Η Ελλάδα γύρισε την πλάτη στον σύγχρονο Ποσειδώνα της. Στον άνθρωπο που συγκίνησε τους πάντες με την υπερπροσπάθειά του στα 10.000 μέτρα ανοιχτής θάλασσας, στον μαραθώνιο κολύμβησης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, όπου κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, τερματίζοντας στον ίδιο χρόνο με τον πρώτο αλλά χάνοντας το χρυσό στην τελευταία χεριά!
ΔΕΙΤΕ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ
Κι αν για όλους τους Έλληνες το αργυρό μετάλλιο του Σπύρου Γιαννιώτη, ενός από τους κορυφαίους ΑΘΛΗΤΕΣ που γνώρισε ποτέ η χώρα μας, είναι σαν χρυσό, φαίνεται πως για τους “επίσημους” μετρά μόνο η πρώτη θέση, το χρυσό μετάλλιο και η… αριστεία! Και αντίθετα απ’ ό,τι έγινε κατά την επιστροφή της Άννας Κορακάκη (χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να μειώνει τη δική της επιτυχία και την κατάκτηση δυο Ολυμπιακών μεταλλίων στους ίδιους Αγώνες), όταν και κόκκινο χαλί της έστρωσαν και στην πίστα την υποδέχτηκαν και υπουργός της κυβέρνησης βρέθηκε στο αεροδρόμιο, για τον Σπύρο Γιαννιώτη η τελετή υποδοχής θα είναι… μνημονιακή.
Αυτό βέβαια δεν είναι και απαραίτητα κακό. Χωρίς αγήματα, επισήμους, πολιτικούς και… τυμπανοκρουσίες, ο απλός κόσμος που βρίσκεται στο αεροδρόμιο θα μπορέσει να απολαύσει και να αποδώσει στον Σπύρο Γιαννιώτη τις τιμές που του αξίζουν. Μόνο μέλη της κολυμβητικής ομοσπονδίας βρέθηκαν στο αεροδρόμιο για να υποδεχτούν τον αργυρό Ολυμπιονίκη του Ρίο. Ούτε υπουργός, ούτε άλλος εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ούτε εκπρόσωπος της ΓΓΑ. Κανείς…
Ο Έλληνας Ολυμπιονίκης, ο 36χρονος κολυμβητής που κατέκτησε στον τελευταίο αγώνα της ζωής του το μοναδικό μετάλλιο που έλειπε από την πλούσια συλλογή του, το μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έφτασε μέσω Ρώμης με πτήση της Alitalia στο αεροδρόμιο Ελεύθεριος Βενιζέλος το πρωί της Πέμπτης (18.06.2016) λίγο πριν από τις 11:40. Μαζί με τον Γιαννιώτη επέστρεψαν ο προπονητής του Νίκος Γέμελος και η συναθλήτριά του Κέλλυ Αραούζου, η οποία κατετάγη 11η στον αντίστοιχο αγώνα των γυναικών.
Με μια γαλανόλευκη σημαία περασμένη στο λαιμό του και ένα χαμόγελο ευτυχίας ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του, ο Σπύρος Γιαννιώτης εμφανίστηκε στην αίθουσα αφίξεων και τα χειροκροτήματα και τα μπράβο από εκείνους που χάρηκαν με τη χαρά του, περίσσεψαν! Έδειξε το μετάλλιό του και άκουσε μπράβο, την ώρα που συγγενείς, φίλοι, πολίτες και μέλη της Κολυμβητικής Υπηρεσίας τον χειροκροτούσαν και του φώναζαν “μπράβο”. Γιατί μόνο αυτό του αξίζει: χειροκρότημα, μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα έχει προσφέρει στον ελληνικό αθλητισμό.
“Τα έδωσα όλα, ήξερα πως ήταν η τελευταία μου κούρσα. Πήγαινα με κλειστά μάτια” είπε στις πρώτες του δηλώσεις, εμφανώς συγκινημένος και με την ταπεινότητα και την ευγένεια που τον διακρίνουν εδώ και πολλά χρόνια. Δεν ήταν λίγοι οι πολίτες που βρέθηκαν στο αεροδρόμιο και θέλησαν να τον πλησιάσουν για να του δώσουν συγχαρητήρια για τη σπουδαία επιτυχία του.
“Είναι πολύ ωραίο να σταματάς ψηλά. Νιώθω ολοκληρωμένος. Θέλω να ξεκουραστώ” τόνισε και απαντώντας σε ερώτηση για το μέλλον του, δεν έκρυψε πως ακόμη δεν το έχει σκεφτεί. Σίγουρα όμως, θα έχει να κάνει με τον αθλητισμό. Άλλωστε, αυτό είναι η ζωή του τα τελευταία 30 χρόνια!
Μετά την αίθουσα αφίξεων, ο Σπύρος Γιαννιώτης βρέθηκε στην αίθουσα Τύπου του αεροδρομίου για να μιλήσει στους δημοσιογράφους για τον άθλο της Βραζιλίας.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΟΥ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163