Με το χρυσό μετάλλιο από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ενόργανης του Μόντρεαλ περασμένο στο λαιμό του επέστρεψε στην Ελλάδα ο Λευτέρης Πετρούνας. "Το δύσκολο είναι να παραμείνεις στην κορυφή", τόνισε ο Έλληνας “άρχοντας των κρίκων”.
Ο Λευτέρης Πετρούνιας επέστρεψε το μεσημέρι της Τρίτης (10/10) στην Ελλάδα, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής και τον πρόεδρο της ΕΓΟ, Θανάση Βασιλειάδη.
Ο Έλληνας χρυσός Ολυμπιονίκης του Ρίο έκανε το repeat, κατακτώντας για δεύτερη σερί φορά το χρυσό στο Παγκόσμιο του Μόντρεαλ, δήλωσε ότι αυτή η φορά πιέστικε λίγο περισσότερο από άλλες, ενώ ανέφερε πως το δύσκολο είναι η παραμονή στην κορυφή.
Τον παγκόσμιο πρωταθλητή των κρίκων υποδέχθηκε ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων ότι θεωρεί πως αυτή η γενιά αθλητών είναι η πιο σπουδαία, γιατί καταφέρνουν τόσα πολλά μέσα από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Μάλιστα, πρόσθεσε οως μαζί με την ομοσπονδία, θα κοιτάξουν να προχωρήσουν το μεγάλο αίτημα της οικογένειας της ενόργανης γυμναστικής, για την ανάληψη μίας διεθνούς διοργάνωσης από τη χώρα μας, ώστε να μπορέσουν οι Ελληνες φίλαθλοι να δουν αγωνιζόμενο τον Λευτέρη Πετρούνια, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά της εθνικής ομάδας.
Τέλος, ο ομοσπονδιακός προπονητής, Δημήτρης Ράφτης, επανέλαβε ότι το δύσκολο είναι να μένεις και όχι να φτάνεις στην κορυφή, και εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο Λευτέρης Πετρούνιας θα είναι στην κορυφή για μεγάλο διάστημα ακόμη.
Οι δηλώσεις του Λευτέρη Πετρούνια
«Ένα χρυσό μετάλλιο ακόμη ήρθε, πιεστήκαμε λίγο περισσότερο αυτή τη φορά, αλλά όλα πήγαν όπως έπρεπε.
Ήταν μια δύσκολη διοργάνωση, με δύσκολους αντίπαλους, το επίπεδο ανέβηκε, αλλά δόξα τω Θεώ τα καταφέραμε».
Για το που αφιερώνει το μετάλλιο:
«Στην Ελλάδα, στον προπονητή μου, στους ανθρώπους που με στηρίζουν. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε ό,τι κι αν συμβαίνει, πάντα με το χαμόγελο».
Για το πόσο δύσκολο είναι να μένεις στο πιο υψηλό επίπεδο:
«Το δύσκολο είναι να μείνεις. Είναι αρκετά πιο δύσκολο από το να φτάσεις, το να παραμείνεις. Από εκεί και πέρα είναι θέμα προπονητή, δουλειάς, τύχης, παίζουν πολλά πράγματα ρόλο».
Για τους Έλληνες φιλάθλους που τον στήριξαν στον Καναδά και το ζεϊμπέικο που χόρεψε:
«Είχε αρκετούς Έλληνες στον Καναδά, όντως ήταν σα να αγωνιζόμουν σε δικό μας μέρος.
Η ζεϊμπεκιά ήταν μια ζεϊμπεκιά που έγινε επειδή κερδίσαμε, χορεύαμε πάνω στον ενθουσιασμό και κάναμε και την πλάκα μας».