Σαράποβα: “Θεωρώ πως η Σερένα με μισεί! Την άκουσα να κλαίει με λυγμούς”

Η αγωνιστική αξία της Σαράποβα είναι αδιαμφισβήτητη, βάζοντας την Ρωσίδα στις κορυφαίες θέσεις του παγκόσμιου ράνκινγκ στο γυναικείο τένις.

Φυσικά, στο επίκεντρο της δημοσιότητας -για αρνητικό όμως λόγο- την έφερε και η “εμπλοκή” στην γνωστή ιστορία ντόπινγκ, που έφερε και τον αποκλεισμό της από τους αγώνες.

Έτσι, βάζοντας το υπέροχο πρόσωπο της στο εξώφυλλο, η Μαρία Σαράποβα, αποφάσισε να συγγράψει την αυτοβιογραφία της, που κάνει πρεμιέρα σήμερα, 12 Σεπτεμβρίου, με τίτλο “Unstoppable: My Life so far”, δηλαφή: “Ασταμάτητη. Η ζωή μου μέχρι τώρα” …

“Δεν πρόκειται να ξαναχάσω από αυτήν την μικρή πουτ…!”

Στις πολλές σελίδες του βιωματικού βιβλίου, η Σαράποβα αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται…Μιλάει για όλα όσα θέλει να γίνουν γνωστά, ενώ ξεχωριστό ενδιαφέρον, έχει το απόσπασμα στο οποίο η Ρωσίδα πρωταθλήτρια, αναφέρεται στην πρώτη νίκη της επί της Σερένα Γουίλιαμς…

Η πρώτη φορά που συναντήθηκαν οι δύο τενίστριες, ήταν τον Μάρτιο του 2004 στο διεθνές τουρνουα του Κι Μπρισμπέϊν. Η 17χρονη και άπειρη Σαράποβα, ηττήθηκε σ΄ ένα αποτέλεσμα που χαρακτηρίσθηκε απολύτως φυσιολογικό. Σε αντίθεση με ότι συνέβη τέσσερις μήνες αργότερα… Ηταν Ιούλιος της ίδιας χρονιάς και η νεαρή Ρωσίδα φθάνει «αθόρυβα» στον τελικό του Γουίμπλεντον. Αντίπαλος της, η κορυφαία Αμερικανίδα που μετεξελίχθηκε σε «ζωντανό θρύλο» του αγωνίσματος…

Μετά από εξαιρετική εμφάνιση, η Σαράποβα επικρατεί της Γουίλιαμς, προκαλώντας τον πρώτο …σεισμό στην καριέρα της.

“Οταν τελείωσε ο αγώνας, η Σερένα ήλθε και με αγκάλιασε…Ψυθίρισε κάτι σαν «καλή δουλειά» και χαμογέλασε”, θυμάται η Σαράποβα και προσθέτει: “Ομως μέσα της δεν γελούσε καθόλου. Οταν μπήκα στα αποδυτήρια, την άκουσα να ουρλιάζει και να κλαίει με λυγμούς. Εφυγα όσο πιό γρήγορα μπορούσα, όμως ήξερε ότι ήμουν εκεί.

Λίγο μετά το τουρνουά, άκουσα ότι η Σερένα είπε σ΄έναν φίλο -ο οποίος μου το επιβεβαίωσε- πως δεν πρόκειται να ξαναχάσω από αυτήν την μικρή πουτ…! Με την Σερένα, θα μπορούσαμε να είμαστε φίλες. Εχουμε το ίδιο πάθος. Αλλά δεν είμαστε. Θεωρώ πως με μισεί, επειδή είμαι εκείνο το κοκκαλιάρικο μικρό κορίτσι που την νίκησε στο Γουίμπλεντον. Ομως νομίζω, ότι με μισεί περισσότερο, επειδή την άκουσα να κλαίει”…