου μυστικοπαθής, πιστεύω ότι οι συναντήσεις που γίνονται, πρέπει να γίνονται και πρέπει να επαλαμβάνονται σε περιβάλλον όπου ο καθένας βάζει τη μελλοντική στρατηγική του στο τραπέζι και πρέπει να δει με τους άλλους προς τα που μπορεί να συμπορευθεί. Εμείς έχουμε μία στρατηγική συνεργασία με το ΝΒΑ, πάντα στα report της γενικής συνέλευσης της FIBA αναφέρομαι στο ΝΒΑ και τη ΔΟΕ ως δύο στρατηγικούς εταίρους της FIBA, γιατί με τη ΔΟΕ έχουμε μία πολύ δεδομένη στρατηγική συμπόρευση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τη θέση του μπάσκετ εκεί. Και με το ΝΒΑ έχουμε μία στρατηγική συμπόρευση για να μεγαλώσει το σπορ παγκοσμίως. Αυτή η συνεργασία, όπως είπα εξαρχής, πρέπει να καταλάβουμε που πηγαίνουν και οι ομάδες μας, οι σύλλογοι, ένα πολύ σημαντικό γκρουπ των ευρωπαϊκών ομάδων και να προσπαθήσουμε να συγκλίνουν οι στρατηγικές. Αυτό είναι το μέλλον… Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η στρατηγική συμπόρευση είναι το μέλλον. Διότι όπως σας είπα, μόνο μέσω της Ενώσεως και μεγαλώνει η πίτα της αγοράς, μιλώντας με εμπορικούς όρους, αλλά και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέσα από αυτή τη συμπόρευση θα μπορέσουμε να έχουμε και κάποια πράγματα, τα οποία είναι πράγματα κοινής λογικής όσον αφορά το καλεντάρι. Δε θέλω να σχολιάσω τα σενάρια. Έκανα μία δήλωση που είναι πολύ σαφής. Νομίζω ότι οι συζητήσεις που γίνονται, γίνονται σε καλό κλίμα και από εκεί και πέρα είναι θέμα να τις προχωρήσουμε μέσα σε αυτό το καλό κλίμα και να βρίσκουμε λύσεις. Δεν νομίζω ότι είναι καλή, ούτε για τους φιλάθλους μας, ούτε για τις Ομοσπονδίες μας, η επεξεργασία σεναρίων».
Τα εσωτερικά της Ευρωλίγκας και τις ανάγκες των ομάδων της Ευρωλίγκας: «Νομίζω ότι οι ομάδες ξέρουν πολύ καλά τι ψάχνει η κάθε μία από αυτές. Και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η FIBA είναι πάντα εκεί για αυτές. Αυτό δεν έχω κανένα πρόβλημα, όπως το έχω πει σε ιδιωτικό επίπεδο, να το πω και δημόσια: Η FIBA είναι εδώ για όλους».
Το BCL: «Το ΒCL νομίζω ότι κάθε χρόνο μας εκπλήσσει, τόσο με τον πανευρωπαϊκό χαρακτήρα του, όσο και με την ποιότητα των ομάδων, όσο και με την ποιότητα του τελικού τουρνουά, που είναι κάθε χρόνο και καλύτερο. Μέσα στην περίοδο της πανδημίας διεξήχθησαν δύο τελικές φάσεις και θα ήθελα να το εντάξω στη γενικότερη στρατηγική μας. Ένας από τους 8 στρατηγικούς στόχους της FIBA είναι η διαμόρφωση των διεθνών διοργανώσεων των συλλόγων. Έχουμε το BCL, έχουμε και το BCL Americas. Κάναμε μέσα στην πανδημία τρία Final 8… Δύο στην Ευρώπη κι ένα στην Αμερική. Kάθε χρόνο περισσότερες ομάδες καταλαβαίνουν ότι αυτή η διοργάνωση είναι για να εξελίξει τις ομάδες, αλλά και τις εθνικές λίγκες. Εμείς, αυτό το έχουμε ως βασική αρχή. Ότι περνάει ο δρόμος για το BCL μέσα από την καταξίωση στην Εθνική λίγκα».
Αν τον ιντριγκάρει σε προσωπικό επίπεδο, να είναι αυτός που θα ενώσει το ευρωπαϊκό μπάσκετ: «Δεν το βλέπω καθόλου προσωπικά και δε μιλάω έχοντας μία επίφαση ταπεινοφροσύνης, το λέω πραγματικά θεσμικά. Για εμάς πρέπει να είναι αυτονόητο, άσχετα αν παλεύουμε για το αυτονόητο -άσχετα αν κι εμείς ως χώρα, παλεύουμε για τα αυτονόητα… Οπότε δεν με πειράζει να παλέψω πάρα πολύ για αυτό. Βλέπω μία θαυμαστή σύμπνοια μεταξύ των Ομοσπονδιών, βλέπω μία διαρκώς αυξανόμενη συνεργασία των Ομοσπονδιών με τις Λίγκες, που με χαροποιεί πάρα πολύ και βλέπω ταυτόχρονα ένα πολύ καλύτερο βαθμό επικοινωνίας των συλλόγων, είτε πρόκειται για συλλόγους που παίζουν στην Ευρωλίγκα, ή αλλού, με τις Ομοσπονδίες τους. Ενόψει των εθνικών ομάδων και του νέου κύκλου του παγκοσμίου κυπέλλου, αυτό για εμάς είναι βασικό».
Την ελληνική Ομοσπονδία και τι θα ήθελε να συμβεί στην ελληνική Ομοσπονδία που να αντανακλά και στο ευρωπαϊκό μπάσκετ: «Η Ελλάδα είναι μία πληθυσμιακά μικρή χώρα, αλλά μπασκετικά μεγάλο καράβι. Οι εκλογές έδωσαν μία νέα κατάσταση. Βλέπω έναν πρόεδρο πάρα πολύ δραστήριο, βλέπω γύρω του ανθρώπους που πραγματικά θέλουν να δουλέψουν, να συνεργαστούν μέσα σε μία σειρά από πράγματα. Τη στοχοθεσία θα την κάνουν εκείνοι κι εμείς είμαστε εδώ για να τους στηρίξουμε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε 213 μέλη, αλλά μιλάμε για μία χώρα που είναι στο αντρικό ranking στο Τοπ 10, και το γυναικείο στο Τοπ 20. Άρα είναι δουλειά μας να τους ενισχύσουμε σε αυτό το κομμάτι. Μιλώντας ως FIBA και όχι ως Έλληνας, πρέπει να δούμε μία νέα κατάσταση στο γυναικείο μπάσκετ και μία νέα κατάσταση στο 3×3. Αυτοί είναι δύο τομείς, που η Ελλάδα μπορεί να κάνει άλματα».
Το ενδεχόμενο ανάληψης μεγάλων διοργανώσεων από την Ελλάδα: «Πείτε μου μία διοργάνωση που δεν έχει κάνει η Ελλάδα. Όταν είχαμε το Final 8, παρά το πρωτόκολλο, είχαμε με μεγάλη προσοχή κάποιους εκλεκτούς καλεσμένους που μου έκαναν κάποια σχόλια για το ΟΑΚΑ και το πως είχε μεταμορφωθεί. Τους είπα ότι εδώ, σε αυτό το γήπεδο έχουμε κάνει τελικό Ολυμπιακών Αγώνων, Παγκοσμίου Κυπέλλου, Ευρωμπάσκετ, Φάιναλ Φορ. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά venues με τόση ιστορία. Σαφώς, η ΕΟΚ πρέπει να βάλει μία σειρά προτεραιοτήτων. Για εμάς είναι σαφές ότι η Ελλάδα αποτελεί μία πολύ σημαντική χώρα για το μπάσκετ, διαθέτει το know how για τις διοργανώσεις κι από εκεί και πέρα μία καλή υποψηφιότητα είναι πάντα ευπρόσδεκτη και το ΔΣ της FIBA θα πάρει τις αποφάσεις του».
Τη πιθανή δυσκολία που έχει ο ίδιος να αποτινάξει το μανδύα του Έλληνα στις σχέσεις του με τους Έλληνες: «Έχουμε μία αρχή εμείς… Ίσως ακούγεται πολύ σχηματικό, αλλά όταν μπαίνω στο γραφείο κάθε πρωί, αφήνω το διαβατήριο στην reception, όπου πλέον περνάμε και από έλεγχο θερμοκρασίας, οπότε έχουμε όλοι έναν λόγο να περάσουμε από αυτό το σημείο. Ότι καταλαβαίνω κάποια πράγματα που συμβαίνει καλύτερα, δεδομένου ότι έχω μεγαλώσει στην Ελλάδα κι έχω περάσει από τη μηχανή που λέγεται ελληνικό μπάσκετ, αυτό είναι αλήθεια. Αυτό όμως, το χρησιμοποιώ ως πλεονέκτημα. Και στο παρελθόν, αλλά και σήμερα οι γραμμές είναι σαφείς, η Ομοσπονδία ποτέ δεν τις ξεπερνάει, εγώ εκ του επαγγέλματος, αλλά κι εκ φύσεως δε θα τις ξεπερνούσα και νομίζω ότι αυτό γίνεται σεβαστό και από τις υπόλοιπες χώρες που γνωρίζουν πώς δουλεύουμε για όλους».