Άνοιξε το στόμα του και τα έβαλε με όλους -μιλώντας για τη θητεία του στην Ένωση- λέγοντας απίστευτες ατάκες. Οι “τζάμπα μάγκες”, ο ρατσισμός που ένιωσε, οι δημοσιογράφοι που “... τους ταΐζουν σουβλάκι” και το τελευταίο του παιχνίδι με την ΑΕΚ, στο οποίο “...όλοι ήθελαν να χάσουμε από την ΑΕΛ και να φύγω”.
Διαβάστε τα όσα είπε ο Τιμούρ Κετσπάγια στον “Super ΣΠΟΡ Fm” Κύπρου:
Για τους Έλληνες δημοσιογράφους:
«Στην Ελλάδα οι δημοσιογράφοι έχουν εγκλωβίσει το ποδόσφαιρο για το συμφέρον τους. Στην Ελλάδα στην κάθε ομάδα έχουν δική τους εφημερίδα και γράφουν ό,τι θέλουν οι παράγοντες. Τους ταΐζουν ένα σουβλάκι και γράφουν ότι θέλουν».
Για τη σύγκριση της ΑΕΚ με τον ΑΠΟΕΛ:
«Να μην κάνουμε τέτοια σύγκριση. Δεν θέλω να συγκρίνω με αυτό τον τρόπο. Τόσο μας υποτιμάνε, όμως τις περισσότερες φορές έχουμε κερδίσει. Πολλοί παίκτες πήγαν στην Ελλάδα και έκαναν μεγάλη καριέρα. Και εγώ όταν πήγα έλεγαν ότι έφεραν το παλτό. Το 2005 με ρώτησαν πότε θα πάει Κυπριακή ομάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Τους είπα ότι μόνη ελπίδα είναι να βρεθούμε αντιμέτωποι με ελληνική ομάδα. Μετά από αυτή τη δήλωση, μου έχουν κάνει τη ζωή μαρτύριο. Στην ΑΕΚ, τους άφησα στη 2η θέση, δύο βαθμούς πίσω από την κορυφή και τώρα είναι 16 βαθμούς πίσω. Δεν έχω πρόβλημα με τον Μοράις. Αυτός ήταν βοηθός του Μουρίνιο. Εγώ ήμουν απέναντι του και τους έβαλα 3 γκολ. Θέλεις να φτιάξεις ομάδα; Θέλεις προπονηταρά; Πλήρωσε. Όχι τζάμπα μάγκες. Ένιωθα ότι πήγα εκεί ως θύμα.
Το καλοκαίρι δεν έγιναν κάποιες μεταγραφές, έφταιξε ο τεχνικός διευθυντής. Χάσαμε από τον Ολυμπιακό και ενώ είχαμε να νικήσουμε εκεί μέσα από τότε που ήμουν εγώ παίκτης. Με άφησαν ακόμα ένα παιχνίδι στη Λάρισα για να δικαιολογήσουμε ότι χάσαμε τη χρονιά. Μετά τη νίκη μας δεν μιλιούνταν, επειδή ήθελαν να χάσουμε και να φύγω».
Για τον Λαΐφη:
«Ένα παίκτη ζήτησα και τον χάσαμε για 100.000 ευρώ. Από τους προπονητές που είναι στην Ελλάδα, δεν υπάρχει άλλος με καλύτερο βιογραφικό από εμένα. Μόνο εγώ όμως, ένιωθα τον ρατσισμό και αυτό με πληγώνει. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορείς να ζήσεις με την αγωνία ότι είναι τελευταίο παιχνίδι. Τώρα πάλι φταίω εγώ».
Για τον Ντε Βινσέντι:
«Ο Ντε Βινσέντι ήταν πονηρός παίχτης. Έπρεπε να βρω τρόπο για να μη ζημιωθεί η ομάδα και να έχει όφελος. Κάποιες συνομιλίες που είχα μαζί του και δεν ήξερα πως έβρισκα την ηρεμία και τη δύναμη να συγκρατηθώ. Πήγαινα σπίτι και τα έσπαζα όλα»
