Η ταινία εξιστορεί την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων από την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ εκείνη την χρονιά στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο.
Ο εμπνευστής της, Μάκης Αγγελόπουλος είπε:
Για την πρεμιέρα της ταινίας «1968»: «Ζήσαμε ένα ταξίδι στον χρόνο. Ήταν καταπληκτική η δουλειά του Τάσου Μπουλμέτη που μας έκανε και ταξιδέψαμε σε μια βραδιά που 10 παιδιά έφεραν την ΑΕΚ και την Ελλάδα, στην κορυφή της Ευρώπης. Όλοι εμείς οι παράγοντες που είμαστε στο τιμόνι ιστορικών ομάδων, πρέπει να προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τις επιτυχίες και το παρελθόν και να αφήσουμε παρακαταθήκη, σε αυτό που αναλάβαμε. Στόχος μας είναι η νέα ΑΕΚ να χτίσει πάνω στην ιστορία της. Είναι σημαντικό οι οπαδοί μας να μάθουν την ιστορία της ομάδας μας. Ο δεύτερος άξονας μας είναι να δημιουργήσουμε τον ελληνικό κορμό, έχουμε 12 διεθνείς στις εθνικές ομάδες και αυτός είναι ο δεύτερος πυλώνας που χτίζουμε το μέλλον μας. Ο τρίτος είναι το γήπεδο μας και ο τέταρτος πυλώνας είναι η πρώτη ομάδα».
Για την ιδέα της ταινίας: «Μίλησα πολύ με τους πρωταγωνιστές εκείνης της βραδιάς. Μέσα από τις συζητήσεις μας, αναδείχθηκαν πολλές ιστορίες. Μέσα από τις αφηγήσεις αυτές αναδείχθηκαν ιστορίες που είχαμε την υποχρέωση να μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές και να αναδείξουμε την ιστορία της ΑΕΚ. Όταν υπάρχει μεράκι και πάθος για αυτό που κάνεις, όλα γίνονται πιο εύκολα. Το εγχείρημα κράτησε 2 χρόνια και ήταν τέτοιο το πάθος και η έμπνευση, που όλα έγιναν πιο εύκολα».
Για την υπόθεση της ταινίας: «Είναι εντυπωσιακό πως εκείνη την βραδιά στο γήπεδο δεν ήταν μόνο οπαδοί της ΑΕΚ. Εκτός από την Εθνικής Ελλάδος, μόνο η ΑΕΚ έχει καταφέρει να συσπειρώσει τους οπαδούς όλων των ομάδων. Αυτός είναι και ο στόχος μας. Να φέρουμε όλους τους οπαδούς, συμφιλιωμένους, μαζί στο γήπεδο. Μιλάμε για μια μοναδική προσέγγιση της κοινωνίας και της εποχής. Ακόμα και το Χάρβαρντ θέλει να βραβεύσει την ταινία για τον τρόπο με τον οποίο έχει δημιουργηθεί. Μιλάμε για μοναδική προσέγγιση ακόμα και για τον χώρο του κινηματογράφου. Πρέπει να αποδώσουμε τα αίσθημα στον σκηνοθέτη για όσα κατάφερε να παρουσιάσει σε αυτή την ταινία και κυρίως το συναίσθημα που βγάζει. Είναι μια ταινία για όλους του φιλάθλους. Είναι μια μεγάλη ώθηση και για τον χώρο του μπάσκετ. Το μπάσκετ έγινε στην χώρα λαϊκό άθλημα, μετά από αυτή την επιτυχία. Ήταν ένα άθλημα ελιτίστικο και μπήκε για τα καλά στην κοινωνία. Το 1968 ήταν ο πρόδρομος της επιτυχίας της Εθνικής το 1987».
Για την επιλογή να δοθούν χρήματα για την δημιουργία της ταινίας: «Αφήσαμε μια σημαντική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Είναι πιο σημαντική από κάθε τίτλο ή παίκτη, η παρακαταθήκη που αφήνουμε με αυτή την ταινία»
