Η Τζέλαρεχ Ναζέμι έχει γράψει ιστορία. Είναι η πρώτη γυναίκα από τη χώρα της, το Ιράν, που βρίσκεται σε μια διοργάνωση ποδοσφαίρου σάλας υπό την αιγίδα της FIFA. «Το να δείξω στους άνδρες ότι μπορώ να το κάνω, αποτελεί μεγάλο κίνητρο για μένα», λέει η Ναζέμι, η οποία παρουσιάζεται στα παιχνίδια με τη μπούργκα, όπως επιτάσσει η θρησκεία και η παράδοση.
Η διαιτησία είναι το πάθος της και παρά τη συστολή που έχει έξω από το γήπεδο, όταν βρίσκεται μέσα σε αυτό και βάζει την σφυρίχτρα στο στόμα, μετατρέπεται σε κάτι διαφορετικό, έχει αυτοπεποίθηση και δεν αφήνει περιθώρια σε κανέναν να την αμφισβητήσει. Κάπως έτσι, βρέθηκε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων στο Μπουένος Άιρες, όπου μάλιστα ορίστηκε να σφυρίξει και τον τελικό των γυναικών, όπου η Πορτογαλία νίκησε 4-1 την Ιαπωνία!
Η 34χρονη Ιρανή έχει σπάσει τα στερεότυπα και έχει αποδείξει ότι ακόμα και προερχόμενη από μια χώρα με πολλές ιδιαιτερότητες και με αντιλήψεις αναχρονιστικές, κατάφερε να ανελιχθεί και να κυνηγήσει το όνειρό της.
Η ίδια μίλησε στο σάιτ της FIFA για την πορεία της σταδιοδρομίας της, καλύπτοντας θέματα όπως η επιλογή του futsal για το ποδόσφαιρο, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην πορεία και την κατάστασή της σήμερα, όπου είναι μία από τις πολλές γυναίκες διαιτητές που δουλεύουν υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου του Ιράν.
Γιατί θέλατε να γίνετε διαιτητής;
«Περίπου 15 χρόνια πριν, έπαιζα ποδόσφαιρο στο Ιράν, όταν ο αδελφός μου, ο οποίος ήταν διαιτητής στην SuperLiga, με ώθησε να δοκιμάσω. Είπε ‘Μπορείς να το κάνεις, μπορείς να είσαι μια από τις πρώτες». Στο Ιράν, το πρώτο γκρουπ γυναικών διαιτητών ξεκίνησε πριν από 15 χρόνια».
Γιατί επιλέξατε το futsal έναντι του 11Χ11;
«Επειδή το futsal στο Ιράν παίζεται σε ένα πραγματικά υψηλό επίπεδο, υψηλότερο από το ποδόσφαιρο. Για να ξεκινήσω, σφύριξα ποδοσφαιρικούς αγώνες, αλλά δεν ήταν αρκετό για μένα. Το futsal μού επέτρεψε να αναπτύξω τη διαιτησία μου».
Πόσο δύσκολο ήταν να σπάσεις τα στεγανά;
«Στην αρχή ήταν δύσκολο, αλλά όπως και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, αν θέλεις κάτι αρκετά, μπορείς να το κάνεις Οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι άνδρες, έχουν συχνά πει ότι οι γυναίκες δεν είναι καλές στη διαιτησία. Αλλά για να εμμείνουμε στην απόφαση μου, ήταν σημαντικό για μένα να τους πω και να τους δείξω ότι θα μπορούσα να το κάνω. Το χρησιμοποίησα ως εργαλείο παροχής κινήτρων. Και ο αδελφός και η οικογένειά μου ήταν πολύ υποστηρικτικοί. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό».
Σκεφτήκατε ποτέ να σταματήσετε;
«Ναι, μου πέρασε από το μυαλό. Δεν είχα καμία υποστήριξη στη χώρα μου, αλλά με έκανε πιο δυνατή. Ήθελα να αποδείξω, ιδιαίτερα στους άνδρες, ότι ήμουν σε θέση να το κάνω. Το έκανα μόνη μου, αλλά προσπάθησα και πέτυχα».
Νιώθεις σαν να είσαι πρωτοπόρος;
«Βλέπω τον εαυτό μου – και τις άλλες γυναίκες διαιτητές πίσω στη χώρα μου- με αυτό τον τρόπο, ναι. Υπάρχουν πολλές που επιθυμούν να αναπτυχθούν. Όταν κλήθηκα σε αυτό το τουρνουά, ίσως στην αρχή δεν θεωρήθηκε θετικό, ειδικά από τους άνδρες. Αλλά οι συμπατριώτες μου είδαν την πρόοδο που έκανα και το αποδέχτηκα. Τώρα πιστεύουν σε μένα και με εμπιστεύονται».
Πηγή: .futsalhellas.com